- မိုးေမာင္ ၏ အျဖည့္ခံ ဖတ္ရန္
- ဟန္သစ္ၿငိမ္၏ U ယူ N နီ I ကုဒ္ C ယူ O နီ D ကုဒ္ E ဖတ္ရန္
- ကိုစြမ္း ၏ မိတ္ဆက္ေပးျခင္း ဖတ္ရန္
- ဖားႀကီး၏ ဟစ္ေဟာ့သီခ်င္း ဆိုခဲ့တုန္းက ဖတ္ရန္
- ဟန္ေလး၏ ေလာင္ကၽြမ္းျခင္း ဖတ္ရန္
- ေႏြဆူးလကၤာ၏ ေခတ္မီ အသီးတစ္ရာ အညွာတစ္ခု ဖတ္ရန္
- အျဖဴေရာင္၏ ျမင္ေနၾကားေနရေသာ ဖတ္ရန္
January 30, 2009
၃၁.၀၁.၂၀၀၉ ရက္ေန႔ဖတ္စရာ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာ
January 29, 2009
တစ္သက္လံုးပဲ သတိရေနမယ္ (၂)
“ဂ်က္စီ … နင္ေနာက္ထပ္ေသာက္တယ္ေပါ့။”
သူကၽြန္ေတာ့္အေပၚေဒါသထြက္တာ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးခဲ့ဘူး။
“အိုေက … ေနာက္ မေသာက္ေတာ့ပါဘူးကြာ ….ေအ့ …”
“နင္ငါေျပာတာ နားမေထာင္ဘူးလားဂ်က္စီ”
“ဟာ …. နင္ေလသံက ..ေအ့ … ငါ႔အေမေလသံအတိုင္းပဲ … ေအ့ …”
“ငါ ဘရက္ဒီကို လာႀကိဳဖို႔ ေခၚလိုက္ေတာ့မယ္”
“ဟာ .. နင္အစ္ကိုကို ဒုကၡသြားမေပးပါနဲ႕။ ငါဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးဟ။ ေမာင္းႏိုင္ပါတယ္ … ေအ့ …”
ကၽြန္ေတာ္ ကားထဲ၀င္ၿပီး ကားစတီယာရင္ေခြေပၚ ေခါင္းခ်ၿပီး ကားေမာင္းဖို႕ႀကိဳးစားေတာ့ အမ္ဘာက အျပင္ကေန ကားတံခါးကို တဘုန္းဘုန္းထုရင္း ..
“နင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ”
“ဂ်က္စီ ခုခ်က္ခ်င္းတံခါးဖြင့္စမ္း။ နင္ဒီပံုနဲ႔ ကားေမာင္းလို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား”
“ျဖစ္ပါတယ္ အမ္ဘာရယ္ … ေအ့ …”
“ေနဦးငါနင္နဲ႕လိုက္မွျဖစ္မယ္။ နင္တစ္ေယာက္တည္းသြားလို႔ မျဖစ္ဘူး။ သူေျပာၿပီးကားထဲ၀င္လာတယ္။ ကားေသာ့ကို ဆြဲလုဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူကားတံခါးပိတ္ၿပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ေမာင္းထြက္လာခဲ့ၿပီ။ စေမာင္းေတာ့ ၁ နာရီ ၁၀၀ ကီလိုမီတာႏွႈန္း။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ကီလို ၁၆၀ ထိ တက္လာတယ္။
“ဂ်က္စီ… နင္ေမာင္းလို႔မျဖစ္ဘူး။ တို႔ အစ္ကိုကို ေခၚရေအာင္။ မနက္ျဖန္မွ နင့္ကာ ျပန္လာယူရေအာင္ေနာ္”
“အာ … ရပါတယ္ … ငါေမာင္းႏိုင္ပါတယ္ဆို .. ေအ့”
“ဂ်က္စီေရ … အရိွန္ေလ်ာ့ပါဦး။ သိပ္ျမန္လြန္းေနၿပီ။”
“ျမန္ပါဘူးဟ”
“ဘာေျပာတယ္ ခု ကီလို ၁၆၀ ရိွေနၿပီ”
“ရပါတယ္ အမ္ဘာရယ္။ ငါထိန္းႏိုင္ပါတယ္။ ငါဘယ္တုန္းကမ်ား နင့္ကို အနာတရျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖူးလို႔လဲကြာ”
“ဂ်က္စီ၊ ရပ္ပါေတာ့၊ ငါေၾကာက္လာၿပီ။ အီး … ဟီး ….” သူမငိုပါေလၿပီ။
“ဟာ နင္ဘာမွ မျဖစ္ေစရပါဘူးကြ”
“ငါကတ္ိေပးပါတယ္ဟာ .. နင္ဘာမွ် မျဖစ္ေစရပါဘူး”
“ဂ်က္စီ .. ဟိုမွာ …….”
ကၽြန္ေတာ္အာရံုေတြကို လမ္းေပၚျပန္စိုက္လိုက္တယ္။ ကားတစ္စီးက ကၽြန္ေတာ့ဆီတည့္တည့္ႀကီး ၀င္ခ်လာၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ အမ္ဘာကိုယ္ေပၚကို ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္နဲ႔ကာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ေခါင္းက ကားတံခါးကို အစိတ္စိတ္အျမြာျမြာ ျဖစ္သြားေအာင္ တိုက္မိသြားၿပီ။
နာရီအေတာ္ၾကာသတိေမ႔ေနၿပီး။ ကၽြန္ေတာ္သတိရလာေတာ့ ေဆးရံုေပၚမွာ ထိခိုက္ ရွနာ နည္းနည္းရထားသည္။
“အမ္ဘာ ….. အမ္ဘာ…” ကၽြန္ေတာ္ ေအာ္ေခၚမိသည္။
နပ္စ္မတစ္ေယာက္ေျပး၀င္လာသည္။
“အမ္ဘာ ဘယ္မွာလဲဗ်ာ … ေျပာပါ …အမ္ဘာ ဘယ္မွာလဲဟင္ …” ကၽြန္ေတာ္ တရစပ္ေမးေနမိတယ္။
“ေနသာရဲ႕လား ေကာင္ေလး”
နပ္စ္မ ကၽြန္ေတာ့္ ေသြးခုန္ႏႈန္းကိုစမ္းရင္းေမးတယ္။
“ဟာဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုေတြ႕ခ်င္တယ္” ေျပာ ၿပီး ကၽြန္ေတာ္အိပ္ရာေပၚက လူးလဲထတယ္။
နပ္စ္မက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖမ္းထိန္းၿပီး အိပ္ရာထဲျပန္လွဲေနဖို႕ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ပိုအားရိွေတာ့ သူလက္ေလ်ာ့လိုက္ရတယ္။ အမ္ဘာရိွတဲ့အခန္းကိုေျပာျပတယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေဆးပိုက္ေတြ၊ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့စက္ေတြနဲ႔ မလႈပ္မယွက္ျဖစ္ေနတဲ့ အမ္ဘာ့ကိုေတြ႕တယ္။ ကၽြန္ေတာ့ႏွလံုးသားထဲ ဓားနဲ႔ထိုးလိုက္သလိုပါပဲ။ သူ႔ေဖေဖနဲ႔ေမေမကို သူ႔ေဘးမွာေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမာ္ၾကည့္လာတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္ … ကၽြန္ေတာ္ ….” ဘာမွ ထပ္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး။
