စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ ၂၁၀၄ ခု ရွမ္းႏွစ္သစ္ကူး

၂၀၀၉ ခု ႏိူ၀င္ဘာ ၁၄ ရက္
စင္ကာပူႏိုင္ငံ

Kreta Ayer People's Theatre

ဒီေနရာက ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မရင္းႏွီးသည့္ ေနရာ။ မႏွစ္က တစ္ေခါက္ေတာ့ ေရာက္ဖူးသည္။ ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ား ဦးစီး က်င္းပေသာ သႀကၤန္ပြဲတုန္းက။

မ်က္စိမွိတ္သြားလည္း ေရာက္သည္ ဆိုသည္အထိ္ ရင္းႏွီးေသာေနရာမဟုတ္။

သူငယ္ခ်င္း မင္းမင္းဦး (သူကလည္း မႏၱေလး စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေဟာင္းတစ္ဦး) ႏွင့္အတူ ထြက္လာခဲ့သည္။ China Town ဘူတာတြင္ဆင္းရမည္ကိုသာ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္ထားသည္။ လက္မွတ္တြင္ပါသည့္ လမ္းညႊန္ေလးအတိုင္း လမ္းလိုက္ရွာသည္။ ၃ လမ္း ေလာက္ နည္းနည္းေလွ်ာက္ၿပီး၊ ကိုစိုင္းထြန္းေအးကို ေတြ႕သည္။ သူက ရွမ္းေဘာင္းဘီအရွည္ႏွင့္ သုတ္သုတ္ ႏွင့္ ျပဇာတ္႐ံုဘက္သြားေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္လည္း သူ႔ေနာက္ အသာလိုက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ ေသခ်ာသည္ကိုး... သူ ရွမ္းႏွစ္သစ္ကူးပြဲသြားမွာေလ။

ေမတၱာရည္

တို႔ေတာင္ေပၚကို ဖိတ္ေခၚပါတယ္ .................

ေတာင္ေပၚေလနံ႔ မရေတာ့သည္မွာလည္းၾကာၿပီ။ ေတာင္ေပၚေလေငြ႔ မထိေတြ႕ရသည္လည္းၾကာၿပီ။ ေတာင္ေၾကာတစ္ေလွ်ာက္ ရစ္သိုင္းဖြဲ႔တည္ေနတတ္ေသာ တိမ္စိုင္တို႔ကို တေမ့တေမာ မၾကည့္ရသည္လည္းၾကာၿပီ။ ေတာထူထူ ေတာင္ျမင့္ျမင့္ကို ေတြ႕တိုင္း လြမ္းေမာ တသေသာ စိတ္ေပၚသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ တခ်ိန္ခ်ိန္က ေတာင္ေပၚမွာေန ေတာင္ေပၚမွာႀကီးသည့္ ေမ်ာက္ႀကီးမ်ားမွ မ်ား ဆင္းသက္ ခဲ့ေလသလား။ ဘာကို လြမ္းမွန္းမသိပဲ လြမ္းလြမ္းတတ္သည္ကေတာ့ ေသခ်ာသည္ ............

"ေနာင္ ေဗ ... ေနာင္.. ေနာင္ ေဗ... ေနာင္" ကိုလည္း စိတ္ထဲပဲ ရြတ္ရြတ္ၿပီး လက္ကေလးတစ္ၾကြၾကြ ႏွင့္ သံစဥ္မွာ ေျမာၿပီး စိတ္ေခၚရာ တစ္ခါ တစ္ခါ လိုက္သြားမိသည္လည္းရိွသည္။ တနယ္ တေျမမွာ သွ်မ္းအိုး စည္သံကို ၾကားရဦးမည္။

စင္ကာပူ ႏိုင္ငံမွာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ ၁၄ ရက္ ေန႔၊ သွ်မ္းလူငယ္မ်ား မိမိတို႔၏ ကာယအား၊ ၪာဏအားျဖင့္ အမိေျမကို တစ္ဖက္ တစ္လမ္းမွ အလုပ္အေကြ်းျပဳမည့္ပြဲ။

၂၁၀၄ သွ်မ္းႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေတာတြင္းကာလမ်ား (၈)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႔ေလး၏ ေတာင္ဘက္တြင္ ေပ ၅၀ ခန္႔က်ယ္ေသာ ဗန္းေမာက္ေခ်ာင္က အေနာက္မွ အေရွ႕သို႔ စီးဆင္းေနပါသည္။ ေႏြရာသီတြင္ ေရအလြန္နည္းၿပီး မိုးရာသီ မိုးရြာၿပီးခ်ိန္တြင္ ေရအေတာ္ႀကီးသည္။ ေရစီးၾကမ္းသည္။ ေတာင္က်ေခ်ာင္းလိုျဖစ္ေနသည္။ ေတာင္က် ေရနီမ်ားက အလိပ္လိုက္ အလိပ္လိုက္ ေခ်ာင္းငယ္ထဲ စီးေနသည္။ ေခ်ာင္းေရျပင္ကလည္း က်ယ္လာသည္။ ေပ ၂၀၀ ေလာက္ျဖစ္လာသည္။ မိုးရြာၿပီး ေရတက္စဆိုလွ်င္ လိႈင္လံုးမ်ားကလည္း အလိပ္လိုက္ ထလာသည္။ အသံမ်ားက တ၀ုန္း၀ုန္း။ ရင္ခုန္စရာေကာင္းသည္။ ငယ္ငယ္က ထိုလႈိင္းလံုးမ်ားကို လိုက္စီးရသည္မွာ ေပ်ာ္စရာ။ ေခ်ာင္းၾကမ္းခင္း တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ေက်ာက္ဖ်ာမ်ားေပၚေနသည့္ အတြက္ လိႈင္းစီးရင္း ေက်ာနင့္ပြတ္မိ၊ ေပါင္ႏွင့္ပြတ္မိ ျဖစ္သည္။ ပူခနဲ႕။ ထူခနဲ႔။ ေနာက္မွ အေရျပားပြန္းေနတာကို စစ္ၾကည့္ရသည္။ နာတာမနာတာ သိပ္သတိမထားမိ။ လိႈင္းစီးေကာင္းသည္ ကိုသာ သတိထားမိသည္။ ေရကူးတတ္စ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ခါတစ္ခါ ပါးစပ္ထဲ ေရအလံုးလိုက္ ၀င္ၿပီး မြန္းသြားသည္လည္းရိွသည္။ ေရ၀ဲမ်ားေအာင္ အသက္ရွဴမြန္းၾကပ္ေလာက္ေအာက္ ပါသြားသည္လည္းရိွသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးၾကၿပီဆိုလွ်င္ မ်က္လံုးမ်ားလည္း ရဲရဲနီလ်က္။ ကေလးဘ၀၊ ေတာေနကေလးဘ၀၊ ႐ုပ္၀တၳဳပစၥည္းမ်ားမလို။ ရိွရာပတ္၀န္းက်င္တြင္ ေပ်ာ္စရာဖန္တီးၿပီး သည္လိုပဲႀကီးခဲ့ၾကသည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ သိသင့္ေသာအေမးအေျဖမ်ား

(၉) ဘာ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ဘုရားပရ၀ုဏ္အတြင္းမွာ ထူးဆန္းတဲ့အရာေတြ လုပ္ေနၾကတာလဲ?

