စင္ကာပူ တရားစခန္း (၇.၂.၂၀၀၈)

ဒီေန႔မနက္ ၆း၃၀ ေလာက္ထၿပီးေရခ်ိဳး၊ မိုင္လိုေသာက္ၿပီး တရားစခန္းသြားဖို႔ အင္တာနက္ကေန လမ္းၫႊန္ေျမပံုရွာတယ္။ မေန႔က ကိုေဇာ္မိုးစံ ပို႔ေပးလိုက္တဲ့ အီးေမးလ္ ထဲမွာ အခ်ိန္ေရာ ေနရာေရာပါတယ္။ သူစာကို ေဖၚျပပါဦးမယ္။

Dear sisters and brothers in the Dhamma,

We, SMC have arranged four days meditation retreat in Singapore especially for those who were unable to go to Malaysia for full time retreat. This meditation session will be from 8:00 am to 8:00 pm from 07 Feb to 10 Feb 2008. Lunch will be provided for all yogis. Anyone who received this email can directly go to SMC at 735 (A) & (B), Old Havelock Road Singapore 169562. No registration is needed. This yogis list will be sent to in-charge of the retreat. Those who would like to offer lunch dana, please kindly contact to Ko Maung Maung Thet at 98979584. Please refer to attachment for your guide to SMC. If any queries, pls call Ko Maung Maung Thet.

http://www.smcmeditation.org/

May you have peaceful meditation

With Warmest Metta,

Zaw Moe San

Satipatthana Meditation Centre

တြဲပို႔ေပးလိုက္တဲ့ေျမပံု

ကိုေဇာ္မိုးစံရဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္က ၉၁၇၁၄၃၅၀ ပါ။ တရားထိုင္ဖို႔စိတ္၀င္စားရင္ ဆက္သြယ္ႏိုင္ေအာင္လို႔ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ကိုေဇာ္မိုးစံရဲ႔ဖုန္းနံပါတ္ကို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဆီကရတယ္။ သူနဲ႔ အြန္လိုင္းေပၚမွာ စကားေျပာရင္း စပ္မိတာနဲ႔ တရားထိုင္ဖို႔ျဖစ္လာတာ။

မနက္ ၈း၄၅ ေလာက္မွာ SMC (Satipatthana Meditation Centre) ကိုေရာက္တယ္။ ေယာဂီအစ္မႀကီး ၂ ေယာက္လမ္းေလွ်ာက္လာတာေတြ႔လို႔ေတာ္ေသးတယ္။ အေဆာက္အဦး က ဆိုင္းဘုတ္ေတြဘာေတြ ႀကီးႀကီးမားမား တပ္မထားေတာ့ ရွာဖို႔မလြယ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ က Block နံပါတ္မွတ္မလာမိဘူးေလ။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ၀ိပႆနာ ႐ႈမွတ္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သေဘာတရားေလး ေျပာျပတယ္။ ေလာကမွာ ႐ုပ္ နဲ႔ နာမ္ ဆိုတဲ့ ပညတ္သေေဘာ ၂ ခု ကေန ၪာဏ္စဥ္ အဆင့္ျမင့္လာေအာင္ ေလ့က်င့္ရပံုေလးကို ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္ေပးတရားေခြ ဖြင့္ေပးၿပီး တရားမွတ္ခိုင္းတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာေတာ္ေဟာတာကို ေသခ်ာနားလည္ေအာင္ စဥ္းစာေနမိတယ္။ စာဖတ္သူေတြ စိတ္ပါမယ္မထင္လို႔ အက်ယ္တ၀င့္လည္း မေရးခ်င္ဘူး။ တရားထိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ဆင္ျခင္မိလာတဲ့ အခ်က္ (၅) ခ်က္ရိွတယ္။ ေျပာျပမယ္ေနာ္ ...

ပထမအခ်က္

(၁) ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ ႐ုပ္ နဲ႔ နာမ္ ဟာ အျမင္အာ႐ံုကို အမွီျပဳျဖစ္ေပၚတဲ့ အဆင္း၊ အၾကားအာ႐ံုကို အမွီျပဳျဖစ္ေပၚတဲ့ အသံ၊ အနံ႔အာ႐ံုကို အမွီျပဳျဖစ္ေပၚတဲ့ အနံ႔၊ ခ်ိဳ၊ ငံ၊ ခါး စတဲ့ ရသာအာ႐ံုကို အမီွျပဳျဖစ္ေပၚတဲ့ အရသာ၊ ထိေတြ႔အာ႐ံုကို အမီွျပဳ ျဖစ္ေပၚတဲ့ အထိအေတြ႔၊ စိတ္ကူးအာ႐ံုေပၚ အမီွျပဳျဖစ္ေပၚတဲ့ သိစိတ္
(၂) အဲဒီ အာ႐ံု ၆ ပါးမွာ ျပင္ပအေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခု အက်ိဳးသက္ေရာက္လာတဲ့အခါ ....
(၃) မိမိ ႏွစ္သက္လွ်င္ လိုခ်င္သည့္ ေလာဘစိတ္ ျဖစ္ေပၚ ....
(၄) မိမိ မႏွစ္သက္လွ်င္ စိတ္ဆိုးသည့္ ေဒါသစိတ္ ျဖစ္ေပၚ .... တတ္ေသာ သဘာ၀ရိွသည္။
(၅) အဲဒီ ေလာဘ နဲ႔ ေဒါသ ေၾကာင့္ သတိ နဲ႔ ဆင္ျခင္ေနထိုင္မႈမရိွရင္ ဆိုးရြားတဲ့ အက်ိုဳးဆက္ေတြရႏိုင္တယ္။