သူ႔ေမေမကၽြန္ေတာ့္ဆီေျပးလာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ရိုက္မယ့္အစား၊ ဆဲမယ့္အစား ကၽြန္ေတာ့ကို ေသခ်ာၾကည့္၊ ဖက္ၿပီးေတာ့ ငိုေတာ့တာပဲ။ သူ႔ေဖေဖလည္း အဲလိုပါပဲ။ သူတို႔ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြင့္လြတ္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိလုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္မလြတ္ႏိိုင္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ခုတင္ေဘးမွာ ထိုင္ခ်ၿပီး၊ သူလက္ကေလးကို ညင္ညင္သာသာဆြဲယူ ကၽြန္ေတာ့ ရင္ခြင္ထဲသြင္းၿပီး၊ သူကၽြန္ေတာ့္ဆီ ျပန္လာမယ့္ အခ်ိန္ထိ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးလို ငူငူႀကီး ထိုင္ေနမိခဲ့တယ္။ လူေတြက ကၽြန္ေတာ့ကို အနားယူဖို႔ေျပာၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဘာကိုမွ်ကို ဂရုမစိုက္ေတာ့တဲ့အတြက္ သူ႔ေဘးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထားၿပီး ထြက္သြားၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဘယ္မွ မသြားဘူး။ ဘာမွ်မစားဘူး။ ၂ ရက္ေလာက္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ အမ္ဘာႏိုးလာတယ္။ ဆရာ၀န္ကို ေခၚဖို႔ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေတာ့။ သူကတားတယ္။
“မင္းႏိုးလာၿပီေနာ္…” မ်က္ရည္ေတြက်ရင္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနမိတယ္ ။
“နင္ေနေကာင္းရဲ႕လား” သူၿပံဳးၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာတယ္။
“အင္းေကာင္းတယ္ .. ငါ႔ရင္ထဲဘယ္ေလာက္ေျဗာင္းဆန္ေနတယ္ဆိုတာ နင္သိလား။ ခု နင္ျပန္ႏိုးလာတာ ငါဘယ္ေလာက္၀မ္းသာတယ္မွတ္လဲ ..”
“ဂ်က္စီရယ္ ….”
“အင္း ..ဘာလဲ …အမ္ဘာေျပာေလ ”
“ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္”
“ငါလည္း နင့္ကို ခ်စ္တာပဲ .. ဒါေပမယ္ …”
“ေဖေဖ၊ ေမေမ နဲ႕ ဘရက္ဒီကို ေျပာေပးပါ။ သူတို႔ကိုငါခ်စ္ပါတယ္လို႔။ ၿပီးေတာ့ နင့္ငါ႔ကို ကတိေပးပါ … နင့္ငါ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မပစ္ပါဘူးလို႔”
ေျပာရင္း သူငိုသည္။
“ဘာ … မေျပာနဲ႔ … နင္ငါ့ကို ထားၿပီး ထြက္မသြားရဘူး” ငိုရင္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာသည္။
“ငါနင့္ကိ္ု ခ်စ္တယ္ ဂ်က္စီရယ္ …”
သူမ်က္ရည္ေတြ တေတြေတြက်ရင္း မ်က္လံုးတျဖည္းျဖည္းပိတ္သြားတယ္။
“မသြားနဲ႕ … ငါ႔ကို ထားၿပီး မသြားပါနဲ႕ ..”
ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ ေအာ္ပစ္လိုက္သည္။
အမ္ဘာ့ေဖေဖေျပး၀င္လာသည္။ ႏွလံုးခံုႏႈန္းျပစက္က ႏွလံုးရပ္သြားေၾကာင္းျပေနၿပီ။ ဆရာ၀န္ႏွင့္ နပ္စ္မမ်ား ေရာက္လာေသာအခါ သူ႔ေဖေဖလက္ထဲ အမ္ဘာ့ကို ထည့္ေပးၿပီး ကၽြန္ေတာ္ လမ္းေပၚေျပးထြက္သြားမိသည္။
ဆရာ၀န္ေတြ တတ္ႏိုင္သမွ် ႀကိဳးစားကုသခဲ့ၾကေပမယ့္ အမ္ဘာတစ္ေယာက္ ဆံုးပါးသြားခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူ႔ကို ထာ၀ရ ဆံုးရႈံးလိုက္ရၿပီ။ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာမယ့္လမ္းကို ထြက္သြားခဲ့ၿပီ။ ဒီေန႔ထိေအာင္ပဲ လူေတြက အမ္ဘာ့အေၾကာင္းေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ့နာမည္ပါစၿမဲပါပဲ။ သူတို႔ေတြ ဘာေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မဆိုးမိပါဘူး။ ဒီေန႔ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ …အမ္ဘာ ကၽြန္ေတာ့္ကို စြန္႔ခြာသြားခဲ့တာပါ။ ခု ကၽြန္ေတာ္ … အိပ္ယာေပၚ တစ္ေယာက္တည္းလဲရင္း …. ပါးျပင္ေပၚ မ်က္ရည္ တလွိမ့္လွိမ့္စီးက်ရင္း …. အမ္ဘာ့ဓာတ္ပံုေလးကို လက္ထဲမွာကိုင္ထားရင္းနဲ႕ ….. ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕လြင့္ပ်ံ႕လာတဲ့ ေရဒီယို သီခ်င္းေလးကို … နာက်င္စြာ ခံစားေနမိပါတယ္ …
မင္းက မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ အေ၀းမွာ ေ၇ာက္ေနေပမယ့္
ငါမင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူးဆိုတာေလးတစ္ခုေတာ့ မင္းသိေစခ်င္တယ္
ငါ႔အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ရင္း
ေရဒီယိုသီခ်င္းေလးနားဆင္ရင္းနဲ႕
ငါတို႔နားေထာင္ေနၾက သီခ်င္းေလးပါပဲ
ငါ႔အိပ္ယာေဘးမွာ ထားတဲ့ မင့္ဓာတ္ပံုေလးကို
ၿမဲၿမဲဆုပ္ကိုင္ရင္း
မင္းေျပာခဲ့တာေတြ ၾကားေယာင္ေနမိတယ္
“ငါမင့္ကို ခ်စ္တယ္။ ငါဘယ္ေရာက္ေရာက္ မင့္အေၾကာင္းေတြးေနမယ္”
မင္းငါ့ဆီျပန္လာတဲ့ေန႔ထိေအာင္ပါပဲ အခ်စ္ရယ္။
ငါ႔ရင္ထဲက အခ်စ္ေတြ မင့္ဆီပို႔လိုက္ပါ႔မယ္
ငါမင့္ကိုလြမ္းတယ္ ငါလြမ္းတယ္အခ်စ္ရယ္
မ်က္ရည္ေတြလည္း မိုးလိုသည္းေနၿပီကြယ္
ငါတို႔ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ၾကရတုန္းကတည္းက
ငါ႔အသည္းေတြ ကြဲခဲ့ပါၿပီအခ်စ္ရယ္
ေနာက္က်န္တဲ့ ငါ႔အသက္ကေတာ့ ၀ိညာဥ္မဲ့ေနပါၿပီကြယ္ ...
