အေမ႔ကို လြမ္းတယ္ဗ်ာ

အေမေရ ....

သားခု အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ စင္ကာပူဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံမွာေပါ့။ မနက္မနက္ဆို ေစာေစာထရတာကို တစ္ဒုကၡလို႔ ညည္းၾကတယ္။ သားလည္း အပါအ၀င္ပါပဲ။ အေမ သိတဲ့အတိုင္း သားက ေနျမင့္မွ အိပ္ယာ ထ တတ္တဲ့လူ။ စာက်က္တာေတာင္ ညည့္နက္ခံၿပီးပဲ က်က္တာ အေမလည္း သိသားနဲ႕႔။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ႀကိဳက္တယ္ အေမ။ ဒါဟာ သားကို ေလ့က်င့္ေပးလိုက္တာပါပဲ။ ဘ၀မွာ အေရးႀကီးတာ တစ္ခုကိုေပါ့။ ေနျမင့္မွ ထတဲ့ သူဟာ ဘ၀မွာ ေအာင္ျမင္မႈေကာင္းေကာင္းရဖို႔ ေျခတစ္လွမ္း အၿမဲ ေနာက္က်ေနဖို႔က ေသခ်ာေနတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ သားကေတာ့ ေစာေစာ ထေအာင္ ေမာင္းတတ္တဲ့ ဒီက ဓေလ့ကိုပဲ မုန္းမုန္းနဲ႔ ေက်းဇူးတင္တယ္ အေမေရ။ ေစာေစာ ထတတ္လာတဲ့ သားကို အေမ ခ်ီးက်ဴးမလား မသိဘူးေနာ္။ ဒါေပမယ့္ အေမေရ အေမ႔ အိမ္ေရာက္ရင္ေတာ့ ေနဖင္ထိုး ေအာင္ အိပ္ပလိုက္မယ္လို႔ စိတ္ထဲက တိတ္တိတ္ေလး ႀကိမ္း၀ါး ေနတုန္းပဲ အေမေရ ..

အေမ ... အေမသိတဲ့အတိုင္း

မီးမွန္လြန္းတဲ့ စင္ကာပူကို တခါတခါ စိတ္ပ်က္တယ္ အေမ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သားက အိပ္တဲ့အခါ အကုန္ေမွာင္ေနမွ သေဘာက်တာ။ ခုေတာ့ဗ်ာ စုေပါင္းေနၾကတဲ့ အိမ္ဆိုေတာ့။ ကိုယ္က မီးပိတ္လည္း မပိတ္တဲ့ သူကရိွတာကိုး။ တစ္ေနရာရာကေန မီးအလင္းေရာင္ေတာ့ ၀င္၀င္ေနတာပဲ။ မီးလံုးလံုး မဲ့တဲ့ညေတာ့ ဒီတစ္သက္ ဒီမွာေနရင္ ႀကံဳမယ္ေတာင္ မထင္ဘူး အေမေရ ဒီတစ္ခုေတာ့ စိတ္ပ်က္တယ္ တကယ္ပါပဲ။

စင္ကာပူေရရွားသတဲ့ဗ်ာ 

သားေတာ့ ယံုပါဘူး။ ဘယ္အခ်ိန္ ေရပိုက္ေခါင္းေျပးဖြင့္ဖြင့္ လာေနတာ ပိုက္အျပည္ပဲ။ အနည္အနစ္လည္း မေတြ႕မိပါဘူး။ အင္းဒါေပမယ့္ေပါ့ေလ သားမႀကိဳက္တာ တစ္ခုက ရြာျပန္ရင္ ေခ်းေၾကာင္ခ်င္ေနတတ္တဲ့ သားပါးစပ္ကိုပဲ။ သားေတာ့ ကိုယ္ဟာကိုယ္ပဲ ဆြဲၿပီး႐ိုက္လိုက္ခ်င္ပါရဲ႕။ ေခ်ာင္းေရ ေသာက္ ေျမာင္းေရ ေသာက္ၿပီး ႀကီးလာတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေရသန္႔ဗူးေသာက္မွပဲ အသက္ရွည္ေရာဂါကင္းရေတာ့မလားဗ်ာ။ သားဖာသာလည္း သားရွက္မိပါရ႕ဲ။

ေမေမေရ ....

