စိုင္းခမ္းထြန္း: စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ ၂၁၀၄ ခု ရွမ္းႏွစ္သစ္ကူး

၂၀၀၉ ခု ႏိူ၀င္ဘာ ၁၄ ရက္
စင္ကာပူႏိုင္ငံ

Kreta Ayer People's Theatre

ဒီေနရာက ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မရင္းႏွီးသည့္ ေနရာ။ မႏွစ္က တစ္ေခါက္ေတာ့ ေရာက္ဖူးသည္။ ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ား ဦးစီး က်င္းပေသာ သႀကၤန္ပြဲတုန္းက။

မ်က္စိမွိတ္သြားလည္း ေရာက္သည္ ဆိုသည္အထိ္ ရင္းႏွီးေသာေနရာမဟုတ္။

သူငယ္ခ်င္း မင္းမင္းဦး (သူကလည္း မႏၱေလး စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေဟာင္းတစ္ဦး) ႏွင့္အတူ ထြက္လာခဲ့သည္။ China Town ဘူတာတြင္ဆင္းရမည္ကိုသာ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္ထားသည္။ လက္မွတ္တြင္ပါသည့္ လမ္းညႊန္ေလးအတိုင္း လမ္းလိုက္ရွာသည္။ ၃ လမ္း ေလာက္ နည္းနည္းေလွ်ာက္ၿပီး၊ ကိုစိုင္းထြန္းေအးကို ေတြ႕သည္။ သူက ရွမ္းေဘာင္းဘီအရွည္ႏွင့္ သုတ္သုတ္ ႏွင့္ ျပဇာတ္႐ံုဘက္သြားေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္လည္း သူ႔ေနာက္ အသာလိုက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ ေသခ်ာသည္ကိုး... သူ ရွမ္းႏွစ္သစ္ကူးပြဲသြားမွာေလ။

လမ္းတြင္ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕မွ ျဖတ္ေလွ်က္စဥ္ စင္ကာပူႏိုင္ငံသားတစ္ခ်ိဳ႕က ကၽြန္ေတာ္ ၀တ္လာေသာ ရွမ္းေဘာင္းဘီၾကည့္ၿပီး ဘယ္ကလဲ ဟု ေမးသည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္ ေဘာင္းဘီကို လက္ညိႈးထိုးျပၿပီး ရွင္းျပေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာ ကပါ အၿပံဳးတစ္ပြင့္ႏွင့္ အတူ ေျဖလိုက္ၿပီး၊ ျပဇာတ္႐ံုဖက္ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက္ေတာ့ လူပါးပါေသးသည္။ သိပ္မမ်ားေသး။ ဧည့္ႀကိဳမ်ားႏွင့္ ဧည့္သည္ ၁၀ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရိွေသးသည္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ ဆက္သြယ္ေရး သြယ္ကူသည့္အတြက္ အခ်ိန္ကပ္မွ တစ္ညီတစ္ညာတည္း စုၿပံဳေရာက္လာတတ္ၾကတာကို သတိထားမိသည္။ အခ်ိန္ကိုက္လာၾကတာကိုး။ ကားေနာက္က်၊ ရထားေနာက္က်မွာ မပူရ။ အလြန္ဆံုး လႊဲလွ ၄ - ၅ မိနစ္သာ။

လက္မွတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ခံုေနရာေရးေပးသည္၊ ၿပီးေတာ့ ထမင္းဘူးေပးသည္။ အြန္လိုင္းမွ မိတ္ေဆြျဖစ္ၾကသည့္ ကိုေဇာ္ႏိုင္ဦးႏွင့္ေတြ႕သည္ ခင္ေနၾကတာၾကာၿပီ၊ ခ်ိန္းထားလွ်င္လႊဲဦးမည္။ ခုေတာ့ သူနဲ႔က်မွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ျဖစ္သြားသည္။ :D ကၽြန္ေတာ့္ ဘုက်က် မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ဓာတ္ပံုမ်ားကို မွတ္မိေနပံုရသည္။ ကိုေဇာ္ႏိုင္ဦးေရ စကားေျပာမေကာင္းေသာ ကၽြန္ေတာ့အား ခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ ဤေနရာမွပင္ ေတာင္းပန္လိုက္ပါသည္။ ေနာက္မ်ားေတြ႕လွ်င္ လက္ဖက္ရည္ တူတူ ေသာက္ခ်င္ေသးသည္။ စကားလက္ဆံု ေျပာခ်င္ေသးသည္။