...
အမ္ဘာ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ကတိေပးခဲ့ဖူးတယ္။
သူဘာမွမျဖစ္ေစရပါဘူးလို႔။ အဲဒီကတိ ကၽြန္ေတာ္ပ်က္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူေတာင္းခဲ့တဲ့ ေနာက္ကတိတစ္ခုကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေသာအခါမွ ေဖာက္ဖ်က္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သူ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ႔မပစ္ပါနဲ႔ဆိုတာေလ။
ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေမ႔ႏိုင္ပါ့မလဲ သူက ကၽြန္ေတာ့္ အခ်စ္ဆံုးေလ။ ဘယ္ေသာအခါမွ မေမ႔ႏိုင္ေတာ့မယ့္ ကၽြန္ေတာ့ ခ်စ္သူေလ ….
ၿပီးပါၿပီ။
.
.
NEVER FORGET
by Sarah Duval
ကို ခံစားတင္ျပသည္။
.
.
သူကၽြန္ေတာ့္အေပၚေဒါသထြက္တာ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးခဲ့ဘူး။
“အိုေက … ေနာက္ မေသာက္ေတာ့ပါဘူးကြာ ….ေအ့ …”
“နင္ငါေျပာတာ နားမေထာင္ဘူးလားဂ်က္စီ”
“ဟာ …. နင္ေလသံက ..ေအ့ … ငါ႔အေမေလသံအတိုင္းပဲ … ေအ့ …”
“ငါ ဘရက္ဒီကို လာႀကိဳဖို႔ ေခၚလိုက္ေတာ့မယ္”
“ဟာ .. နင္အစ္ကိုကို ဒုကၡသြားမေပးပါနဲ႕။ ငါဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးဟ။ ေမာင္းႏိုင္ပါတယ္ … ေအ့ …”
ကၽြန္ေတာ္ ကားထဲ၀င္ၿပီး ကားစတီယာရင္ေခြေပၚ ေခါင္းခ်ၿပီး ကားေမာင္းဖို႕ႀကိဳးစားေတာ့ အမ္ဘာက အျပင္ကေန ကားတံခါးကို တဘုန္းဘုန္းထုရင္း ..
“နင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ”
“ဂ်က္စီ ခုခ်က္ခ်င္းတံခါးဖြင့္စမ္း။ နင္ဒီပံုနဲ႔ ကားေမာင္းလို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား”
“ျဖစ္ပါတယ္ အမ္ဘာရယ္ … ေအ့ …”
“ေနဦးငါနင္နဲ႕လိုက္မွျဖစ္မယ္။ နင္တစ္ေယာက္တည္းသြားလို႔ မျဖစ္ဘူး။ သူေျပာၿပီးကားထဲ၀င္လာတယ္။ ကားေသာ့ကို ဆြဲလုဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူကားတံခါးပိတ္ၿပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ေမာင္းထြက္လာခဲ့ၿပီ။ စေမာင္းေတာ့ ၁ နာရီ ၁၀၀ ကီလိုမီတာႏွႈန္း။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ကီလို ၁၆၀ ထိ တက္လာတယ္။
“ဂ်က္စီ… နင္ေမာင္းလို႔မျဖစ္ဘူး။ တို႔ အစ္ကိုကို ေခၚရေအာင္။ မနက္ျဖန္မွ နင့္ကာ ျပန္လာယူရေအာင္ေနာ္”
“အာ … ရပါတယ္ … ငါေမာင္းႏိုင္ပါတယ္ဆို .. ေအ့”
“ဂ်က္စီေရ … အရိွန္ေလ်ာ့ပါဦး။ သိပ္ျမန္လြန္းေနၿပီ။”
“ျမန္ပါဘူးဟ”
“ဘာေျပာတယ္ ခု ကီလို ၁၆၀ ရိွေနၿပီ”
“ရပါတယ္ အမ္ဘာရယ္။ ငါထိန္းႏိုင္ပါတယ္။ ငါဘယ္တုန္းကမ်ား နင့္ကို အနာတရျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖူးလို႔လဲကြာ”
“ဂ်က္စီ၊ ရပ္ပါေတာ့၊ ငါေၾကာက္လာၿပီ။ အီး … ဟီး ….” သူမငိုပါေလၿပီ။
“ဟာ နင္ဘာမွ မျဖစ္ေစရပါဘူးကြ”
“ငါကတ္ိေပးပါတယ္ဟာ .. နင္ဘာမွ် မျဖစ္ေစရပါဘူး”
“ဂ်က္စီ .. ဟိုမွာ …….”
ကၽြန္ေတာ္အာရံုေတြကို လမ္းေပၚျပန္စိုက္လိုက္တယ္။ ကားတစ္စီးက ကၽြန္ေတာ့ဆီတည့္တည့္ႀကီး ၀င္ခ်လာၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ အမ္ဘာကိုယ္ေပၚကို ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္နဲ႔ကာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ေခါင္းက ကားတံခါးကို အစိတ္စိတ္အျမြာျမြာ ျဖစ္သြားေအာင္ တိုက္မိသြားၿပီ။
အခန္း (၅)
နာရီအေတာ္ၾကာသတိေမ႔ေနၿပီး။ ကၽြန္ေတာ္သတိရလာေတာ့ ေဆးရံုေပၚမွာ ထိခိုက္ ရွနာ နည္းနည္းရထားသည္။
“အမ္ဘာ ….. အမ္ဘာ…” ကၽြန္ေတာ္ ေအာ္ေခၚမိသည္။
နပ္စ္မတစ္ေယာက္ေျပး၀င္လာသည္။
“အမ္ဘာ ဘယ္မွာလဲဗ်ာ … ေျပာပါ …အမ္ဘာ ဘယ္မွာလဲဟင္ …” ကၽြန္ေတာ္ တရစပ္ေမးေနမိတယ္။
“ေနသာရဲ႕လား ေကာင္ေလး”
နပ္စ္မ ကၽြန္ေတာ့္ ေသြးခုန္ႏႈန္းကိုစမ္းရင္းေမးတယ္။
“ဟာဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုေတြ႕ခ်င္တယ္” ေျပာ ၿပီး ကၽြန္ေတာ္အိပ္ရာေပၚက လူးလဲထတယ္။
နပ္စ္မက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖမ္းထိန္းၿပီး အိပ္ရာထဲျပန္လွဲေနဖို႕ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ပိုအားရိွေတာ့ သူလက္ေလ်ာ့လိုက္ရတယ္။ အမ္ဘာရိွတဲ့အခန္းကိုေျပာျပတယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေဆးပိုက္ေတြ၊ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့စက္ေတြနဲ႔ မလႈပ္မယွက္ျဖစ္ေနတဲ့ အမ္ဘာ့ကိုေတြ႕တယ္။ ကၽြန္ေတာ့ႏွလံုးသားထဲ ဓားနဲ႔ထိုးလိုက္သလိုပါပဲ။ သူ႔ေဖေဖနဲ႔ေမေမကို သူ႔ေဘးမွာေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမာ္ၾကည့္လာတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္ … ကၽြန္ေတာ္ ….” ဘာမွ ထပ္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး။
သူ႔ေမေမကၽြန္ေတာ့္ဆီေျပးလာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ရိုက္မယ့္အစား၊ ဆဲမယ့္အစား ကၽြန္ေတာ့ကို ေသခ်ာၾကည့္၊ ဖက္ၿပီးေတာ့ ငိုေတာ့တာပဲ။ သူ႔ေဖေဖလည္း အဲလိုပါပဲ။ သူတို႔ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြင့္လြတ္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိလုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္မလြတ္ႏိိုင္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ခုတင္ေဘးမွာ ထိုင္ခ်ၿပီး၊ သူလက္ကေလးကို ညင္ညင္သာသာဆြဲယူ ကၽြန္ေတာ့ ရင္ခြင္ထဲသြင္းၿပီး၊ သူကၽြန္ေတာ့္ဆီ ျပန္လာမယ့္ အခ်ိန္ထိ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးလို ငူငူႀကီး ထိုင္ေနမိခဲ့တယ္။ လူေတြက ကၽြန္ေတာ့ကို အနားယူဖို႔ေျပာၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဘာကိုမွ်ကို ဂရုမစိုက္ေတာ့တဲ့အတြက္ သူ႔ေဘးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထားၿပီး ထြက္သြားၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဘယ္မွ မသြားဘူး။ ဘာမွ်မစားဘူး။ ၂ ရက္ေလာက္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ အမ္ဘာႏိုးလာတယ္။ ဆရာ၀န္ကို ေခၚဖို႔ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေတာ့။ သူကတားတယ္။
“မင္းႏိုးလာၿပီေနာ္…” မ်က္ရည္ေတြက်ရင္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနမိတယ္ ။
“နင္ေနေကာင္းရဲ႕လား” သူၿပံဳးၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာတယ္။
“အင္းေကာင္းတယ္ .. ငါ႔ရင္ထဲဘယ္ေလာက္ေျဗာင္းဆန္ေနတယ္ဆိုတာ နင္သိလား။ ခု နင္ျပန္ႏိုးလာတာ ငါဘယ္ေလာက္၀မ္းသာတယ္မွတ္လဲ ..”
