March 7, 2009

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေတာတြင္းကာလမ်ား (၁)

ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမြးဖြားရာ ေအာင္သာကုန္းေက်းရြာေလးသည္။ ခ်ံဳပုတ္ငယ္မ်ား၀ိုင္းရံလွ်က္ ေတာႏွင့္ တစပ္တည္းရိွေသာ ရြာကေလး။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမြးခဲ့သည္ ဆိုေသာ အေမဖက္မွ အဖိုးတို႔ အိမ္သည္ ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ။ ေရရွားသည္ဟု ဆိုရမည္။ ေရကို တစ္မိုင္ေလာက္ေ၀းသည့္ ေရတြင္းသို႔သြားခပ္ရသည္။ ထိုတြင္းတြင္ ေရမခ်ိဳးၾက။ ေသာက္ေရအျဖစ္သာသံုးသည္။ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသမွ် ေျပာရလွ်င္ တစ္ရြာလံုးမွ ေရတြင္း ၅ တြင္းသာရိွသည္။ လူမ်ားက ေတာင္ကုန္းထိပ္မ်ားေပၚတြင္ ေနၾကေသာေၾကာင့္ ေရလိုလွ်င္ ခ်ိဳင့္ရိွရာ ဆင္းခပ္ရသည္။ ေႏြရာသီတြင္ ေရရွားပါက ေခ်ာင္းထဲတြင္ သဲေရတြင္းတူးၿပီးေရခပ္ၾကသည္။ ေရအိုးကို ေခါင္းရြက္သယ္ၾကျခင္းမဟုတ္ပါ။ သံေခ်ာင္ပံုးကို ေရွ႕တစ္ပံုး၊ ေနာက္တစ္ပံုး ၀ါးထမ္းပိုးျဖင့္ ထမ္းျခင္းျဖစ္သည္။ အိမ္မွ ေရခ်ိဳးသြားၾကလွ်င္ သံေခ်ာင္ပံုႏွစ္လံုးႏွင့္ ထမ္းပိုးတစ္ေခ်ာင္းသယ္သြားသည္။ ျပန္လာလွ်င္ ေရထမ္းျပန္လာသည္။ အိမ္မွ လူ ၅ ေယာက္ ေရခ်ိဳးသြားလွ်င္ ေရ ၁၀ ပံု အိမ္ေရာက္သည္။ ထိုစနစ္။ ကေလးမ်ားေတာ့ မပါပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အရြယ္ေရာက္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ထမ္းေလ့ရိွပါသည္။