နားလည္း သေဘာေပါက္မႈလႊဲမွားျခင္းမွ စတင္သည္ဟု ဆိုရပါမည္။ လူတို႔သည္ မိမိတို႔ နားလည္သေဘာမေပါက္ႏိုင္ေသာအရာမ်ားအား ထူးဆန္းသည္ဟု ထင္ျမင္မွတ္ယူၾကသည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ ထင္ျမင္ေနမႈကို သည္အတိုင္းထားလိုက္ျခင္းထက္ ထိုအရာတို႔၏ အနက္အဓိပၸာယ္ကို ရွာေဖြစူးစမ္းသင့္ေပသည္။ ဗုဒၶသင္ၾကားဆံုးမခဲ့သည္မ်ားကို နားလည္မႈလႊဲမွားျခင္း၊ အယူသည္းလြန္းျခင္းတို႔မွ အစျပဳကာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ ကိုယ္တိုင္ပင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ထူဆန္းမႈမ်ားကို လုပ္လာခဲ့ၾကေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၏ သြန္သင္ဆံုးမမႈအမွန္ေနာက္ မလိုက္ဘဲ လမ္းလႊဲလာၾကသည္မ်ားရိွေပမည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ နားလည္မႈလႊဲမွားျခင္းကို ဗုဒၶဘာသာ၌သာ ေတြ႕ရသည္ မဟုတ္။ ဘာသာတိုင္း၌ပင္ အခ်ိန္ၾကာလ ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် တျဖည္းျဖည္း အယူအဆမ်ား နားလည္မႈမ်ား လႊဲမွားလာခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႔ရေပသည္။ သြန္သင္ဆံုးမခဲ့မႈမ်ားအား လံုး၀ဥႆံု နားလည္းသေဘာေပါက္ျခင္း မရိွႏိုင္သူတို႔ကိုလည္း အျပစ္တင္ေန၍ မျဖစ္ေပ။ ရင့္က်က္ခ်ိန္တန္မွ ရင့္က်က္သည္မွာ သဘာ၀ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶ၏ သင္ၾကားပို႔ခ်မႈမ်ားတြင္ တိက်ေသာ၊ ရွင္းလင္းေသာ၊ အေသးစိတ္ႏိုင္ေသာ သြန္သင္ေျပာျပမႈမ်ား ပါ၀င္ေၾကာင္းကို အေသအခ်ာ ေလ့လာလိုက္စားသူတိုင္း သိၾကသည္။

"လူတစ္ဦးသည္ ေရာဂါေ၀ဒနာ ခံစားေနရခ်ိန္၌ သမားေတာ္ရိွပါလ်က္ ေဆးကုသရန္ အားထုတ္မႈ မျပဳဘဲေသဆံုးခဲ့သည္ရိွေသာ္ ဤသည္မွာ သမားေတာ္၏ ညံ့ဖ်င္းမႈ မဟုတ္။ ထိုနည္းတူစြာပင္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ တို႔၏ ဖိစီးႏွိပ္စက္မႈကို ခံေနရေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္လည္း ဗုဒၶ၏ သင္ၾကားဆံုးမမႈမ်ားရိွပါလ်က္ မနာယူ မက်င့္ႀကံျခင္း၍ နိဗၺာန္သို႔ မေရာက္ႏိုင္ျခင္းမွာ ဗုဒၶ၏ ညံ့ဖ်င္းမႈ မဟုတ္ေပ။"

ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသာ မဟုတ္ေပ အျခားဘာသာ၀င္မ်ားသည္လည္း ဆိုင္ရာအကိုးကြယ္ခံ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ သြန္သင္ ဆံုးမမႈမ်ားကို ျပည့္၀စြာ နားလည္ သေဘာေပါက္ေအာင္ အေလ့အက်င့္လုပ္သူ အားထုတ္သူ နည္းေပသည္။ ဗုဒၶ၏ သင္ၾကားျပသမႈ အစစ္အမွန္မ်ားကို နားလည္ သေဘာေပါက္လိုပါက ဗုဒၶ၏ ေဟာၾကားခ်က္မ်ားကို ဖတ္ပါ၊ တိတိပပ နားလည္သူတို႔ထံ ခ်ဥ္းကပ္ေမးျမန္း ေဆြးေႏြးပါ၊ က်င့္ႀကံ အားထုတ္ၾကည့္ပါ ဟု တိုက္တြန္းလိုပါသည္။

ဗုဒၶသည္ သင့္အား နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေစဟု တန္ခိုးေတာ္ျဖင့္ ဖန္တီးေပးမည့္ တန္ခိုးရွင္မဟုတ္။ သိစရာဟူသမွ်ကို သင္ၾကားျပသသူမရိွဘဲ ကိုယ္တိုင္ က်င့္ႀကံၿပီး သိခဲ့သူျဖစ္သည္။ သူသိသည့္ အမွန္တရားမ်ားကို သတၱ၀ါမ်ား ခ်မ္းသာမႈရေစရန္ရည္ရြယ္၍ သြန္သင္ဆံုးမ ေျပာျပခဲ့သူသာျဖစ္သည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ သိသင့္ေသာအေမးအေျဖမ်ား

(၈) ရုပ္တုကို ကိုးကြယ္ေနၾကတာလား?

ဤကဲ့သို႔ေသာ စြပ္စြဲမႈေပၚေပါက္လာျခင္းမွာ စြပ္စြဲသူတို႔၏ နားလည္မႈ လႊဲမွားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဆင္းတုေတာ္ကို နတ္႐ုပ္တုမ်ားကဲ့သို႔ အ႐ိုအေသေပးစရာ႐ုပ္တု အျဖစ္ အမွတ္မွား၊ အျမင္မွားျဖစ္ေနၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔သည္ ဗုဒၶကို နတ္ဘုရား အျဖစ္ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ၾကျခင္း မဟုတ္ပါ။ သတၳဳ၊ သစ္သား၊ ေက်ာက္တံုး တို႔ကို ကိုးကြယ္ေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဘာသာတိုင္းတြင္ မိမိတို႔ယံုၾကည္ရာ ဘာသာေရး၏ အမွတ္လကၡဏာရိွၾကစၿမဲ ျဖစ္သည္။ တာအိုဘာသာ၀င္မ်ား (Taoism) သည္ ယင္ႏွင့္ယန္ ကားခ်ပ္ (Ying-Yang Diagram) ကို ဆန္က်င္ဖက္ ၂ ခုၾကားရိွ မွ်တေနမႈသေဘာအျဖစ္ မွတ္ယူၾကသည္။ ဆခ္ဘာသာ၀င္ (Sikhism) မ်ားသည္ ဓားေျမွာင္ကို ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားျခင္း ဟု မွတ္ယူထားၾကသည္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ (Christian) မ်ားကမူ ငါး (Fish) ပံုကို ခရစ္ေတာ္၏ သေကၤတအျဖစ္ မွတ္ယူၾကသည္။ လက္၀ါးကားတိုင္း (Cross) ကို စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံျခင္း၏ သေကၤတ အျဖစ္ မွတ္ယူထားၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားတြင္မူ ဗုဒၶ၏ ဆင္းတုေတာ္မ်ားသည္ ဗုဒၶ၏ သြန္သင္ဆံုးမမႈမ်ားကို အမွတ္ရေနရန္ ကိုယ္စားျပဳၾကသည္။ အမွတ္လကၡဏာရိွေနျခင္းက၊ ရိွခဲျ့ခင္းကို သက္ေသအျဖစ္ တည္ေစမွန္း လူတိုင္း အသိပင္ျဖစ္သည္။ အမွန္စင္စစ္တြင္ ဗုဒၶဘာသာသည္ နတ္ဘုရားကို ဗဟိုျပဳသည့္၀ါဒ မဟုတ္ဘဲ၊ လူဗဟိုျပဳအယူ၀ါဒ ျဖစ္သည္။ အရာရာၿပီးျပည့္စံုျခင္း၊ သေဘာေပါက္နားလည္ျခင္းကို ရရိွရန္ မိမိကိုယ္တိုင္၌သာ ရွာရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျပင္ပ၌ ရွာေဖြ မေတြ႕ရိွႏိုင္ေၾကာင္း သင္ၾကားဆံုးမသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ ဆင္းတုေတာ္၊ ေစတီပုထိုး စသည္တို႔ကို ကိုးကြယ္ၾကျခင္းကို အျပစ္တင္ေျပာဆိုေနမည္ဆိုပါက၊ ယင္-ယန္သေကၤတကို ကိုးကြယ္ျခင္း၊ ဓားေျမွာင္ကို ကိုးကြယ္ျခင္း၊ ငါး႐ုပ္သေကၤတႏွင့္ ကားစင္တိုင္ တို႔ကို ကိုးကြယ္ျခင္းတို႕ကိုလည္း အဆင္အျခင္မရိွ ဦးေႏွာက္မဲ့ ကိုးကြယ္ေနၾကျခင္းဟု ေျပာသလို ရိွေပေတာ့မည္။

ေဆြးေႏြးခန္း (၂)