“ဂ်က္စီရယ္ ….”
“အင္း ..ဘာလဲ …အမ္ဘာေျပာေလ ”
“ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္”
“ငါလည္း နင့္ကို ခ်စ္တာပဲ .. ဒါေပမယ္ …”
“ေဖေဖ၊ ေမေမ နဲ႕ ဘရက္ဒီကို ေျပာေပးပါ။ သူတို႔ကိုငါခ်စ္ပါတယ္လို႔။ ၿပီးေတာ့ နင့္ငါ႔ကို ကတိေပးပါ … နင့္ငါ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မပစ္ပါဘူးလို႔”
ေျပာရင္း သူငိုသည္။
“ဘာ … မေျပာနဲ႔ … နင္ငါ့ကို ထားၿပီး ထြက္မသြားရဘူး” ငိုရင္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာသည္။
“ငါနင့္ကိ္ု ခ်စ္တယ္ ဂ်က္စီရယ္ …”
သူမ်က္ရည္ေတြ တေတြေတြက်ရင္း မ်က္လံုးတျဖည္းျဖည္းပိတ္သြားတယ္။
“မသြားနဲ႕ … ငါ႔ကို ထားၿပီး မသြားပါနဲ႕ ..”
ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ ေအာ္ပစ္လိုက္သည္။
အမ္ဘာ့ေဖေဖေျပး၀င္လာသည္။ ႏွလံုးခံုႏႈန္းျပစက္က ႏွလံုးရပ္သြားေၾကာင္းျပေနၿပီ။ ဆရာ၀န္ႏွင့္ နပ္စ္မမ်ား ေရာက္လာေသာအခါ သူ႔ေဖေဖလက္ထဲ အမ္ဘာ့ကို ထည့္ေပးၿပီး ကၽြန္ေတာ္ လမ္းေပၚေျပးထြက္သြားမိသည္။
အခန္း (၆)
ဆရာ၀န္ေတြ တတ္ႏိုင္သမွ် ႀကိဳးစားကုသခဲ့ၾကေပမယ့္ အမ္ဘာတစ္ေယာက္ ဆံုးပါးသြားခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူ႔ကို ထာ၀ရ ဆံုးရႈံးလိုက္ရၿပီ။ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာမယ့္လမ္းကို ထြက္သြားခဲ့ၿပီ။ ဒီေန႔ထိေအာင္ပဲ လူေတြက အမ္ဘာ့အေၾကာင္းေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ့နာမည္ပါစၿမဲပါပဲ။ သူတို႔ေတြ ဘာေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မဆိုးမိပါဘူး။ ဒီေန႔ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ …အမ္ဘာ ကၽြန္ေတာ့္ကို စြန္႔ခြာသြားခဲ့တာပါ။ ခု ကၽြန္ေတာ္ … အိပ္ယာေပၚ တစ္ေယာက္တည္းလဲရင္း …. ပါးျပင္ေပၚ မ်က္ရည္ တလွိမ့္လွိမ့္စီးက်ရင္း …. အမ္ဘာ့ဓာတ္ပံုေလးကို လက္ထဲမွာကိုင္ထားရင္းနဲ႕ ….. ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕လြင့္ပ်ံ႕လာတဲ့ ေရဒီယို သီခ်င္းေလးကို … နာက်င္စြာ ခံစားေနမိပါတယ္ …
မင္းက မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ အေ၀းမွာ ေ၇ာက္ေနေပမယ့္
ငါမင့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူးဆိုတာေလးတစ္ခုေတာ့ မင္းသိေစခ်င္တယ္
ငါ႔အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ရင္း
ေရဒီယိုသီခ်င္းေလးနားဆင္ရင္းနဲ႕
ငါတို႔နားေထာင္ေနၾက သီခ်င္းေလးပါပဲ
ငါ႔အိပ္ယာေဘးမွာ ထားတဲ့ မင့္ဓာတ္ပံုေလးကို
ၿမဲၿမဲဆုပ္ကိုင္ရင္း
မင္းေျပာခဲ့တာေတြ ၾကားေယာင္ေနမိတယ္
“ငါမင့္ကို ခ်စ္တယ္။ ငါဘယ္ေရာက္ေရာက္ မင့္အေၾကာင္းေတြးေနမယ္”
မင္းငါ့ဆီျပန္လာတဲ့ေန႔ထိေအာင္ပါပဲ အခ်စ္ရယ္။
ငါ႔ရင္ထဲက အခ်စ္ေတြ မင့္ဆီပို႔လိုက္ပါ႔မယ္
ငါမင့္ကိုလြမ္းတယ္ ငါလြမ္းတယ္အခ်စ္ရယ္
မ်က္ရည္ေတြလည္း မိုးလိုသည္းေနၿပီကြယ္
ငါတို႔ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ၾကရတုန္းကတည္းက
ငါ႔အသည္းေတြ ကြဲခဲ့ပါၿပီအခ်စ္ရယ္
ေနာက္က်န္တဲ့ ငါ႔အသက္ကေတာ့ ၀ိညာဥ္မဲ့ေနပါၿပီကြယ္ ...
...