Location of Banmauk
ရြာျဖစ္လာပံုမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဖက္မွ ဓေလ့အရေျပာရလွ်င္ လူတစ္စု ေျမျပန္႔ရိွရာတြင္ လယ္လုပ္မည္။ လယ္လုပ္ရန္ မသင့္ေလွ်ာ္သည့္ ကုန္းကမူေပၚတြင္ တဲေဆာက္၍ လူေနသည္။ "လယ္ရိွလွ်င္ ရွမ္းရိွသည္ " ဟူေသာ စကားပံုကို အမွတ္ရသည္။ ေအာင္သာကုန္း ဟူေသာရြာမွာ လယ္လုပ္သူ ရွမ္းေတာင္သူတို႔ လယ္လုပ္ရင္း စုေပါင္းေနထိုင္ရာမွ ျဖစ္လာပံုရသည္။ လူေနအိမ္ေျခအားလံုး ေတာင္ကုန္းေလးမ်ားေပၚမွာ။ ရြာမဟု ေခၚရမည့္ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖဖက္မွ အဖိုးတို႔ ေနထိုင္ရာ ေနရာသာ ေျမျပန္႔သည္။ လယ္ေျမထက္ေတာ့ျမင့္သည္။ လယ္စိုက္ႏိုင္ေသာ ေျမျပန္႔တြင္ အိမ္ေဆာက္ေလ့မရိွၾက။ ေျမျပန္က်ယ္ေသာေၾကာင့္ လယ္တည္ရန္ေကာင္းသည့္အတြက္ လူမ်ား စုစည္းေနထိုင္လာၾကမည္။ ပထမတြင္ လူေျခနည္းေသာေၾကာင့္ ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲ ရိွသည့္ အိမ္ေလး ၄ - ၅ - ၆ အိမ္ေလာက္ မလွမ္း မကမ္းတြင္ ေနၾကမည္။ ခုထိ ထိုရပ္ကြက္ အိမ္ေျခမ်ားမွာ ေလးေထာင့္မက်ပါ။ မိမိခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းရာ မိမိပိုင္သည့္အတြက္ အိမ္ယာေျမကြက္ မ်ားမွာ အေတာ္ႀကီး က်ယ္ပါသည္။ အဖိုးတို႕ အိမ္ဆိုလွ်င္ ၁ ဧကေလာက္က်ယ္မည္။ သီးပင္၊ စားပင္မ်ားရိွသည္။ အိမ္တြင္ လိုရာသံုးရန္ အဖိုးစိုက္ထားေသာ ၀ါးနက္၀ါး႐ံု တစ္႐ံုရိွသည္။ ၀ါးနက္၀ါးမွာ အလြန္မာၿပီး ခိုင္သည္။ ထမ္းပိုး စသည့္ အိမ္အသံုး အေဆာင္ လုပ္ရန္ အလြန္ေကာင္းသည့္ ၀ါးျဖစ္သည္။ သက္တမ္းရင့္သည့္ ၀ါးသည္။ ၀ါးအသားတြင္ အနီေရာင္ သမ္းေနၿပီး ဓားႏွင့္ခုတ္လွ်င္ပင္ သံကို ခုတ္သည့္ အသံလိုျမည္ေနသည္။ ၀ါးပင္က ေပ ၆၀ ေလာက္ေတာ့ ျမင့္သည္။ လံုးပတ္ ၁ ေပ ေက်ာ္ေက်ာ္ရိွမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ငယ္ငယ္က ဓားတိုက္တမ္း ကစားလွ်င္ ၀ါး ၂ ဆစ္ေလာက္ျဖတ္ၿပီး တစ္ဆစ္ကို ဓားသြားထားကာ၊ ေနာက္တစ္ဆစ္ကို ဓား႐ိုးေနရာထား၍ ပိုသည့္ ၀ါးကို ျဖတ္ျပစ္ရသည္။ ၀ါးေၾကာဓားမွာ အလြန္မာၿပီး အလြန္ထက္သည့္ အတြက္ ကစားရာတြင္ ထိမိ ရွမိမည္စိုးရိမ္ရေသာေၾကာင့္ ဓားျဖင့္ ျပန္ၿပီး အေခ်ာသပ္ထားသည္က ေကာင္းပါသည္။
၀ါးအေၾကာင္းေရးေနရင္း ၀ါးႏွင့္ လုပ္ေလ့ရိွေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဖက္မွ ဓေလ့မ်ားကို ေျပာျပခ်င္သည္။ အေၾကာင္းအရာမ်ား ဟိုေရာက္ သည္ေရာက္ေတာ့ ျဖစ္မည္။ ဒါကလည္း စကား၀ိုင္းပံုစံ။ အမွတ္ရတာ ေျပာခ်င္တာကို ေျပာလိုက္သည္။ ေတာင္စဥ္ေရမရေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဖက္မွ ဓေလ့မ်ား စာတြင္ မွတ္တမ္းတင္သူလည္းမရိွပါ။ စာေရးဆရာလည္းမရိွပါ။ ၾကာလွ်င္ ဓေလ့လည္းေပ်ာက္ စာလည္းေပ်ာက္ကာ ဘာမွ က်န္မည္မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္ရတုန္း ေျပာထားေတာ့ ဘေလာ့ေပၚေတာ့ က်န္ခဲ့ပါလိမ္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရာက္တတ္ရာရာ ဟုဆိုလွ်င္ ပိုမွန္မည္။
ကၽြန္ေတာ့္အဖိုး ကၽြန္ေတာ့္ကို သင္ေပးသည့္ ခရာလုပ္နည္းကို အမွတ္ရသည္။ သည္အေၾကာင္းေတြ ေျပာလွ်င္ ပံုဆြဲဖို႔လိုၿပီ။ စာျဖင့္ေရး၍ နားလည္ေအာင္ရွင္းရသည္ထက္၊ ပံုဆြဲ၍ ရွင္းလိုက္လွ်င္ မ်က္စိထဲ ျမင္လြယ္ကာ ပိုရွင္းသြားမည္ျဖစ္သည္။ ထိုခရာကို ငါးဖမ္းရာတြင္ သံုးပါသည္။ ၿမံဳးမဟုတ္ပါ။ ၿမံဳးက အသည္း ဟုေခၚသည့္ တစ္လမ္းသြား စနစ္ပါသည္။ ခရာက ဆည္မွ ေရစီးဆင္းရာအေပါက္ကေလးမ်ားတြင္ ေထာင္သည္။ အရိွန္ျဖင့္ က်ေနေသာ ေရတြင္ ခရာကို ခပ္ေစာက္ေစာက္ေလး ထိုးထည့္ကာ ေထာင္ထားရသည္။ ေရစီးႏွင့္ အတူ ပါလာသည့္ ငါးမ်ားကို မိသည္။ ေရစီးအရိွန္ႏွင့္ ျပန္မထြက္ႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ယက္သဲ့ ခ်ံဳခိုေနသည့္ ငါးမ်ား၊ ပုစြန္ဆိတ္ကေလးမ်ားကို သဲ့ယူရာတြင္ သံုးသည္ အ၀ကားကား ကန္ေတာ့ပံုစံျဖစ္သည္။ ေနာက္ၿမံဳး။ ၿမံဳးကေတာ့ ၾကားဖူးၾကမည္။ ေနာက္ ယင္းလိပ္။ အားလံုး ပံုဆြဲျပမည္။ ဗဟုသုတေတာ့ ျဖစ္ေပမည္။ ပလိုင္း၊ ၀ါးပပ္ခေမာက္၊ ႐ံုးခေမာက္၊ ဖ်ာၾကမ္း၊ ႏွီးေခ်ာဖ်ာ၊ စေကာ၊ ဇကာ၊ ဇကာခံုး၊ ယပ္ေတာင္၊ ၾကမ္းခင္း၊ ၀ါးထရံ၊ ၀ါးကပ္မိုး၊ ၀ါးၿခံစည္း႐ိုး စသည္ စသည္ အမ်ိဳးအမည္စံုသည္။
xxxx
ခရာ
xxxx
ၿမံဳး
xxxx
ယက္သဲ့
xxxx
ပလိုင္း
xxxx
၀ါးပပ္ခေမာက္
xxxx
႐ံုးခေမာက္
xxxx
ဖ်ာၾကမ္း
xxxx
ႏွီးေခ်ာဖ်ာ
xxxx
စေကာ
xxxxx
စကာ
xxxx
စကာခံုး
xxxx
ယပ္ေတာင္
xxxx
ၾကမ္းခင္း
xxxx
၀ါးထရံ
xxxxx
၀ါးကပ္မိုး
xxxxxx
၀ါးၿခံစည္း႐ိုး