ဒီေန႔ေတာ့ အခန္းထဲရိွတဲ့ ပန္ကာနဲ႔ ထိုင္စကားေျပာျဖစ္တယ္။ သူက အျဖဴေရာင္ မတ္တပ္ပန္ကာတစ္ခု။ ပန္ကာရြက္ ၅ ခုပါတယ္။ သံုးစြဲသူ အထိအခိုက္မရိွေအာင္ ဇကာနဲ႔ ကာထားတယ္။

ဒီပန္ကာေလးက စုတ္ေနပါၿပီ။ အိမ္ရွင္ေပးထားတဲ့ပန္ကာ။ စဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း လည္တာမဟုတ္ဘူး။ ဂ်စ္ဂ်စ္ ...... ဂ်စ္ဂ်စ္ ...... နဲ႔ ထစ္ေနတာ။ တစ္ပတ္ခ်င္း တစ္ပတ္ခ်င္း တျဖည္းျဖည္းလည္ၿပီး ေနာက္မွ ပံုမွန္ Speed ကိုေရာက္တာ။ ညည အိုက္လို႔မ်ား ဖြင့္ခ်င္ရင္ အိပ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရိွရင္ အားနာရတယ္။ ညဆို အသံက က်ယ္ေတာ့ ႏိႈးကုန္တာေပါ့။

တံဆိပ္က Aerogaz ဂ်ပန္စာလံုးေတြ ျမင္ေနရေတာ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံလုပ္လိုပဲ ယူဆပါတယ္။ ဂ်ပန္စာလံုးေတြျမင္မွ ဂ်ပန္က ကၽြန္ေတာ္ေလးစားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ဦးကို သြားသတိရတယ္။ အဲ ကုမၸဏီ ၂ ခုဆို ပိုမွန္မယ္။ TOYOTA နဲ႕ HONDA ။ တကယ္ေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြ။ ကမၻာကို ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္သည္ အထိ နည္းပညာအရေရာ စီးပြားေရး အရပါ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို တိုးျမွင့္ေစခဲ့သူေတြ။

စတစ္ကာမွာ 16" STAND FAN လို႔ေတြ႕တယ္။ အ၀န္း ၁၆ လက္မရိွတဲ့ မတ္တပ္ပန္ကာေပါ့။ ရီမုဒ္ကြန္ထရိုးပါတယ္ဆိုပါလား။ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ ဒီေလာက္ စုတ္ေနတဲ့ပန္ကာ တစ္ခါမွေတာင္ သတိထားမၾကည့္မိခဲ့ဘူး။ ခုစာေရးမွ သြားဖတ္ၾကည့္မိတာ။ ဓာတ္ပံုလည္း ခုတင္ရိုက္လိုက္တာေလ။ ေမာ္ဒယ္နံပါတ္ပါတယ္။ ၂၃၀ ဗို႔၊ ၅၀ ဟဇ္၊ ၆၀ ၀ပ္။ ဒါက ဒီပန္ကာေလးလိုအပ္တဲ့ Power Supply ေပါ့။ AC ပါ၀ါဆပ္ပလိုင္းအတြက္ဆို ပါ၀ါအီေကြးရွင္းက ...

P = VI cos θ

P ဆိုတာက Power (W)

V ဆိုတာက Voltage (V)

I ဆိုတာက electric current (A)

θ ဆိုတာက the phase angle between the voltage and the current (°)
cosθ ဆိုတာက Power Factor

သူ႔တံဆိပ္က ဒီပံုေပါ့

စင္ကာပူေရာက္ေတာ့ဗ်ာ မျမင္ဘူးတဲ့၊ မရင္းႏွီးတဲ့ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕သဗ်ာ။ VFD ဆိုတာေတြ၊

Capacitor Bank ဆိုတာေတြ၊ Switchgear ဆိုတာေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္က Breaker ေတာင္ ေကာင္းေကာင္း ျမင္ခဲ့ဘူးတဲ့ေကာင္ မဟုတ္ဘူး။ Timer ဆိုတာ ဟိုတစ္ေန႔က ႐ံုးမွာ worker တစ္ေယာက္က လာလုပ္ခိုင္းလို႔ လုပ္ေပးလိုက္ရေသးတယ္။ ဘယ္တုန္းကမွ မျမင္ဘူးတဲ့ Timer။ ခဏေနဦး ဆိုၿပီး Website ထဲ ရွာဖတ္ၿပီး လုပ္ေပးလိုက္တယ္ အိုေကသြားတယ္။ ဘယ္ရမလဲ ေတာသားပဲဥစၥာ။

VFD ဆိုတာေတြ၊ Switchgear ဆိုတာေတြ ျမန္မာလူငယ္ေတြ နည္းနည္း နားယဥ္ဖို႔ေတာ့ ေျပာျပမွ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာလည္း မျဖစ္မေန သံုးၾကရမွာဗ်။ Timer ေတြ၊ Fire Alarm System ေတြ၊ PLC ကြန္ထရိုးေတြ၊ SCADA အေၾကာင္းေတြ၊ Vibration Monitoring System အေၾကာင္းေတြ၊ အရည္ အေငြ႔ေတြကိုရဲ႕ Flow တိုင္းတဲ့ Instrument ေတြ အေၾကာင္း၊ Level တိုင္းတဲ့ Instrument ေတြ အေၾကာင္း၊ ေျပာရရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ။

အားလံုးႀကီး ရွင္းမျပႏိုင္ေတာင္ ဗဟုသုတအျဖစ္ေတာ့ ေျပာျပသင့္တယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဗ် ... ပန္ကာေလးနဲ႔ေတာင္ စကားေျပာဖို႔ေမ့ေနတယ္။

ဒီပန္ကာေလးက စကားမေျပာတတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လိုအပ္လို႔ ခလုတ္ႏွိပ္လိုက္ရင္ လည္လာၿပီး ေလမႈတ္ေပးတာပါပဲ။ ပန္ကာေလးအေၾကာင္းေျပာေနရင္း .... ငယ္ငယ္က ၀ါးယပ္ေတာင္ေလးေတြ သတိရသဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ အဖိုးယက္တတ္တာေပါ့။ ေၾသာ္ အဖိုးဆံုးတာေတာင္ ၂ ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မွာပဲ။

တခ်ိန္က ဒီကမၻာေပၚမွာ ရ၈ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာၾကာ အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ့္ အဖိုးေပါ့။ ဦးအိုက္ေရႊလို႔ေခၚတယ္။ လယ္လုပ္တယ္။ စာမတတ္ဘူး။ အဖိုးရဲ႕ လယ္က အက်ယ္ႀကီးပဲ။ ငယ္ငယ္က အဖိုးလယ္ကို သြား၊ ေျမပဲေတြေကာက္လိုက္၊ မာလကာသီးေတြ စားလိုက္နဲ႕။ ခုျပန္ၿပီး လယ္ေတာေရာက္ရင္ေတာင္ အဖိုးကို ေတြ႕ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ေမြးရပ္ေျမကို ေရာက္ခဲ့စဥ္က အဖိုးကို လိေမၼာ္သီး ခြံေကၽြးခဲ့တယ္။ အဲတာ ေနာက္ဆံုး ေကၽြးခဲ့ရတာပဲ။ အဖိုးက လမ္းေတာင္ မေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။ တစ္ခ်ိန္က လယ္ေတြတည္ခဲ့၊ ပ်ိဳးေတြႀကဲ၊ စပါးေတြစိုက္ ေၾသာ္ ... အဖိုးေတာင္ ... သူ႔ေျမးေလး ဒီစာေတြ ေရးေနတယ္ဆိုတာ သိပါစ ....