ရွမ္းထမင္းစားရမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့သည္။ ဒီတစ္ခ်က္ေတာ့ လႊဲသြားသည္။ ေနာက္ႏွစ္ေတာ့ အစ္မႀကီးတစ္ေယာက္ကို ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကားၿပီး စီစဥ္ရန္ စိတ္ကူးမိသည္။ လာ႐ိႈးမွ အစ္မႀကီး တစ္ခါမာလာဟင္း ခ်က္တာေတာ့ အေတာ္ေကာင္းသည္။ လာမည့္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ သူတို႔အိမ္၌ ရွမ္းစာ ခ်က္ေကၽြးမည္ ဟု ေျပာသည္။ မေန႔က မက္ေဆ့ဂ္ပို႔သည္။ လာစားရမည္ဟု။ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ ေခၚသြားၿပီး၊ သြားစားလိုက္ဦးမည္ဟု ႀကိမ္းထားသည္။ :P

ပြဲမစခင္ ျပဇာတ္ရံုထဲ ၀င္ၾကည့္မိသည္။ စိုင္းဆိုင္ေမာ၀္ ႏွင့္ လူတစ္ခ်ိဳ႕ ထိုင္ရင္း စကားေျပာေနတာ ေတြ႕သည္။ စိုင္းဆိုင္ေမာ၀္၏ ႐ုပ္သြင္မွာ အေတာ္ငယ္ေသးေသာ ဟန္ရိွသည္။ အရြယ္အေတာ္တင္သည္ကိုး။ ေကာင္းလိုက္သည့္ ကုသိုလ္။

စင္ေပၚတြင္ ရွမ္းလူငယ္ အခ်ိဳ႕ ပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္၊ လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္ကို ေတြ႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္က အႏုေတြမရ။ အၾကမ္းသမား၊ ခံုထမ္း၊ ပစၥည္းေရြ႕ေတာ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ အေရာက္ေနာက္က်သည့္ အတြက္ ခံုတစ္ခ်ိဳ႕သာ ကူသယ္ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ေစာေစာပိုင္း အလုပ္မ်ားကား ၿပီးစီးေနႏွင့္ေခ်ၿပီ။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆို "ရွမ္းတုတ္သိုင္း" ေတာ့ ခ်၍ရသည္။ "ဟီး.... ေနာက္ႏွစ္ ကခိုင္းေနမွာ စိုးရေသးသည္"။ :P

၅ နာရီထိုးၿပီးေတာ့ ပရိတ္သတ္မ်ား စုၿပံဳေရာက္လာၾကၿပီ။ ဟိုမွ၊ သည္မွ တဖြဲဖြဲေရာက္လာၾကၿပီ။ ရံုအျပင္တြင္ တျဖည္းျဖည္း မ်ားလာၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ရံုတြင္း ၀င္ႏိုင္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည့္အတြက္ ရံုအတြင္းသို႔ ၀င္ကာ ေနရာယူရေတာ့သည္။

အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုၾကသူမ်ား အမ်ားအျပား။ ကင္မရာကလည္း ေပါသည္ကိုး။ ဖုန္းတိုင္းလိုလို ကင္မရာပါေတာ ့ တျဖတ္ျဖတ္ ႐ိုက္ေနၾကသည္။ ေနာက္ႏွစ္တြင္ေတာ့ ရွမ္းေမာ္ဒယ္ ေမာင္မယ္မ်ားႏွင့္အတူ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံု ရိုက္ခြင့္မ်ားလည္း ေပၚေကာင္းေပၚေပဦးမည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကခ်င္ရိုးရာ၀တ္စံုျဖင့္ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံု အရိုက္ခံခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို အမွတ္ရမိေနေသးသည္။ ေၾသာ္ လူဆိုတာ "အစြဲကၽြတ္ဖို႔အတြက္ သတၱိရိွဖို႔၊ သေဘာထားျပည့္ဖို႔၊" လိုေပသကိုးလို႔လည္း ဆင္ျခင္မိေသးသည္။ ကုလား၀တ္စံု၀တ္ကာ ကုလားက ကႏိုင္ေအာင္ သင္စိတ္ကူးေစခ်င္သည္။ အစြဲေၾကာင့္ ပ်က္ခဲ့ရေသာဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ၊ တိုင္ျပည္ေပါင္းမ်ားစြာ ရိွခဲ့လိမ့္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္သည္။ “ဟုတ္ေသာအႀကံ၊ မွန္ေသာအက်င့္၊ သင့္ေသာအယူ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး၊ သူေတာ္ထံုးကို၊ စြဲသံုးေသာေထြ၊ မွန္လွေစ" ဟူေသာ ရွင္မဟာသီလ၀ံသ၏ ဆံုးမစာကိုလည္း ေလးေလးနက္နက္ ႏွလံုးသြင္းေနမိသည္။

တစ္ခ်ိန္က ကၽြန္အျဖစ္ အေမရိက တိုက္သို႔ ေရာက္ရိွခဲ့ေသာ အာဖရိကလူမည္းအႏြယ္၀င္တို႔အား အေမရိကန္ သမၼတ ျဖစ္ခြင့္အထိ သေဘာထားႀကီးေပးဖို႔ ဆိုသည္မ်ာ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္မလြယ္ပါ။ "သင့္ကိုယ္သင္ သေဘာထားမႀကီးႏိုင္မွန္းကို အေသအခ်ာ ေစ့ေစ့ေတြးမွ၊ ရွက္ဖြယ္လိလိ သေဘာထားေသးသိမ္ေနသူ ျဖစ္ေၾကာင္း" သိလိုက္ရတတ္သည္လည္း ရိွပါသည္။ ဗုဒၶ၏ လူမ်ားအား အဆင့္အတန္းသတ္မွတ္ရာတြင္ "လူျဖဴလူမည္း၊ လူ၀ါ လူညိဳ၊ ဇာတ္နိမ့္ ဇာတ္ျမင့္၊ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ မရွိဘဲ။ ကိုယ္က်င့္သည့္ ကိုယ္က်င့္တရားအေပၚသာ ရႈျမင္ဆံုးျဖတ္ရသည္ကို" အလြန္ႏွစ္ၿခိဳက္သည္။

တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ႏိုင္ငံေဒသနယ္နမိတ္ သတ္မွတ္ျခင္း၊ လူမ်ိဳးသတ္မွတ္ျခင္း၊ ဘာသာအယူ၀ါဒ သတ္မွတ္ျခင္းမ်ားကို စိတ္ကုန္မိသည္။ ဘယ္ဘုရားမွ လူလူခ်င္း သတ္ရန္ ဆံုးမခဲ့သည္ မဟုတ္ဘဲ၊ ဘာသာ၀င္ဟု ကိုယ္ဖာသာ သတ္မွတ္ၿပီး၊ အယူ၀ါဒစြဲျဖင့္ စစ္ပြဲႀကီးမ်ား ဆင္ႏြဲေနၾကေသာ ဟိုဘာသာ၀င္၊ သည္ဘာသာ၀င္ အားလံုးသည္ အမွားမ်ား အဆက္ဆက္က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကၿပီ။ သူတု႔ိကိုယ္ သူတို႔ေတာ့ ဘုရားေက်းဇူးဆပ္သည္ဟု အထင္ရိွၾကေပမည္။ သာသနာအက်ိဳးသယ္ပိုးသည္ဟု အျမင္ရိွေပမည္။ သို႔ေသာ္ အမွန္မွာ ဘုရားမ်က္ႏွာကို အိုးမည္း သုတ္လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

ရွမ္းေမာင္မယ္မ်ား၏ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈကိုေတာ့ေရးျပသည္ထက္ .... ခံစားၾကည့္သည္က ပိုေကာင္းမည္။ ႐ိုက္လာခဲ့ေသာ ဗြီဒီယိုဖိုင္ အခ်ိဳ႕ကို တင္ေပးလိုက္ပါသည္။

ဧည္ႀကိဳေနရာေလး