အမ္ဘာ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ကတိေပးခဲ့ဖူးတယ္။
သူဘာမွမျဖစ္ေစရပါဘူးလို႔။ အဲဒီကတိ ကၽြန္ေတာ္ပ်က္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူေတာင္းခဲ့တဲ့ ေနာက္ကတိတစ္ခုကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေသာအခါမွ ေဖာက္ဖ်က္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သူ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ႔မပစ္ပါနဲ႔ဆိုတာေလ။
ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေမ႔ႏိုင္ပါ့မလဲ သူက ကၽြန္ေတာ့္ အခ်စ္ဆံုးေလ။ ဘယ္ေသာအခါမွ မေမ႔ႏိုင္ေတာ့မယ့္ ကၽြန္ေတာ့ ခ်စ္သူေလ ….
ၿပီးပါၿပီ။
.
.
NEVER FORGET
by Sarah Duval
ကို ခံစားတင္ျပသည္။
.
.
January 28, 2009
တစ္သက္လံုးပဲ သတိရေနမယ္
အခန္း (၁)
စိတ္ထဲမွာ မေန႔ကပဲ ျဖစ္ခဲ့သလို။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ကို ဆံုးရႈံးလိုက္ရတဲ့ေန႔။ အရွိန္ေလ်ာ့လိုက္ဖို႔ ေတာင္းပန္ေနတဲ့သူ႔အသံေတြကို ေသဆံုးသည္အထိ ကၽြန္ေတာ္ ၾကားေယာင္ေနဦးမယ္။ ဒါေတြျပန္ေတြးတိုင္း မခ်ိ္ေအာင္ခံစားရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္မလြတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ….. ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္လြတ္ႏုိင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး ….
အခန္း (၂)
“ဂ်က္စီေရ … အရိွန္ေလ်ာ့ပါဦး။ သိပ္ျမန္လြန္းေနၿပီ။”
“ရပါတယ္ အမ္ဘာရယ္။ ငါထိန္းႏိုင္ပါတယ္။ ငါဘယ္တုန္းကမ်ား မင့္ကို အနာတရျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖူးလို႔လဲကြာ”
“ဂ်က္စီ၊ ရပ္ပါေတာ့၊ ငါေၾကာက္လာၿပီ။ အီး … ဟီး ….” သူမငိုပါေလၿပီ။
“ဟာ မင္းဘာမွ မျဖစ္ေစရပါဘူးကြ”
အခန္း (၃)
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို အနာတရျဖစ္ေစခဲ့ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ျမန္ျမန္ေမာင္းမိတယ္ဆိုတာ မသိေအာင္ ကၽြန္ေတာ္အလြန္အကၽြံေသာက္ခဲ့မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အရြယ္က ကေလးပဲရိွေသးတယ္ေလ။ ဘယ္အရာမဆို လုပ္ႏိုင္ဘာတယ္လို႔ ထင္ေနမိခဲ့တဲ့ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ ခ်ာတိတ္ေလးေပါ့။ လိုတရျဖစ္ခဲ့တဲ့ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀။ ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၊ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေနဦးမယ့္ တစ္ဦးတည္းေသာ ခ်စ္သူေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ နာက်င္ထိခိုက္ ေစခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ေတြးရင္း ေဆြးရင္ မဆံုးေသာ တမ္းခ်င္းေတြနဲ႕ ငိုေနရဦးမယ္ေလ ….
အခန္း (၄)
“လာစမ္းပါ အမ္ဘာရာ၊ နင္ဘယ္လို၀တ္ထားတယ္ဆိုတာ ဂ႐ုစိုက္မယ့္လူ ဘယ္သူမွ မရိွပါဘူး။”
“မင္းသာအဲလိုေန .. ဂ်က္စီ ကဲၾကည့္ပါဦး… ဒီရွပ္အကၤ်ီေလးနဲ႔ဆို ဘယ္လိုလဲ”
“လွပါတယ္ဟာ။ ကဲ ဒို႔ေတြသြားလို႔ရၿပီလား။”
“ခဏ၊ ၁ မိနစ္ေလာက္”
“ကၽြတ္ … မိန္းမေတြမ်ား ….”
“ေဟး …. ငါၾကားတယ္ေနာ္” … ေရခ်ိဳးခန္းမွ အမ္ဘာ့ ေအာ္သံစူးစူးေလးထြက္လာသည္။
သူ႔အတြက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အစ္ကိုတစ္ေယာက္လိုပါပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ေလာက္ထိ္ေပါ့ေလ။ ေနာက္ဘယ္လို ျဖစ္တယ္မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ အမ္ဘာဟာ ခုညီမေလးျဖစ္လိုက္၊ ေတာ္ေန ခ်စ္သူျဖစ္လိုက္နဲ႔။ အမ္ဘာက လြဲလို႔ ကၽြန္ေတာ္အမ္ဘာ့ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ လူတိုင္းသိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဖြင့္မေျပာခဲ့ေပမယ့္ သူဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တစ္သက္သာ ခ်စ္သူပါပဲ။ တစ္ေယာက္တည္းေသာ ခ်စ္သူပါပဲ။ ခုမဟုတ္ေပမယ့္ ေနာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ၊ သူနားလည္လက္ခံႏိုင္ေလာက္မယ့္အခါ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း သူကို ေျပာျဖစ္မွာပါ။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ေမြးေန႔ပြဲကိုအလာ … ခါတိုင္းလိုပဲ ကားေပၚမွာ အမ္ဘာရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ .. သီခ်င္းေတြေအာ္ဆို၊ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ရယ္လိုက္ ေမာလိုက္၊ စလိုက္ေနာက္လိုက္နဲ႔ေပါ႔။ သူ႔မိဘေတြက ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ဆိုယံုတယ္ေလ ဘယ္သြားသြား ဘယ္လာလာ မတားဘူး။ သူ႔ကို ဂ႐ုစိုက္ပါမယ္လို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္က ကတိေပးထားတာကိုး။ အမ္ဘာအတြက္ဆို ကၽြန္ေတာ္က အသက္ေတာင္ေပးရဲတယ္ဆိုတာ။ အမ္ဘာကလည္း ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ထပ္တူပဲဆိုတာ သူတို႔ေတြသိတယ္ေလ။ တစ္ေန႔တည္း၊ ေဆး႐ံု တစ္ရံုတည္းမွာ ၂ နာရီပဲ ျခားၿပီး ေမြးလာခဲ့ၾကတာ။ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ထက္ႀကီးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိဘေတြကလည္း သူတို႔ငယ္ဘ၀ေက်ာင္းကတည္းက ခင္လာၾကသူေတြ။ ႏွစ္ဖက္မိဘေတါကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ခြဲႏိုင္မွာမဟုတ္။ ခြဲမွာလည္းမဟုတ္။ သူငယ္ခ်င္းေမြးေန႔ပြဲေလးနဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကားေလးကို ရပ္ထားလိုက္တယ္။ အမ္ဘာကေတာ့ ခပ္ရြံ႕ရြံ႕ပဲ။ သူက ဒီလိုပြဲမ်ိဳး ဘယ္တုန္းကမွ တက္ဖူးတာမဟုတ္ဘူးေလ။ သူလက္ကို ညင္ညင္သာသာဆြဲၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေမြးေန႔ပြဲရိွရာ ေခၚသြားခဲ့တယ္။
အထဲေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ကဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ကၾကပါေလေရာ။ တယ္ရီက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘီယာတိုက္တယ္။ အမ္ဘာက မေသာက္ဖို႔ေျပာတယ္။ တစ္ခြက္တည္းေသာက္မွာပါလို႔ေျပာၿပီး ခြင့္ေတာင္းေတာ့။ အမ္ဘာ ခြင့္ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပႆနာက တစ္ခြက္ကေန ႏွစ္ခြက္။ ႏွစ္ခြက္ကေန သံုးခြက္ျဖစ္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကၾက ခုန္ၾကေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္မူုးလာၿပီ။ အမ္ဘာက ဒါကို သတိ္ျပဳမိခဲ့တယ္။
“ဂ်က္စီ .. လာ ခဏေလာက္ထိုင္ဦး။ နင္ေသာက္တာေတာ္ေလာက္ၿပီ” သူေျပာၿပီး ကၽြန္ေတာ့လက္ထဲက ဘီယာခြက္ကို ဖယ္ပစ္ၿပီး။ ေရတစ္ခြက္ေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ေသာက္ရင္မူးတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး။ အန္ခ်င္သလိုလိုေတာျ့ဖစ္မိတယ္။ အမ္ဘာ့ပခံုးေပၚ ေခါင္းမီွထားရတယ္။ သူကလည္း ကၽြန္ေတာ့္နားကပ္ထိုင္ၿပီး တြဲေပးထားတယ္။ ခဏေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ နာရီ၀က္ေလာက္အၾကာ ကၽြန္ေတာ္ႏိုးလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းက အမ္ဘာ့ ပခံုးေပၚရိွတုန္းပဲ။ ကပြဲကို ျပန္သြားဖိ္ု႔ ကၽြန္ေတာ္ ထလိုက္ေတာ့ ေခါင္းကို တစ္ခုခုနဲ႔ ႐ိုက္ထဲ့ လိုက္သလို မိုက္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး မူးသြားတယ္။ အမ္ဘာ့ကိုေတာ့ စိုးရိမ္မွာ စိုးတာနဲ႔ ဘာမွ် မျဖစ္ပါဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ညာေျပာခဲ့တယ္။
အမ္ဘာလက္သြားေဆးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ ဘီယာတစ္ခြက္ ထပ္ေသာက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ မဟာ အမွားပါပဲ။ သူျပန္ေရာက္လာၿပီး၊ ကိုယ္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္မရပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကို ျမင္ေတာ့ သူ႔အလစ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာႀကီးကို သိေတာ့တာေပါ့။
ဆက္လက္တင္ျပပါမည္ ...
.
.
January 23, 2009
January 22, 2009
January 21, 2009
သဲပန္းပုၿပိဳင္ပြဲမွ လက္ရာမ်ား
ကမၻာ့သဲပန္းပုၿပိဳင္ပြဲမွ လက္ရာမွာျဖစ္ပါသည္။ ညီေလး ေဇယ်ာ ေပးပို႔လိုက္ပါသည္။ အျခားလက္္ရာမ်ားကို သြားေရာက္ၾကည့္ရႈလိုပါလွ်င္ Click
January 20, 2009
၂၀.၀၁.၂၀၀၉ ရက္ေန႔ဖတ္စရာ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာ
- အိမ္၏ အေဖ (ေခၚ) ေဖေဖ ဖတ္ရန္
- ဟန္သစ္ၿငိမ္း၏ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ေသာ အိုင္ဒီယာမ်ား (၅) ဖတ္ရန္
- ႏိုင္းႏိုင္းစေန၏ မယ့္ေထာက္ရဲ႕ နမ့္ဖစ္ေထာင္း ဖတ္ရန္
- ေဒါက္တာ၀င္းသိန္း၏ ႀကံဳရဆံုရဆရာ၀န္ဘ၀ ဖတ္ရန္
- ညီလင္းသစ္၏ သားကေလး, Johanna ႏွင့္ baby-sitting ဖတ္ရန္
- ဇင္ေယာ္၏ စကၠဴငွက္ကေလး ဖတ္ရန္
- ဇီးကြက္၏ ကင္းေျခမ်ားပံုျပင္ ဖတ္ရန္
- စိုးမင္းထိုက္၏ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ဖတ္ရန္
- ေအးခ်မ္းျဖဴ၏ ေရေပ်ာ္ ဖတ္ရန္
January 19, 2009
၅ ႏွစ္အရြယ္ ပါရမီရွင္ဂ်ပန္မေလး
ရွမ္းအစ္ကိုႀကီးတစ္ဦး ပို႔ေပးလိုက္သည္။ YouTube တြင္ "Ye Eun" keyword ျဖင့္ရွာၾကည့္ပါ။ တကယ့္ ပါရမီရွင္ေလးျဖစ္ပါသည္။
၁၈.၀၁.၂၀၀၉ ရက္ေန႔ဖတ္စရာ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာ
- ရြာသားေလး၀ိုင္တီယူ၏ စိတ္ ဖတ္ရန္
- ခင္ဦးေမ၏ Cbox အရုပ္ထည့္နည္း ဖတ္ရန္
- ၀ါ၀ါခိုင္မင္း၏ ရင္မွရွိဳက္သံ ဖတ္ရန္
- သက္ေ၀၏ ပန္းကေလး ၃ ပြင့္အေၾကာင္း ဖတ္ရန္
- ဖားႀကီး၏ Cyclone shelter ႏွင့္ နားေထာင္ခဲ့ေသာ စာတမ္းဖတ္ပြဲ ဖတ္ရန္
- ၀င္းေဇာ္(မႏၱေလး) ၏ Chewing Gum ဖတ္ရန္
- ဧရာ၀တီစာၾကည့္တိုက္မွ အလွကမၻာမွာေနၾကည့္ပါ ဖတ္ရန္
- မိုးခါး၏ အခ်စ္နဲ႕အတၱ ဖတ္ရန္
- အိမ္၏ အဘြားရဲ့ တစ္ႏွစ္ၿပည့္ အမွတ္တရ ဖတ္ရန္
January 18, 2009
အေမရိကန္သမၼတ အိုဘားမားရဲ႕ ေသနတ္၊ အေျမာက္ၿပီးတဲ့ကား
ျမင္ဖူးေအာင္ၾကည့္ၾကေပါ႔ဗ်ာ။ အေမရိကန္သမၼအိုဘားမားစီးမယ့္ မွန္လံုဇိမ္ခံကားႀကီး ကေတာ့ Cadillac One လို႕ အမည္ရတဲ့ ကားတဲ့ဗ်။ သမၼတေဂ်ာ့ဒဗလ်ဴဘုရွ္စီးခဲ့တဲ့ကားထက္ ပိုႀကံ႕ခိုင္သတဲ့ဗ်။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ႀကံ႕ခိုင္သလဲဆို က်ည္ကာမွန္က ၅ လက္မ ထူသတဲ့ဗ်ာ။ ေသနတ္၊ အေျမာက္ မေဖာက္ႏိုင္ဘူးတဲ့ဗ်ာ။ ေခတ္မီ အီလက္ထေရာနစ္ပစၥည္းေတြကလည္းအျပည့္တဲ့ဗ်ာ။ ဒီကားရဲ႕တည္ေဆာက္ပံု အေသးစိတ္ကို တည္ေဆာက္သူေတြကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ဘူးတဲ့ဗ်ာ။ ပတ္၀န္းက်င္ ညစ္ညမ္းမႈမရိွေအာင္ ဟုိက္ဘရစ္ နည္းပညာကို လည္းသံုးထားပါသတဲ့ဗ်ာ။ အေမရိကန္ကားကုမၸဏီတစ္ခုျဖစ္တဲ့ GM (General Motor)က ထုတ္လုပ္ေပးတာတဲ့ဗ်ာ။ ကဲ ....