ေဆြးေႏြးခန္း (၁)

လူေတြနဲ႔ မေဆြးေႏြးပဲ အရာ၀တၳဳေတြနဲ႕ ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္ၾကည့္ဖို႔စိတ္ကူးရတယ္။ နီးနီးနားနား အခန္းထဲရိွတဲ့ အရာ၀တၳဳေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကည့္ဖို႔ စိတ္ကူးတယ္။ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုတာ အျပန္အလွန္ဆက္သြယ္ၾကဖို႔လိုတယ္။ သူေတာ့က ဘာမွ ေျပာမွာ မဟုတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကပဲေျပာၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကပဲ သူတို႔ကိုယ္စား ျပန္စဥ္းစားေျဖရမွာျဖစ္တယ္။ အမွန္ေတာ့ သူတို႔ေနရာ ခဏ၀င္ၿပီး ကိုယ္ေမးတာ ကိုယ္ေျဖျခင္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္မသိနားမလည္းေသတာေတြလည္း သူတို႔ေျပာျပမယ္။ သူတို႔မွာ ရိွေနတာေတြကို ကၽြန္ေတာ္သိလာဖို႔ အေၾကာင္းေတြလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ စိတ္ဆိုတာ တစ္ခုေတာ့ လုပ္ေနတတ္တဲ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ခုေတာ့ လုပ္ၾကည့္မယ္။

စၾကည့္မိၿပီး စကားေျပာမိတာက ကၽြန္ေတာ့ အျမင္အာ႐ံုကို ျဖစ္ေစတဲ့ မီးေခ်ာင္းျဖစ္တယ္။

(၁)မီးေခ်ာင္းကအလင္းရယ္၊

(၂) ျမင္စရာအရာ၀တၳဳရယ္၊

(၃) အလင္းကို အာ႐ံုခံႏိုင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိရယ္၊

(၄) ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ရယ္ ေပါင္းမွ

ျမင္တာျဖစ္တယ္လို႔ဆိုတယ္။

ဒီမီးေခ်ာင္းေလးသာ အလင္းထြက္မေနရင္ ကၽြန္ေတာ္မျမင္ဘူးေပါ့။

စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာလူငယ္မ်ားအတြက္ ကိုေအးၿငိမ္း၏ "အနာဂါတ္ တစ္ခုကို ဖန္တီးတည္ေဆာက္ျခင္း"

ကိုေအးၿငိမ္း၏ ေစတနာႏွင့္ အားထုတ္မႈကို ခ်ီးက်ဳးဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာလူငယ္မ်ား အလြယ္တကူ ဖတ္မိႏိုင္ေစရန္ အတြက္လည္းေကာင္း ကိုေအးၿငိမ္း အားထုတ္ျပဳစု တင္ျပထားသည့္ "အနာဂါတ္ တစ္ခုကို ဖန္တီးတည္ေဆာက္ျခင္း" ကို ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
လိပ္စာမသိရိွသည့္ အတြက္ ခြင့္ေတာင္းျခင္း မျပဳႏိုင္သည္ကို နားလည္ေပးပါရန္ ...

ေလးစားခင္မင္မႈျဖင့္
စိုင္းခမ္းထြန္း

9470063 Build Your Future

သူငယ္ခ်င္း ေဇာ္ေဇာ္ထြန္း ပို႔လိုက္ေသာ Email ကို မွ်ေ၀ပါသည္။

မူရင္းဖိုင္ ေဒါင္းလုတ္ရယူရန္

H1N1 အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း

တုပ္ေကြးေရာဂါျဖစ္ေစေသာ ဗိုင္းရပ္တစ္ေကာင္ကို အဏုၾကည့္ မွန္ဘီးလူျဖင့္ ၾကည့္မည္ဆိုပါက ပံုတြင္ ျပထားသည့္ အတိုင္း စက္လံုးပံုသ႑ာန္ရိွၿပီး မ်က္ႏွာျပင္တြင္ ဆူးမ်ား၊ မိႈပြင့္သ႑ာန္ အရာမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနေသာ ဗိုင္းရပ္ပိုး တစ္မ်ိဳးကို ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္သည္။

ယခု နာမည္ႀကီး ၀က္တုပ္ေကြး (Swine Flu) ဟု နာမည္ႀကီးခဲ့သည့္ H1N1 တုပ္ေကြး အေၾကာင္း တင္ျပလိုပါသည္။ ကမၻာ့က်န္းမာေရး အဖြဲ႕ႀကီးကလည္း ဂ႐ုတစိုက္ အားထုတ္ေနသည္။ ေအာင္ျမင္ေနၿပီေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဂ႐ုတစိုက္ သတိထားေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ေတာ့ လိုေပသည္။

အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ စတင္ သတိျပဳသိရိွလိုက္ေသာ ထိုတုပ္ေကြးေရာဂါသည္ ယခု ကမၻာအႏွံပ်ံ႕ႏွံ႕ေနခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ကာကြယ္ေဆး ေတြ႕ၿပီ ဟုေတာ့ ဆိုပါသည္။ ၀က္တုပ္ေကြးေရာဂါမွ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လြတ္ကင္းသြားေတာ့မည္လား၊ H1N1 ဗိုင္းရပ္ အႏၱရာယ္မွ လြတ္ေျမာက္ သြားေတာ့မည္လား။ ဘာေတြမ်ား ျဖစ္လာေလမလဲ။ ၁၉၁၈ ခုႏွစ္တြင္ စပိန္တုပ္ေကြး (Spansih Flu) ကူးစက္ပ်ံံ႕ႏွံ႕ခဲ့ဖူးသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္ လူ ၂၁ သန္း ေသဆံုးခဲ့သည္။ ယခုေခတ္တြင္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ အေၾကာင္းအမ်ားႀကီးထဲမွ အင္အားအႀကီးဆံုးတစ္ခုမွာ သတင္းႏွင့္ နည္းပညာမ်ား လ်င္ျမန္စြာ စီးဆင္းဖလွယ္ ေနၾကေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။

H1N1 ဆိုသည္မွာ Hemagglutinin type (H1) ႏွင့္ Neuraminidase type (N1) ကိုရည္ညႊန္းျခင္းျဖစ္သည္။ H အမ်ိဳးအစား ၁၄ မ်ိဳး ႏွင့္ N အမ်ိဳးအစား ၉ မ်ိဳးရိွသည္။ တုပ္ေကြးဗိုင္းရပ္သည္ ထို H ႏွင့္ N သို႔ ပံုစံမ်ိဳးစံုျဖင့္ ေပါင္းစပ္ ၾကရာမွ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ H ႏွင့္ N တုိ႔သည္ ဗိုင္းရပ္ပိုး၏ အျပင္ဖက္ အကာတြင္ ရိွၾကေသာ ေမာ္လီက်ဴးမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ပဋိပစၥည္းမ်ား (Antibodies) မ်ားျဖင့္ ေထာက္လွမ္း သိရိွႏိုင္သည္။ ဗိုင္းရပ္ကို မ်ိဳး႐ိုးဗီဇ စစ္ေဆးျဖင္းအားျဖင့္ တုပ္ေကြး ဗိုင္းရပ္ အမ်ိဳးအစားကို ဆံုးျဖတ္သိရိွႏိုင္သည္။ တုပ္ေကြးဗိုင္ရပ္ ေပါင္းစပ္ျဖစ္ေပၚျခင္း မ်ားစြာရိွသည္။ အခ်ိဳ႕က ငွက္တြင္၊ အခ်ိဳ႕က ၀က္တြင္၊ အခ်ိဳ႕က လူတြင္ စသျဖင့္ ေပါင္းစပ္ျဖစ္ေပၚၾကသည္။ တုပ္ေကြးပိုး ျဖစ္ေပၚမႈသည္ အလြန္လွ်င္ျမန္ၿပီး၊ လြယ္ကူစြာ ျပန္႔ပြားႏိုင္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မၾကာခဏဆိုသလို ၀က္မ်ား၊ ငွက္မ်ား၊ လူမ်ား တုပ္ေကြး မိၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထို မတူညီေသာ ဗီဇတို႔မွ လည္း ထပ္မံေပါင္းစပ္ကာ တုပ္ေကြးဗိုင္းရပ္ အသစ္မ်ား ထြက္ေပၚလာႏိုင္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္ တုပ္ေကြး ကာကြယ္ေဆးမ်ား တီထြင္ ထုတ္လုပ္ သံုးစြဲေနရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

တုပ္ေကြးဗိုင္းရပ္သည္ ရာသီတိုင္းတြင္ ဗီဇေျပာင္းလဲၿပီး တုပ္ေကြးဗိုင္းရပ္ အသစ္ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည္။ ထိုေၾကာင့္ လူတို႔သည္ သိပၸံပညာျဖင့္ လက္ဦးမႈရယူထားရန္ လိုအပ္ေပသည္။