ဘာမွ မစိုက္မပ်ိဴးဘဲ အစားေကာင္းေတြ ေပါလြန္းတဲ့ စင္ကာပူကို နာလိုဘူးဗ်ာ။ "မိမိ စိုက္ပ်ိဳးတဲ့အတိုင္း မိမိ႐ိတ္သိမ္းရလိမ့္မည္" ဆိုတဲ့ ကမၻာေက်ာ္စကားရိွသဗ်။ စင္ကာပူသားေတြ ဘာေတြမ်ားစိုက္ခဲ့လိုလဲဗ်ာ။ အင္းမွန္ေတာ့မွန္ပါတယ္ေလ။ ေျပာခဲ့တဲ့သူက "မိမိစိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ အတိုင္း မိမိ စားရမယ္" လို႔မွ မေျပာထားတာ။ သားတို႔ေတာ့ စိုက္လိုက္ ပ်ိဳးလိုက္ရတာ အေမသိတဲ့ အတိုင္း။ ၿခံဝိုက္ရ၊ ႏြားေက်ာင္းရ၊ ပ်ိဳးႀကဲရ၊ ေကာက္စိုက္ရ အို ..... စံုလို႔ ... စံုလို႔။

စပါးသိမ္းခ်ိန္ထိ လုပ္လိုက္ရတဲ့ အလုပ္ အင္း ထမင္းနပ္မွန္ ႐ံုပဲ အေမ မုန္႔ပဲ သြားရည္စာေတာင္ အၿမဲ လုပ္မစားႏိုင္ဘူး။ ဒီမွာေတာ့ဗ်ာ အလုပ္ဆင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ စားစားေနၾကတာ။ အသီးေတြေရာ၊ ေဖ်ာ္ရည္ေတြေရာ၊ အိ္ု ....... စံုလို႔ .... စံုလို႔ ။ စံုလို႔ ပါပဲ အေမေရ အဲတာေၾကာင့္ သားေျပာတာေပါ့။ သား စင္ကာပူကို လာတာ မွားတယ္လို႔။ မဟုတ္ရင္ ဒါေတြ သိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေအးေအးေဆးေဆး လမ္းေဘးမွာ ေရာင္းတဲ့ ေရခဲရည္ကို ပိုက္ဆံေလး ကပ္တဲ့အခါ အဆာေျပ အဲေလ အာသာေျပေလး ဝယ္ေသာက္တာေပါ့။

အေမသိမလား မသိဘူး

သားတို႔ ဆီမွာ ေရခဲေသတၱာဆိုတာ သူေ႒းေတြ၊ ေျပလည္သူေတြမွ သံုးတဲ့ ပစၥည္းေလ။ ဒီမွာက အိမ္တိုင္းရိွသဗ်ာ။ စင္ကာပူမွာ လူတိုင္း သူေ႒းေတြ ခ်ည္းလာမသိပါဘူး။ အဝတ္ေလ်ာ္စက္ဆိုတာကလည္း အိမ္တိုင္းပဲဗ်ာ။ ခုထိ လက္ေရပြေအာင္ ေလ်ာ္ေလ်ာ္ေနရတဲ့ အေမ့အတြက္ ၀ယ္ေပးခ်င္လိုက္တာ။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ... မီးမလာလို႔ အေမစိတ္ညစ္မွာ စိုးတာနဲ႕ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္တယ္ အေမ။ သား အေမ့ကို ခ်စ္ပါတယ္။ မီးမလိုပဲ ေလ်ာ္ႏိုင္တဲ့ အေမ႔အတြက္ ေခၽြးမတစ္ေယာက္ ယူလိိုိုက္တာပဲ အသင့္ေတာ္ဆံုး ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕ အေမရယ္။ အေမသေဘာတူပါ့မလားေနာ္ ။