The ABCs for Life
The ABCs for Life
Avoid negative sources, people, places, things and habits.
Believe in God
Consider things from every angle.
Don't give up and don't give in.
Enjoy life today, yesterday is gone, and tomorrow may never come.
Family and friends are hidden treasures; enjoy their riches.
Give more than you planned to.
Hang on to your dreams and visions.
Ignore those who try to discourage you.
Just do it.
Keep trying no matter how hard it seems, it will get easier.
Love God first and most.
Make it happen.
Never lie, cheat or steal, always strike a fair deal.
Open your eyes and see things as they really are.
Place your faith in God.
Quitters never win and winners never quit.
Read, study and learn about everything important in your life.
Stop procrastinating. Procrastinating is sin.
Take control of your own destiny and always trust in God alone.
Understand yourself in order to better understand others.
Visualize it.
Wait patiently on God
X'mas, a day of rejoicing
You are unique of all God's creation, nothing can replace you.
Zero in on your target and go for it
Avoid negative sources, people, places, things and habits.
Believe in God
Consider things from every angle.
Don't give up and don't give in.
Enjoy life today, yesterday is gone, and tomorrow may never come.
Family and friends are hidden treasures; enjoy their riches.
Give more than you planned to.
Hang on to your dreams and visions.
Ignore those who try to discourage you.
Just do it.
Keep trying no matter how hard it seems, it will get easier.
Love God first and most.
Make it happen.
Never lie, cheat or steal, always strike a fair deal.
Open your eyes and see things as they really are.
Place your faith in God.
Quitters never win and winners never quit.
Read, study and learn about everything important in your life.
Stop procrastinating. Procrastinating is sin.
Take control of your own destiny and always trust in God alone.
Understand yourself in order to better understand others.
Visualize it.
Wait patiently on God
X'mas, a day of rejoicing
You are unique of all God's creation, nothing can replace you.
Zero in on your target and go for it
January 17, 2009
သန္လ်င္ GTC နံရံမွ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
တင္မိုး၏
ဟူေသာ ဂႏၳ၀င္ကဗ်ာလိုလို ....
Gtalk ထဲမွ ခင္သူ တစ္ေယာက္၏ Custom Message တြင္ တင္ထားသည္ကို သေဘာက်သည့္အတြက္ မွ်ေ၀ခံစားလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ သူကိုယ္တိုင္ေရးတာလားဟု ေမးသည့္အတြက္ သူကေျဖပါသည္။ ဤကဗ်ာကို သူေရးျခင္းမဟုတ္။ GTC နံရံမွ ရသည္ဟု ဆိုပါသည္။ မည္သူေရးခဲ့မွန္းလည္း မသိပါ။ ကဗ်ာပိုင္ရွင္၏ လွ်ပ္တျပက္ဉာဏ္ရည္ကို ခ်ီးက်ဴးပါသည္။ ခံစားၾကည့္ပါ ...
အိမ္ျပန္ခ်ိန္
ေဆးလိပ္လည္းတို
ေနလည္းညိဳၿပီ
ငါ႔႔ကိုျပန္ပို႕ၾကပါေတာ့။
ေဆးလိပ္လည္းတို
ေနလည္းညိဳၿပီ
ငါ႔႔ကိုျပန္ပို႕ၾကပါေတာ့။
ဟူေသာ ဂႏၳ၀င္ကဗ်ာလိုလို ....
Gtalk ထဲမွ ခင္သူ တစ္ေယာက္၏ Custom Message တြင္ တင္ထားသည္ကို သေဘာက်သည့္အတြက္ မွ်ေ၀ခံစားလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ သူကိုယ္တိုင္ေရးတာလားဟု ေမးသည့္အတြက္ သူကေျဖပါသည္။ ဤကဗ်ာကို သူေရးျခင္းမဟုတ္။ GTC နံရံမွ ရသည္ဟု ဆိုပါသည္။ မည္သူေရးခဲ့မွန္းလည္း မသိပါ။ ကဗ်ာပိုင္ရွင္၏ လွ်ပ္တျပက္ဉာဏ္ရည္ကို ခ်ီးက်ဴးပါသည္။ ခံစားၾကည့္ပါ ...
January 16, 2009
YouTube ဗီြဒီယို File ေတြ Download ခ်ဖို႔
YouTube မွ Video ဖိုင္မ်ားကို Download လုပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ YouTubeDownload Software တစ္ခုကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။ Software ကို ဤေနရာကို Click လုပ္ၿပီးရယူပါ။ Install လုပ္ပါ။ ေနာင္တြင္ Desktop ေပၚ၌ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ Icon ေလးျဖင့္ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ DVDVideoSoft Free Studio ကို Click ကာ ဖြင့္လိုက္ပါ။
ေအာက္ပါပံုအတိုင္းေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။
နံပါတ္ (1) Free YouTube Download ကို Click လိုက္ပါ။
ဒါကေနာက္ YouTube Download Software တစ္ခု Download လုပ္။ Install လုပ္ၿပီး စမ္းၾကည့္ဗ်ာ .. သူကပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္ .... ေအာက္ပါအတိုင္းေပၚလာမည္။
Internet Explorer သို႔မဟုတ္ FireFox ျဖင့္ http://www.youtube.com/ ကိုဖြင့္ပါ။ YouTube ၏ Search တြင္ မိမိလိုေသာ ဗြီဒီယို File ကိုရွာပါ။ ဥပမာ Sai Sai Khan Hlaing ....
Internet Explorer သို႔မဟုတ္ FireFox ျဖင့္ http://www.youtube.com/ ကိုဖြင့္ပါ။ YouTube ၏ Search တြင္ မိမိလိုေသာ ဗြီဒီယို File ကိုရွာပါ။ ဥပမာ Sai Sai Khan Hlaing ....