ဤတုပ္ေကြးရာသီသည္လည္း မုန္တိုင္း၀င္သည့္ ရာသီလိုပင္ ေက်ာ္ျဖတ္လြန္ေျမာက္သြားမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ တစ္ႏွစ္တြင္းလည္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ထပ္ႀကံဳရဦးမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ႀကိဳတင္ သတိထား ျပင္ဆင္ ထားရန္ လိုအပ္ေပသည္။

H1N1 ကဲ့သို႔ ကမၻာအႏွံ႕ျဖစ္ပြားေသာေရာဂါကို သတိထားေစာင့္ၾကည့္ရန္လိုသည္။ ဤကမၻာေျမႀကီးတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနလိုေသးပါက တုပ္ေကြးကိုလည္း အၿမဲ သတိထားေစာင့္ၾကည့္ေနရမည္ ျဖစ္သည္။ က်န္းမာေရးသည္ အေရးႀကီးသည္ မဟုတ္ပါေလာ။

ကမၻာ့ေစ်းအႀကီးဆံုး ဂီတာ လက္ခတ္

ဥကၠာခဲမွ ရရိွသည့္ သတၳဳျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ ပံုပါ ဂီတာလက္ခတ္မွာ ကမၻာေစ်းအႀကီးဆံုး ဂစ္တာလက္ခတ္ ျဖစ္သည္။ အဖိုးတန္ သတၳဳမ်ားျဖင့္ ေစ်းႀကီးေသာ ဂစ္တာလက္ခတ္မ်ားကို ထုတ္လုပ္သည့္ စတားပစ္ (Starpics) အမည္ရိွ ၾသစေၾကးလ် ကုမၸဏီတစ္ခုက ထုတ္လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တန္ဖိုးမွာ $4,674 ျဖစ္သည္။ ၁၈၃၆ ခုႏွစ္က နမီဘီယာ (Namibia) နယ္အတြင္းသို႔ က်ေရာက္ခဲ့ေသာ ဂ်ီဘီအြန္ (Gibeon) ဥကၠာခဲမွ ရရိွေသာ သတၱဳစျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုဥကၠာခဲကို သမိုင္း၀င္ေက်ာက္ပစၥည္းအျဖစ္ ျပတိုက္တြင္ ျပသထားသည္ဟု ဆိုသည္။

ဂ်ီဘီအြန္ (Gibeon) ဥကၠာခဲ

တည္ၿငိမ္ျခင္း

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ သိသင့္ေသာအေမးအေျဖမ်ား

(၇) ဗုဒၶကို အဘယ္ေၾကာင့္ အ႐ိုအေသေပး၀တ္ျပဳၾကတာလဲ?


အ႐ိုအေသေပး၀တ္ျပဳရာတြင္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးရိွသည္။ လူအမ်ား နတ္ဘုရားတိ္ု႔အား အ႐ိုအေသေပး၀တ္ျပဳေသာအခါ ထိုနတ္ဘုရားကို ခ်ီးမြမ္းၾကသည္။ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္ မိမိ လိုခ်င္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ား ေတာင္းၾကသည္။ နတ္ဘုရားမ်ားက သူတို႔ ခ်ီးမြမ္းသံကို ၾကားမည္၊ သူတို႔ေပးတာကို လက္ခံရရိွမည္ သူတို႔ေတာင္းသည့္ အခြင့္အေရးမ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အစစ္အမွန္တို႔တြင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းမႈမ်ိဳးမရိွ။ ၀တ္ျပဳမႈေနာက္တစ္မ်ိဳးမွာ မိမိေလးစားသူတစ္ဦးကို ေတြ႕ရျမင္ရေသာအခါ အရိုအေသ ေပးမႈမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ဆရာတစ္ဦး စာသင္ခန္းထဲ၀င္လာေသာအခါ ေက်ာင္းသားမ်ား မတ္တပ္ရပ္ အ႐ိုအေသေပးၾကသည္။ ဉာဏ္ပညာအရာ၊ ကိုယ္က်င့္တရား တို႔တြင္ မိမိထက္ ႀကီးျမတ္သူလာေသာအခါ အရိုအေသေပးၾကသည္။ ရိုေသမႈ၊ ၾကည္ညိဳမႈ၊ ေလးစားမႈ တို႔အတြက္ အရိုအေသေပးၾကသည့္ ဟန္ပန္အမ်ိဳးမ်ိဳးရိွသည္။ ဗုဒၶကို အ႐ိုအေသေပး၀တ္ျပဳၾကျခင္းမွာ ဤအမ်ိဳးအစား ျဖစ္သည္။ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေစရန္ ပစၥည္းမ်ားေပးျခင္း၊ အခြင့္အေရးမ်ား ေပးျခင္းအတြက္ မဟုတ္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဖန္ဆင္းထားျခင္း အတြက္မဟုတ္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လိုအပ္ရာ ေနထိုင္ရာေျမကမၻာ၊ စားေသာက္စရာမ်ား၊ အေဖာ္မ်ားကို ဖန္တီးေပး၍ မဟုတ္။ ဗုဒၶကို အရိုအေသေပး ၀တ္ျပဳျခင္းမွာ ဆင္းရဲဒုကၡမွ လႊတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ တိက်ေသခ်ာေသာ၊ စံျပဳထိုက္ေသာ သူ႔ကိုယ္ေတြ႔မ်ားအား သင္ၾကားလမ္းညႊန္ခဲ့ျခင္းအတြက္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဗုဒၶကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အရိုအေသေပး၀တ္ျပဳရျခင္း၏ အဓိပၸာယ္ ျဖစ္သည္။

စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားအတြက္ သတိေပးခ်က္

ေျပာသင့္သည္ထင္၍ ေျပာျပပါဦးမည္။ အားလံုး ေကာင္းဖို႔၊ ေအးခ်မ္းစြာ ေနႏိုင္ဖို႔ရည္ရြယ္ပါသည္။ မည္သူ႔ကိုမွ တိုက္ခိုက္လို၊ ထိခိုက္ေစလိုေသာ စိတ္ျဖင့္ ေရးသားျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္ အသိေပးေျပာၾကားလိုပါသည္။


ကၽြန္ေတာ့္တြင္ ညီမေလးအရင္းတစ္ဦးကဲ့သို႔ ခင္မင္ေသာ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ရိွပါသည္။ စင္ကာပူတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသူျဖစ္သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူးေနာက္ပိုင္းတြင္ သိၾကသည့္အတိုင္း 1800 S$ ေပးေသာ Spass ကို သူက 1400 S$ ျဖင့္လုပ္ေပးရသည္။ သူေဌးက လကုန္လွ်င္ ဘဏ္ထဲ လစာ 1800 S$ ကို လခ အျဖစ္ထည့္ေပးလိုက္ၿပီး ေနာက္မွ 400 S$ သူေဌးကို ျပန္ေပးရသည့္ စနစ္။


သူေဌးက ပထမ လတြင္ 400 S$ ထုတ္ကာ ျပန္ေပးေတာ့။ ျပန္ယူသည္။ ေနာက္လမ်ားတြင္ 400 S$ ျပန္ေပးေတာ့ လက္မခံပဲ သိမ္းထားဟု ေျပာသည္ ဟုဆိုပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ညီမေလးက သူ တစ္လ 1800 S$ ရသည္ဟု ယူဆလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူလည္း ရသမွ်ေငြ အကုန္ အိမ္ကို ပို႔သည္။ မိမိ လက္ကိုင္ ကိုယ္ပိုင္ေငြခ်န္မထား။ ထိုနည္းအားျဖင့္ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့သည္။


လြန္ခဲ့ေသာ ၆ လခန္႔မွ စကာ သူေဌးက သူ႔အား ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရန္ေခၚသည္ ဟုဆိုပါသည္။ သူက လူအမ်ားျဖင့္ တက္သည့္ ပါတီပြဲ ထင္ကာ တစ္ေခါက္ လိုက္သြားမိသည္ဟု ဆိုသည္။ စေန၊ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္ ဟုိပါတီရိွသည္။ သည္ပါတီရိွသည္ ဆိုၿပီး ေနာက္ထပ္ေခၚသည္။ ေနာက္ပိုင္း သူမလိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း ျငင္းခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။


ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ သူေဌးက သူ႔ကို ေခၚၿပီး လစဥ္ျပန္ေပးရမည့္ လစာေငြ မ်ားကို ေပးရန္ေျပာသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထိုအခါ သူက သူ႔ကို လစာ 1800 S$ ေပးသည္ထင္၍ အကုန္သံုးမိေၾကာင္း ေပးရန္မရိွေၾကာင္း ေျပာကာ ငိုေနမိသည္ ဟု ဆိုပါသည္။ သူေဌးက ေနာက္ထပ္ ဘာမွ ထပ္မေျပာဘဲ သည္အတိုင္း လြတ္ေပးထားျပန္သည္။ ဘာေၾကာင့္ သူေဌးက ဒီလို လုပ္သည္ဆိုသည္ကို သူသေဘာမေပါႏိုင္ဟု ဆိုပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္လည္းညစ္၊ ဘာလုပ္ရမွန္းလည္း မသိ၍ ကၽြန္တာ့္ကို ေျပာျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ စိတ္ညစ္ေနရွာသည့္သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ အႀကံဉာဏ္ေပးပါသည္။ လုပ္သင့္သည္မ်ားကိုလည္း ေျပာျပပါသည္။ သူယခုထိ ေဘးကင္းေနေသးသည္ကိုေတာ့ ၀မ္းသာရမည္ ျဖစ္ပါသည္။


ျမန္မာတို႔၏ အားနည္းခ်က္မွာ အလုပ္ျပဳတ္မွာ ေၾကာက္ျခင္း။ PR မရေသးသည့္အတြက္။ ျမန္မာျပည္ျပန္ရလွ်င္ ခက္ရခ်ည့္ ဆိုသည့္ ဖိအား။ ရသမွ်ကို မိဘထံပို႔ကာ ေက်းဇူးဆပ္ၾကျခင္းႏွင့္ အေရးႀကံဳလွ်င္ သံုးႏိုင္ရန္ လက္ကိုင္ေငြ မရိွျခင္း။ သို႔ေသာ္ယခု ကိစၥအတြက္ စဥ္းစားရမည္မွာ ျမန္မာျပည္ျပန္ရ၍လည္း စားစရာမရိွေအာင္ ဆင္းရဲသြားမည္မဟုတ္ပါ။ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္လာကာ အလုပ္ရွာႏိုင္ပါသည္။ ထြက္သင့္ေသာ အလုပ္ျဖစ္က ထြက္ရမည္။ "သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ေနရာ၌ ေနရျခင္းသည္လည္း မဂၤလာတစ္ပါး" ဟု ဆိုပါသည္။ ထုိကဲ့သိုပင္ "မသင့္မေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္ေဒသကို စြန္ခြာျခင္းသည္လည္း ပညာဉာဏ္ရိွသူ၊ ေအးခ်မ္းလိုသူ တို႕အတြက္ လုပ္သင့္ေသာ လုပ္ရပ္" ဟု ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါသည္။ ကိုယ့္ႀကိဳးကိုယ္ခ်ည္သည့္ အျဖစ္မ်ိဳးေတာ့ အျဖစ္ခံ၍ မရပါ။ တိုင္းတစ္ပါးေရာက္ မိန္းကေလးမ်ား၊ အားကိုးစရာမဲ့မႈကို အခြင့္ေကာင္း အျဖစ္ အသံုးခ်ၾကမည့္ က်ားငစဥ္းလည္း မ်ားလည္း မ်ားစြာရိွပါသည္။ သတိကို တမံ ဉာဏ္ကို ကတုတ္ လုပ္ကာ ေနထိုင္ၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ့္ကို အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ကေျပာဖူးသည္။ "တို႔ေတြက ေဖာ့ေတြးတတ္တဲ့အက်င့္ ေၾကာင့္ခံၾကရတာမ်ားတယ္ ညီေလးရ။ ကိုယ္သံသယျဖစ္တာကို ဒါေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ပါဘူးေလ ဆိုၿပီး ေဖာ့ေတြးၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲတာေၾကာင့္ ခံၾကရတာပဲ။" ထို႔ေၾကာင့္ ယခု ထိုညီမေလး ကိစၥကို ကၽြန္ေတာ္ ေဖာ့ၿပီးမေတြးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကို ရွင္းရွင္းပဲေျပာျပသည္။ သူေဌးက သူမကို ႀကံေနတာျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း။ အလုပ္ခ်ိန္ျပင္ပတြင္ ၂ ေယာက္တည္းေတြ႔ရန္ႀကံျခင္းသည္ မရိုးသား ဟုျမင္ပါသည္။ ထို ညီမေလးကလည္း သူေဌး၏ အႀကံကို ရိပ္မိေသာေၾကာင့္ စိတ္ညစ္လာဟန္ တူပါသည္။ လစာေငြ ကိစၥျဖင့္ ဖိလာေသာ အခါ Stress ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ထိုကိစၥကို သူဘယ္လိုရွင္းရမည္ မသိ သူေဌးက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းလည္းမေျပာ။ ကၽြန္ေတာ့္ အျမင္ကေတာ့ ေငြပမာဏ ႀကီးသထက္ႀကီးလာရန္ ႀကံစည္ေနျခင္းႏွင့္ အကြက္ေကာင္းေခ်ာင္းေနျခင္းဟု ျမင္ပါသည္။ အမွန္မွာ 1800 S$ ပံုမွန္ လစာသာေပးၿပီး တစ္ဖက္လွည့္ျဖင့္ ယုတ္မာရန္ ႀကံစည္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို ညီမကေလးသာ ပိုက္ဆံကို မိဘေက်းဇူး ဆပ္လိုသည့္ အတြက္ ရသမွ် အကုန္ပို႔ကာေနမည္၊ ေငြပမာဏကလည္းႀကီးသထက္ႀကီးလာမည္ ဆိုပါက ေနာက္ဆံုး တစ္ကိုယ္လံုး ထိုးအပ္ရမည့္ကိန္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ျမင္သည္။ ဘာမွလည္း ျပန္မေျပာႏိုင္။ ျပန္လို႔လည္းမျဖစ္။ အလုပ္လည္း လုပ္ေပးရေသး၊ အေပ်ာ္မယားလည္း ျဖစ္ရဦးမည့္ အႀကံ။


ထိုအျဖစ္အပ်က္ႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ေသာ္ ..

(၁) ထိုညီမ စိတ္ဆင္းရဲမည္။

(၂) ထို သူေဌးလည္း ေနာက္ပိုင္း စိတ္ဆင္းရဲမႈျဖင့္သာႀကံဳပါမည္။

(၃) သူေဌးတြင္ မိသားစုရိွမည္။ ထိုမိသားစုလည္း ဤကိစၥမ်ိဳးကို ၀မ္းသာမည္ မဟုတ္ပါ။

(၄) ထိုညီမ၏ မိသားစု ထိုကိစၥကို သိပါက အဘယ္ေလာက္ ကိုယ္စိတ္ဆင္းရဲမည္ကို ခံစားၾကည့္ပါ။

(၅) ထိုကဲ့သို႔ေသာ ကုမၸဏီသည္ ပ်က္စီးရန္ မ်ားပါသည္။ ထိုကုမၸဏီကို အမွီျပဳေသာ ၀န္ထမ္းတို႔သည္လည္း အလုပ္အကိုင္ ျပႆနာ မ်ားစြာတက္လာၾကမည္ျဖစ္သည္။


ကၽြန္ေတာ္ အႀကံတစ္ခ်ိဳ႕ေပးျဖစ္ပါသည္။ ထိုညီမေလး စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာရိွၿပီး ေဘးရန္အေပါင္းမွ ေအးခ်မ္းစြာ ေက်ာ္လႊာေအာင္ျမင္ ပါေစေၾကာင္းလည္း ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါသည္။