ဒုတိယအခ်က္

(၁) မိမိ ႏွစ္သက္တဲ့ အာ႐ံု ျဖစ္ေစေသာ ရုပ္၊ ပစၥည္းေတြကို လိုခ်င္မႈဆိုတဲ့ ေလာဘေၾကာင့္ ရေအာင္ အားထုတ္မႈျပဳတယ္။
(၂) ေလာကမွာ ဒီလို မိမိ ႏွစ္သက္တဲ့ အာ႐ံု ျဖစ္ေစေသာ ရုပ္၊ ပစၥည္းေတြကို လိုခ်င္သူဟာ မိမိတစ္ဦးတည္း မဟုတ္။
(၃) ဒါေၾကာင့္ မိမိ လိုတာရေအာင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႀကိဳးစား အားထုတ္ရမႈေတြျဖစ္လာတယ္။
(၄) ရ တဲ့သူရိွတယ္။ မရတဲ့သူရိွတယ္။
(၅) ရတဲ့သူက ၀မ္းသာမယ္။ ျပန္ဆံုး႐ႈံးမွာ စိုးရိမ္မယ္။
(၆) မရတဲ့သူက ပူေဆြးမယ္။ မနာလိုျဖစ္မယ္။

တတိယအခ်က္
(၁) မိမိ လိုအပ္မႈ အစစ္ အမွန္ကို သိျမင္ေအာင္ဆင္ျခင္ရမယ္။
(၂) မိမိ လိုအပ္တာထက္ ပိုမို ရယူသိမ္းပိုက္ထားရင္ ...
(၃) အျခားလိုအပ္ သူေတြ ပူေဆြးမယ္။ မရရင္ ေဒါသျဖစ္မယ္။
(၄)လြန္လြန္ကဲကဲ လိုအပ္၊ လိုခ်င္ လာရင္ ...
(၅) တရားသျဖင့္ ရလမ္းမလြယ္ပါက ဆဲဆို၊ ခိုး၊ ဆိုး၊ တိုက္ခိုက္၊ သတ္ျဖတ္ လုယက္ၾကမယ္။

စတၱဳတၳအခ်က္
(၁) ဆဲဆို၊ ခိုး၊ ဆိုး၊ တိုက္ခိုက္၊ သတ္ျဖတ္ မႈေတြဟာ မိမိတို႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္လာရင္ မိမိကို လည္း ကူးစက္ ပူေလာင္မႈ ျဖစ္လာေစမွာျဖစ္တယ္။
(၂) မိမိ ကိုယ္တိုင္လည္း သတိနဲ႔ မေနရင္ ...
(၃) ျပင္ပမွ ႐ိုက္ခတ္ သက္ေရာက္လာေသာ တစ္စံုတရာေသာ မႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ အာ႐ံုေၾကာင့္ အမွတ္တမဲ့ (သတိျဖင့္ ေစာင့္ၾကပ္ထားျခင္း မဟုတ္ေသာေၾကာင့္) မေကာင္းမႈ ကို ျပဳမိမွာျဖစ္တယ္။

ပဥၥမအခ်က္
(၁) အဲဒီလို အမွားကို မျပဳမိေအာင္ သတိဆင္ျခင္ေနထိုင္ရမွာျဖစ္တယ္။ သတိထားေနဆဲခဏမွာအမွားကို မျပဳလုပ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သတိထားတဲ့ ခဏေလးေတြကို ရွည္ၾကာလာေအာင္ ... ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ရင္ရပါတယ္။
(၂) သတိထားမႈေလးေတြ ဆက္ကာဆက္ကာ ... ျဖစ္ေနရင္ အမွားမလုပ္မိေတာ့ဘူး။ အဲဒီ သတိထားေနတာေလးဟာ ၀ိပႆနာပါပဲ။
(၃) စူးစိုက္ေလ့က်င့္ၿပီး ေပါက္ေျမာက္သြားရင္ .... သတိအစဥ္ဟာမျပတ္ေတာ့ဘူး။ အမွားလုပ္မိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ဒါေပမယ့္ ..... သတိအစဥ္မျပတ္ဖို႔ဟာ ဘယ္ေလာက္ခက္တယ္ဆိုတာ .... ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းတစ္ခုထဲ စီး၀င္ေမ်ာပါရင္း .... ဒီဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္အတြင္း ... မိမိဟာ ... စိတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္လႊင့္ပါခဲ့တယ္.... ျပင္ပအာ႐ံုဟာ မိမိ အေပၚ ဘယ္ေလာက္လႊမ္းမိုး သက္ေရာက္ေစတယ္ဆိုတာကို .... ဆင္ျခင္ၾကည့္ရင္ လြယ္လြယ္ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ လူဘ၀ဆိုတာ ... တကယ္ေတာ့ အေသးစိတ္ျခယ္မႈန္း တင္ဆက္ေနတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္လမ္းရွည္ႀကီးပါပဲ။