How to Use Saing Dictionary

ေရလိုေနေသာ ပ်ိဳးပင္မ်ား (၃)

 သူငယ္တန္း မွ စတုတၳတန္း ထိ ခန္းမက်ယ္ႀကီး တစ္ခုတည္းတြင္ ပညာသင္ေနေသာ ကေလးငယ္မ်ား

မိဘတို႔ ခြန္အားျဖင့္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေသာ ေက်ာင္းကေလး

မူလတန္းကိုပင္ တြဲဘက္ ေက်ာင္းအဆင့္ျဖစ္ေနေသးေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နယ္မွ ေက်းရြာမ်ား

ထိုင္စရာၾကမ္းခင္းရိွသည္က အေတာ္တိုးတက္လာသည္

ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က မူလတန္းေက်ာင္းမွာ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ခံုပုေလးမ်ားျဖင့္

အာ႐ံုမေထြျပားဘဲ စူးစိုက္ေလ့လာႏိုင္ဖို႔ေတာ့ အေထာက္အပံ့မ်ားလိုေပသည္

သူတို႔ေလးေတြ၏ လက္သည္ တူေဆာက္လႊတံစဥ္း ကိုင္ေသာလက္မဟုတ္ေသး

အိုးပုတ္၊ ခ်ိဳး႐ုပ္ႏွင့္ ေက်ာက္တံ၊ ခဲတံ ကိုင္တတ္စအရြယ္

တေန႔ေန႔ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ သူတို႔ေလးေတြသည္

အုတ္စီေသာေက်ာင္း၊ သံကူကြန္ကရစ္တံတားတို႔ကို သူတို႔ ကာယ၊ ဉာဏ အားျဖင့္ ေဆာက္ႏိုင္လာျငားအံ့

ကေလးတို႔၏ စိတ္တြင္ ကူညီတတ္ ေထာက္ပံ့တတ္ေသာ မ်ိဳးေစ့ေလးမ်ား သေႏၶ စတည္ေကာင္း တည္မိေပမည္

သူတို႔ေလးေတြ အတြက္ ကေလးဖတ္ စာေပေလးမ်ားလည္း လိုေပမည္

ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ စာၾကည့္တိုက္မွ စာအုပ္ကေလးမ်ား ငွားကာ ဗဟုသုတကို ကိုယ္တိုင္ ရွာတတ္ေသာ အေလ့ ရလာခဲ့မူ ေကာင္းေလစြ

သူနာျပဳဆရာမ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏိုင္သည္

ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုကို အစပ်ိဳးေပးၾကဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လႈံ႕ေဆာ္ႏိုင္ပါသည္

ဆရာမ၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊ ဆရာဝန္မ သူတို႔ ျဖစ္လာေလၾကမလား

ပညာကို ဆံုးခန္းတိုင္သည္ထိ သူတို႔ သင္ယူႏိုင္ၾကပါ့မလား

သူတို႔ကေလးေတြ၏ အိပ္မက္သည္ မေျပလည္ေသာ စီးပြားေရးေၾကာင့္

တစ္စစီ ပ်က္ေၾကြသြားၾကရေလးမလား

အေျခအေနမဟန္ေတာ့ေသာ ေက်ာင္းေဆာင္ေလးမ်ားသည္လည္း

က်ားကန္ေပးမည့္ သူမ်ားကို ေမွ်ာ္ေနၾကဆဲသာ

ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ကို မိဘတို႔ အပင္ပန္းခံ တည္ေဆာက္ေပးႏိုင္သည္

အသိဉာဏ္အေရာင္ ေတာက္ဖို႔ကား ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ၏ အသိဉာဏ္ဖက္ေသာ

ကူညီမႈမ်ား လိုမ်ားလိုေလေနမလားဟု ........

ေရလိုေနေသာ ပ်ိဳးပင္မ်ား (၂)

 အနာဂါတ္တြင္ ေနရာယူလာၾကမည့္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးမ်ား

အလင္းတစ္ပြင့္ကို ထြန္းညိွျခင္း

အနာဂါတ္တခ်ိန္၌ သူတို႔ေလးေတြသည္ ဤေနရာ ဤေဒသတြင္

ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေက်ာင္းေလး 

မိဘတို႔ ေသြးေခၽြးတို႔ျဖင့္ ထူေထာင္ေပးခဲ့ေသာေက်ာင္း၌ အနာဂါတ္အတြက္ 

ေက်ာင္းကေလး၏ အမိုး သြပ္မိုးျဖစ္လာဖို႔ မိဘမ်ားစြာ မိုးထဲေရထဲ ေခၽြးစက္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ လယ္လုပ္ယာလုပ္ရင္ ထိမိခိုက္မိေသာ ေသြးစက္ေပါင္းမ်ားစြာ အရင္းျပဳေပးခဲ့သည္

လယ္လုပ္ ယာလုပ္ၿပီး တစ္မူးစု တစ္ပဲစုျဖင့္ တည္ေထာင္ေပးခဲ့ေသာေက်ာင္း

မိုးပ်ံကားလမ္း၊ ရထားလမ္းမ်ားကို အိမ္မက္ပင္ မမက္ဖူးေသးေသာ ေက်းရြာမ်ား

ႏြားလွည္း၊ ကၽြဲလွည္းတို႔၏ စြတ္ေၾကာင္းက ေဒသဆက္သြယ္ေရးကို မီးေမာင္းထိုးျပေနပါသည္

အနာဂါတ္ပ်ိဳးပင္မ်ားအတြက္ ပုခံုးျဖင့္ ထမ္းတင္မည့္ လူငယ္မ်ား

တေနကုန္ တေနခန္း အင္တစ္ခ်ပ္ျဖင့္ ေရႊမႈံစုေနေသာ ေရႊက်င္ေနသည့္ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား

ေခ်ာင္းကေလးသည္ 

အသက္ေမြးရာ ေနရာတစ္ခု

ေရႀကီးေရတက္ေသာ္လည္း အားေဆးတစ္ခြက္ တိုက္ဖို႔ ၿပံဳးေပ်ာ္ေနသူမ်ား

ဤေနရာတြင္ သိပ္မၾကာမီ ေခ်ာင္းကူးတံတားကို ယခုစာသင္ေနေသာ ကေလးမ်ားကိုယ္တိုင္ ထိုးႏိုင္ေဆာက္ႏိုင္ၾကလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္သည္

ဤလမ္းမ်ားကို တစ္ေန႔ ႏိုင္လြန္ ကတၱရာ သူတို႔ ခင္းၾကမည္

ပ်ိဳးပင္ကေလးမ်ားကို ေရေလာင္းဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔တြင္ အားအင္မ်ားရိွပါသည္။

ေရလိုေနေသာ ပ်ိဳးပင္မ်ား

သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႕၏ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားစြာ အနက္မွ ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္မ်ားကို ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ေအာင္ လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္လာေပးသည့္ ေက်းဇူးတစ္ခုတည္း ျဖင့္ပင္ ရိွခိုးထိုက္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္မိသည္။ ထိုသံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္မ်ားထဲမွ သံဃာေတာ္တစ္ပါးျဖစ္သည့္ မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသေရးသားေတာ္ မူခဲ့ေသာ ဒါန ႏွင့္ သီလ အေၾကာင္းမွ စာသားအခ်ိဳ႕ကို ေဖာ္ျပလိုသည္။

"ေလာက၌ ရိွရိွသမွ် အလုပ္တို႔တြင္ သူတစ္ပါး မဆင္းရဲေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ အလုပ္ႏွင့္ သူတစ္ပါးခ်မ္းသာေအာင္ ကူညီေသာ အလုပ္သည္ ေကာင္းေသာ အလုပ္အက်ိဳးမ်ားေသာ အလုပ္တို႔ေပတည္း။ ဒါနအလုပ္ႏွင့္ သီလအလုပ္ ၂ မ်ိဳးတြင္ ဒါနသည္ သူတစ္ပါးခ်မ္းသာေအာင္ ျပဳႏိုင္ေသာ အလုပ္ျဖစ္၍ သီလအလုပ္က သူတစ္ပါး မဆင္းရဲေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ အလုပ္ျဖစ္၏။"

 ဟု ဆိုထားပါသည္။

ယခုကၽြန္ေတာ္တို႔ လွဴျဖစ္သည့္ ဒါနေလးသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ကုသိုလ္ႀကီးႀကီးမားမား ရျခင္း၊ မရျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေလးမထားပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လွဴေသာ အလွဴေလးသည္ ေညာင့္ေစ့ေလးပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အလွဴပစၥည္းရရိွသူတို႔သည္ တစ္ေန႔ ေညာင္ပင္ႀကီး ျဖစ္လာၾက ေစလိုသည္။ ျဖစ္လည္း ျဖစ္လာၾကပါမည္။ ျဖစ္လည္း ျဖစ္လာေနၾကၿပီ။ သူတို႔တစ္ေန႔ ထိုေနရာ ထိုေဒသကို။ သူတို႔မိဘကို သူတို႔ ညီ၊ ညီမေလးေတြကို၊ သားေတြ သမီးေတြကို၊ တဆင့္ျမင့္ေအာင္ ထမ္းတင္ေပးႏိုင္ လမ္းျပေပးႏိုင္သည့္ သူမ်ား ျဖစ္လာၾကေစလိုသည္။ ျဖစ္လာမည္ဟုလည္း ယံုၾကည္ပါသည္။

ယခုတစ္ေခါက္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ခါနီး ရြာမွ မူလတန္းေက်ာင္းကေလးမ်ားကို မ်က္စိထဲ ျမင္မိသည္။ ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ့စြာ ပညာသင္ေနရရွာေသာ ဥမမယ္၊ စာမေျမာက္ေသးသည့္ ကေလးငယ္မ်ားစြာ။ မိဘမ်ားကလည္း ဆင္းရဲလြန္းပါသည္။ စာအုပ္ဖိုး၊ ခဲတံဖိုးကို တကယ့္ကို အႏိုင္ႏိုင္ ဖ်စ္ညွစ္ေပးေနၾကရသည့္ မိဘမ်ား။

ထို႕ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ မျပန္မီ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ မူလတန္းေက်ာင္းကေလးမ်ားကို စာအုပ္၊ ခဲတံလွဴမည္ ဆႏၵရိွလွ်င္ လွဴပါဦး ဟု အလွဴခံခဲ့သည့္ ရင္းႏွီးသည့္ သူငယ္ခ်င္း အနည္းငယ္ထံမွ သာျဖစ္သည္ မ်ားမ်ားေတာ့ အလွဴမခံျဖစ္ခဲ့ပါ။

အခ်ိန္မရသည့္ အတြက္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မလွဴႏိုင္ခဲ့။ တပည့္ေဟာင္းမ်ားက သြားလွဴေပးၾကသည္။ သူတို႔သည္ တစ္ခ်ိန္က ပ်ိဳးပင္၊ ယခုေရေလာင္းသည့္ လက္မ်ား ျဖစ္လာၾကသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ဆရာမေလးမ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ့္ တပည့္ေဟာင္းေလးမ်ားျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ပန္းပ်ိဳးေနၾကေလၿပီ။