ထိုကဲ့သို႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး၊ ဆင္တူေသာ ဆင္ကြက္မ်ိဳးထဲ ၀င္တိုးမိေသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး၊ ဘယ္လူမ်ိဳးဘယ္အမ်ိဳးသမီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မေကာင္းပါ။ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ဘယ္ဟာအတြက္မွ ေကာင္းေသာ အလုပ္ မဟုတ္ပါ။ ထိုကဲ့သိုေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးကို ႀကိဳတင္သတိထား ကာကြယ္ႏိုင္ရန္၊ သည္လို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးလည္းေၾကာင္း သိေစရန္ ဤစာကိုေရးရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ေဟာင္ေကာင္သို႔ တစ္ကိုယ္ေတာ္ခရီး (၁၀)

ဆက္မေရး ျဖစ္ေတာ့ေသာ ေဟာင္ေကာင္ခရီးကို ဆက္ေရးရန္ အေၾကာင္းက ဖန္လာျပန္သည္။ ကိုဇူလိုင္အိပ္မက္(July-Dream) Tag လိုက္သည့္ "ႏိုင္ငံျခားျပန္" က စသည္။ ျပန္ဖူးသည့္ ႏိုင္ငံျခားဆို၍ ေဟာင္ေကာင္မွ စင္ကာပူ ျပန္ဖူးတာပဲရိွသည္။ ျမန္မာျပည္ကလည္း မျပန္ဖူးေသးေတာ့ ေရး၍မရ။ မေရးလွ်င္ ငယ္ငယ္က ေခ်းဖူးေသာ "သားေရကြင္း ၃ ကြင္း အေၾကြးျပန္ေတာင္မည္။ ငယ္က်ိဳးငယ္နာေဖာ္မည္" ဟု ဆိုေသာေၾကာင့္ မရိွ ရိွတဲ့ ႏိုင္ငံျခားျပန္ကို ေကာက္ေရးရေတာ့သည္။ ဒီေကာင္က မလြယ္။ ငယ္ငယ္က ေဘာင္းဘီ မပါဘဲ စိန္ေျပးတမ္း ကစားတာလည္း ခ်န္မည္မဟုတ္။ ႏွပ္တြဲေလာင္းျဖင့္ မုန္႔လုစားၾကတာလည္း ေျပာပလိုက္မည္ဟု ဆိုသည္။ သူ႔ပါးစပ္ထဲ ႏွပ္ ႏွစ္ရြတ္၀င္သြားသည့္ အတြက္ လည္ေခ်ာင္းေၾကာႀကီး တင္းေနေအာင္ အသက္ေအာင့္ၿပီး မ်ိဳခ်လိုက္ ရသည္ကို ေတာ့ မေျပာပဲ ခ်န္ထားၿပီး။ သားေရကြင္း ပစ္တမ္း ကစားၾကစဥ္ ပုဆိုးမ၀တ္ေသာ ကၽြန္ေတာ့က သားေရကြင္း ပစ္မွတ္မွ လႊဲထြက္လာေသာ သူ႔လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ၃ ရက္ ခန္႔ ေရာင္ကိုင္း ေနခဲ့ေသာ အျဖစ္ အပ်က္ အားလည္း ခေရေစ့ တြင္းက်က် ေျပာပလိုက္မည္ ဟုလည္း အၾကပ္ ကိုင္သည္။ သတၱိေကာင္းေသာ ကၽြန္ေတာ္က ခံျငင္းပါေသးသည္။ ေနာက္ဆံုး မေရးလို႔ကေတာ့ ငါးျပားေစ့ ၆ ေစ့ ေခ်းထားတာ ဆပ္ကို ဆပ္ရမည္။ ငါးျပားေစ့ ၆ ေစ့ မဆပ္ ႏိုင္လွ်င္။ တစ္သက္လံုး ေခြးေခ်းကိုင္ ဟု ေခၚမည္ဟု အၾကပ္ကိုင္မႈကို ခံရေသာအခါတြင္ေတာ့ ေခါင္းညိမ့္ လိုက္ရေတာ့သည္။ အေၾကာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္သိုက္ တူတူ ပုန္းတမ္း ကစားၾကစဥ္ ေလးဘက္ေထာင္တြာသြားလာေသာ ကၽြန္ေတာ္က ေခြးေခ်းပံု တည့္တည့္ လက္ေထာက္မိတာ သူတစ္ေယာက္ သိထားၿပီး ထိုစဥ္ကတည္းက ခုထိ မေျပာရန္၊ ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕၀ွက္ အဆင့္ျဖင့္ သတ္မွတ္ေပးပါရန္ ထန္းလ်က္ တစ္ဆုပ္ေပးၿပီး ေတာင္းပန္ခဲ့ရသည္ကို လူသိ မခံလို ေသာေၾကာင့္တည္း။ :D

3D ႐ုပ္ရွင္ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကစားကြင္းေတြဖက္ေရာက္လာသည္။ ကေလးလည္း မဟုတ္ လူႀကီးလည္း မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္က ၀င္ကစားရမွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ ပိုက္ဆံလည္း ေပးထားမွ ေတာ့ စီးမယ္ကြာ ဆိုၿပီး စီးျဖစ္ခဲ့သည္။ ပထမဆံုး ျမင္ေနရသည့္ ကစားရံုမ်ား၏ ဓာတ္ပံုမ်ားကို အမွတ္တရ တင္ျပပါသည္။

ခပ္ေ၀းေ၀းက ျမင္ေနရသည့္ ကစားရန္ေနရာ .

သိပၸံ ဆန္ဆန္ အမိုးမ်ား တည္ေဆာက္မႈမ်ားျဖင့္

အရုပ္မ်ားျဖင့္ စီးရေသာ ခ်ား ။ ဒါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မစီးျဖစ္ခဲ့ပါ။ ကေလးဆန္လြန္းသည္ထင္၍။ အမွန္ေတာ့ အဲလိုမဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္က အရွက္ႀကီးပါသည္။ လူေတာမတိုးသည့္ေကာင္။ ေနာက္ဘယ္လိုက ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းသားေတြေရွ႕ထြက္ စာသင္ရဲသည္ အထိ သတၱိေကာင္းသြားတာလည္း မသိပါ။ ေနာက္ေတာ့ေရးဦ္းမည္။

ဒီ ပန္းကန္ႀကီးေတြ စီးတာလည္း မစီးျဖစ္ခဲ့ပါ။ ေပ်ာ္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာႀကီးျဖစ္သည္။ ခြက္ေတြ ပန္းကန္ေတြထဲထိုင္ၿပီး လိုက္ရသည္။ တ၀ွီ၀ီွျမည္ေနေအာင္လည္သည္။

ေခါင္းမူးခ်င္စရာ အေတာ္ေကာင္းသည္။ သိုေသာ္ လူေတြ ေခါင္းမူးတာ မေတြ႕ရပါ။ ဘယ္လို တြက္ခ်က္မႈမ်ိဳးျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည္ကို ေလ့လာဖို႔လိုမည္။ ျမန္တာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးျမန္သည္။

လမ္းတြင္ ဒီေကာင္ႀကီးႏွင့္ႀကံဳ၍ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုရိုက္လိုသည္ ဆိုသည့္ အတြက္ တြဲရပ္ေပးလိုက္ရေသးသည္။ ၿပၤီးေတာ့ လွည့္အထြက္ လက္အရမ္းမွာ လက္ႏွင့္ တန္းေနေသာ ဒီေကာင့္ BALL ကို အားပါပါ တီးလိုက္ သလို ျဖစ္သြားသည့္ အတြက္ ကုန္းကုန္းကြကြ ျဖင့္ ေအာ္ေနေသာေၾကာင့္ ေဟာင္ေကာင္တြင္ ဥံဳဥံဳဖြဖြ လုပ္ေပးလိုက္ရေသးသည္ကေတာ့ တစ္သက္တာေမ့မည္ မဟုတ္။ :D

(မျပန္ရေသးေသာေၾကာင့္ ဆက္ရန္ရိွေသးသည္)

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ သိသင့္ေသာအေမးအေျဖမ်ား

(၅) ဗုဒၶေသဆံုးၿပီးေနာက္ သူသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ကို ဘယ္လိုအက်ိဳးျပဳကူညီေနသလဲ?