YouTube ရွာေတြ႕ေသာ Video ဖိုင္မ်ားကို WebPage တြင္ ျမင္ရပါမည္။ မိမိ Download ခ်လိုေသာ File အား Click ၿပီး ဖြင့္လိုက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္၏ "၀မ္းနည္းမွတ္တမ္း" ကို ေရြးလိုက္သည္။
ထို ၀မ္းနည္းမွတ္တမ္းရိွရာ Webpage တက္လာပါမည္။
Webpage တြင္ Copy ကူးရန္ URL ကိုရွာပါ။ Copy ကူးလိုက္ပါ။
ၿပီးလွ်င္ ေတာ္ေနက ဖြင့္ထားေသာ YouTube Download တြင္ Paste ခလုတ္ကို ႏွိပ္လိုက္ပါ။ Detecting ..... ေပၚလာၿပီး .... File နာမည္ေပၚလာပါမည္။
Browse ကို Click လိုက္ၿပီး မိမိ Save လုပ္လိုေသာေနရာကို စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးႏိုင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့Desktop ကို ေရြးထားပါသည္။
Format တြင္ မိမိသိမ္းလိုသည့္ Format ကိုေရြးႏိုင္သည္။ MP4, AVI, FLV Format မ်ားျဖင့္သိမ္းႏိုင္သည္။
ၿပီလွ်င္ Download ကို Click ပါ။ Downlod လုပ္ပါလိမ့္မည္။ Download လုပ္သည့္ ပမာဏကို % ျဖင့္ေဖၚျပသည္။ ပံုတြင္ျမင္ႏိုင္ပါသည္။
ၿပီလွ်င္ Download ကို Click ပါ။ Downlod လုပ္ပါလိမ့္မည္။ Download လုပ္သည့္ ပမာဏကို % ျဖင့္ေဖၚျပသည္။ ပံုတြင္ျမင္ႏိုင္ပါသည္။
Download ၿပီးသြားလွ်င္။ Downloading was completed successfully. ဟုေပၚလာမည္။ Close လုပ္ကာ ပိတ္ပါ။ မိမိ ေရြးထာေသာေနရာတြင္ Video ဖိုင္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ Windows Media Player ျဖင့္ ဖြင့္ရသည္မွာ အဆင္မေျပပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤ VLC Player ကို Download လုပ္ပါ။ Install လုပ္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ Download လုပ္ထားသည့္ စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္၏ "၀မ္းနည္းမွတ္တမ္း" ကို Right Click လုပ္ၿပီး VLC Player ျဖင့္ Play လိုက္ေသာအခါ .....
ေအာက္ပါပံုအတိုင္း မို႔မို႕၏ မ်က္ႏွာလွလွ ေလးႏွင့္ ....
မိုးေတြရြာတုန္းမွာ ..... စိတၱဆန္တဲ့ သည္မိုးမ်ား ... ရြာေနတုန္း .... ငါ ..... "ကဲ ... ခ်မ္းခ်င္ရင္လည္း ခ်မ္းၾကေပေတာ့ဗ်ာ" ....
ဤနည္းအားျဖင့္ YouTube Download ကို သံုးၿပီး မိမိ အလိုရိွရာ .... Video ဖိုင္မ်ားအား Download လုပ္၍ ရပါေၾကာင္း .... ဒူ...ေ၀ .... ေ၀ ...... ကဲဗ်ာ ... စမ္းၾကည့္ၾကပါဦး။ ... ေနာက္ဘာေတြမ်ားေရးေပးရဦးမလဲဗ် .. ေအာ္သာေအာ္ခဲ့.. ဗ်ိဳ ႔ ..........
၁၆.၀၁.၂၀၀၉ ရက္ေန႔ဖတ္စရာ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာ
- Netlog မွ ေယ႐ႈခရစ္ သည္ အရိေမတၱယ်ဘုရားေလာင္းေလာ? ဖတ္ရန္
- ေကာင္းကင္ျပာ၏ အေမႀကိဳက္တဲ့စိုင္းထီးဆိုင္ ဖတ္ရန္
- ဖားႀကီး၏ အဟာရျပတ္ေနတဲ့လူငယ္ ဖတ္ရန္
- ဟန္သစ္ၿငိမ္း၏ ယုန္ႏွင့္လိပ္ ဖတ္ရန္
- အနမ္း၏ မေန႔၊ သည္ေန႔ ႏွင့္ မနက္ျဖန္ ညြန္႕ေအး (အင္း၀) ဖတ္ရန္
- ၀င္းေဇာ္မႏၱေလး၏ တ၀က္အမွန္၊ ၅၀% ကဟန္ ဖတ္ရန္
- ဧရာ၀တီစာၾကည့္တိုက္မွ ခ်မ္းသာလိုက္ပံုမ်ား ဖတ္ရန္
- လဂြန္းအိမ္၏ ပံုျပင္သစ္ ၊ ျပႆနာႏွစ္ပါး ႏွင့္ တည္ျငိမ္ျခင္း ဖတ္ရန္
- မိုးခါး၏ ခုျမင္၊ ခုေပ်ာက္ ဖတ္ရန္
- သစ္ခက္သံလြင္၏ ညရင္ကြဲ (ခင္လြန္း) ဖတ္ရန္
- အိမ္၏ သေဘၤာသားဘ၀ ဖတ္ရန္
- ေနလင္း၏ တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ ေဟာစာတမ္း ဖတ္ရန္
ဒီလမ္းမွာ
အဆံုးကို ႀကိဳသိခြင့္ရမယ္ဆို ဘယ္သူမဆို အသင့္ေတာ္ဆံုးလမ္းကိုပဲ ေရြးေလွ်ာက္ၾကမွာေပါ့။ ကိုယ္ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့လမ္းဟာ ၾကမ္းခ်င္ၾကမ္းမယ္၊ ေခ်ာေမြ႕ရင္ ေခ်ာေမြ႕မယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ အဆံုးသတ္မွာ အေကာင္းဆံုးကို သာလိုခ်င္ၾကတာေပါ့။ ႀကိဳသိခြင့္မရိွတဲ့ လမ္းကို ေလွ်ာက္ၾကရတဲ့အခါ လက္ကိုင္ထားႏိုင္တာတစ္ခုက ကိုယ္က်င့္တရားေလးပါပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တမရခ်င္ရင္ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ကိုယ္က်ရာလမ္းေၾကာင္းေပၚ ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႕ေလွ်ာက္႐ံုပါပဲ။ လြဲခဲ့ရင္လည္း ....... ေနာက္တစ္လမ္း ထပ္ေရြးၿပီးထပ္လွမ္းတာေပါ့ ....
အဲလိုပဲ ေလွ်ာက္ၾကရသလားဗ်ာ ... နည္းလမ္းေလးမ်ားရိွရင္၊ မတူတဲ့အျမင္မ်ားရိွရင္၊ ဘာဆိုဆိုေျပာဖို႔ တစ္ခုခုရိွတယ္ဆိုရင္ ...
အဲလိုပဲ ေလွ်ာက္ၾကရသလားဗ်ာ ... နည္းလမ္းေလးမ်ားရိွရင္၊ မတူတဲ့အျမင္မ်ားရိွရင္၊ ဘာဆိုဆိုေျပာဖို႔ တစ္ခုခုရိွတယ္ဆိုရင္ ...
Subscribe to:
Posts (Atom)
-
တစ္ခါက မ်က္မျမင္ဘ၀ကို သိပ္ကို နာက်ည္း ႐ြံမုန္းမိေနတဲ့ မ်က္မျမင္မေလးတစ္ေယာက္ရိွတယ္။ သူခ်စ္တဲ့ ေကာင္ေလးမွတစ္ပါး လူေတြအားလံုးကို သူမုန္းတယ္...
-
Original Link ငယ္ကမွတ္မိတာတစ္ခု။ မိုးတြင္း စပါးခင္းစိမ္းစိမ္းထဲ။ ဖားမွ်ားၾကတာ။ ဖားမွ်ားတာက ငါးမွ်ားတာ ထက္ျမန္သည္။ ဖားေတြက အေတာ္အစားပုတ္သည္။...