လွ်ပ္စစ္ကို ရွာေဖြေတြ႕ရိွခဲ့ေသာ ဖာရာေဒး (Farady) ေသဆံုးခဲ့ၿပီ၊ သို႔ေသာ္ သူရွာေဖြေတြ႕ရိွခဲ့သည့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို အက်ိဳးျပဴေနဆဲ။ ေရာဂါေပါင္းမ်ားစြာကို ကုသသည့္ေဆးပညာကို ရွာေဖြေတြ႕ရိွခဲ့သူ လူ႕စ္ပါ့စ္ခ်ား (Luis Pasteur) သည္ ေသဆံုးခဲ့ၿပီ၊ သို႔ေသာ္ သူရွာေဖြေတြ႕ရိွခဲ့သည့္ ေဆးပညာသည္ လူအသက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကယ္တင္ေနဆဲ။ ဂႏၳ၀င္ေျမာက္ပန္ခ်ီကား ၂ ခ်ပ္ကို ဖန္တီးေရးဆြဲခဲ့သူ လီယိုနာ ဒိုဒါဗင္ခ်ီ (Leoardo Da Vinci) ေသဆံုးခဲ့ၿပီ၊ သို႔ေသာ္ သူ႔အႏုပညာလက္ရာကား လူမ်ားကို ဖမ္းစားဆဲ။ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ေသဆံုးခဲ့ၾကၿပီျဖစ္ေသာ သူရဲေကာင္းအေပါင္းတို႔၏ လုပ္ရပ္တို႔သည္လည္း ယခုျပန္လည္ဖတ္႐ႈသိရိွရေသာအခါ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ကာ ယခုတိုင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ သတၱိမ်ားကို ေမြးဖြားေစၿမဲ။ ဗုဒၶေသဆံုးခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း သူ၏ သြန္သင္ဆံုးမမႈမ်ားကား ယေန႔တိုင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို အက်ိဳးရိွေစၿမဲ။ သူျပဳခဲ့ေသာ နမူနာတို႔သည္ လူတို႔ကို လႈံ႕ေဆာ္ေနႏိုင္ဆဲ၊ ဘ၀မ်ားကို ေျပာင္းလဲေစႏိုင္ဆဲပင္။ ေသဆံုးၿပီးေနာက္ ထိုကဲ့သို႔ စြမ္းႏိုင္သူမွာ ဗုဒၶတစ္ဦးတည္းသာလွ်င္ ရိွေပသည္။

(၆) ဗုဒၶသည္ ထာ၀ရဘုရားသခင္ေလာ?

မဟုတ္ပါ။ သူသည္ ထာ၀ရဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ဟုလည္းေကာင္း၊ ထာ၀ရဘုရားသခင္၏ သားေတာ္ျဖစ္သည္ဟုလည္းေကာင္း၊ ထာ၀ရဘုရားသခင္က ေစလႊတ္လိုက္ေသာ တမန္ေတာ္ အျဖစ္လည္းေကာင္း မည္သည့္ အခါမွ် မေျပာဆိုခဲ့ပါ။ သူသည္ သူ႔ကိုယ္သူ အလံုးစံုၿပီးျပည့္စံုေအာင္ က်င့္ႀကံေနထိုင္ႏိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ သူ၏ နမူနာအတိုင္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လိုက္နာလုပ္ေဆာင္လွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ပင္ သူကဲ့သို႔ အလံုးစံုျပီးျပည့္စံုသူျဖစ္ႏိုင္သည္ ဟု သင္ၾကားေျပာဆိုခဲ့သည္။

သူတို႕ဆီက ဟာသ

ငွက္ကမၻာသို႔ အလည္တစ္ေခါက္ (၃)

အမွတ္တရ ႐ိုက္လာခဲ့ေသာ ဓာတ္ပံုမ်ားထဲမွ ႏွစ္သက္မိေသာ ဓာတ္ပံုေလးမ်ားကို ေရြးတင္လိုက္ပါသည္။

ဓာတ္ပံုအမည္ေပး

အစီအစဥ္သစ္ကေလးတစ္ခုကို စတင္လိုသည္။ ဓာတ္ပံုအမည္ကို ကၽြန္ေတာ္ မေပးတတ္ေတာ့ပါ။ ပရိတ္သတ္ကေပးေသာနာမည္ကို တင္လိုပါသည္။ ဓာတ္ပံု နံပါတ္တပ္ထားပါမည္။ Comment တြင္ ဓာတ္ပံု နံပါတ္ႏွင့္ မိမိေပးလိုေသာနာမည္ကို ေရးသားေပးပါရန္ ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။ ေကာင္းႏိုးရာရာ နာမည္ကို ေရြးကာ ဓာတ္ပံုအတြက္ အမွတ္တရ နာမည္ အျဖစ္ေပးပါမည္။

ဓာတ္ပံု (1)

ဓာတ္ပံု (2)

ဓာတ္ပံု (3)

ဓာတ္ပံု (4)

ဓာတ္ပံု (5)

ဓာတ္ပံု (6)

ဓာတ္ပံု (7)

ဓာတ္ပံု (8)

ဓာတ္ပံု (9)

ဓာတ္ပံု (10)

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ သိသင့္ေသာအေမးအေျဖမ်ား

(၃) ဗုဒၶ ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ ?

ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ မေပၚမီ ႏွစ္ေပါင္း ၅၆၃ ခုတြင္ အိႏိၵယႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းတြင္ ဘုရင္မိသားစုမွ ကေလးတစ္ဦး ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ သူသည္ စည္းစိမ္ဥစၥာအျပည့္ျဖင့္ က်န္းမာခ်မ္းသာစြာ လူလားေျမာက္ႀကီးျပင္းခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဥစၥာပစၥည္းမ်ား ႏွင့္ အေဆာင္အေယာင္တို႔သည္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အမွန္တကယ္ ေပးႏိုင္သည့္ အရာမ်ား မဟုတ္ေၾကာင္း တျဖည္းျဖည္း သေဘာေပါက္လာခဲ့သည္။ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္းရိွ လူမ်ား၏ ဆင္းရဲ ဒုကၡမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့သည္။ ထိုအခ်က္တို႔က သူ႕အား လူတို႔ကို အမွန္တကယ္ေပ်ာ္ရႊင္ေစႏိုင္သည့္ ေသာ့ခ်က္ ကို ရွာေဖြရန္ ဆႏၵျပင္းျပေစခဲ့သည္။ အသက္ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္တြင္ သူ႔ဇနီးႏွင့္သားတစ္ဦးကို ထားခဲ့ၿပီး ထိုေသာ့ခ်က္ကို ရွာေဖြရန္ ထြက္သြားခဲ့သည္။ သူသည္ ထိုေခတ္အခါက ထိပ္သီးဘာသာေရးဆရာႀကီးမ်ားထံတြင္ တပည့္အျဖစ္ခံယူကာ သူတို႔၏ နည္းနာမ်ားကို ေလ့လာသင္ယူခဲ့သည္။ ထိုဆရာႀကီးမ်ားက သူ႕ကို နည္းလမ္းမ်ားစြာ သင္ေပးခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ မည္သည့္ဆရာကမွ် လူမ်ား အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆင္းရဲဒုကၡျဖစ္ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို မသိရိွႏိုင္သည့္ျပင္၊ မည္သည့္နည္းလမ္းအားျဖင့္ ထိုဆင္းရဲဒုကၡတို႔မွ လႊတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္ကို သင္ၾကားျပသႏိုင္ျခင္း မရိွခဲ့ေပ။ သူသည္ ဆင္းရဲပင္ပန္းႀကီးစြာျဖင့္ ၆ ႏွစ္ၾကာ ဒုကၡခံကာႀကိဳးစား ေလ့က်င့္ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္သည့္ အတြက္ နည္းလမ္းအားလံုးကို စြန္႕လႊတ္ကာ တရားထိုင္ျခင္းကို စတင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ထိုတရားထိုင္သည့္ နည္းလမ္းျဖင့္ အမွန္ကို သေဘာေပါက္ကာ အရာရာကို အမွန္အတိုင္း သိျမင္ႏိုင္ေသာၪာဏ္ကို ရရိွခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွ စ၍ သူအား "ဗုဒၶ" (Buddha) သို႔မဟုတ္ "အရာအားလံုးကို အမွန္အတိုင္းသိျမင္"သူ ဟု သတ္မွတ္ေခၚတြင္ခဲ့သည္။ သူသည္ ေနာက္ထပ္ ၄၅ ႏွစ္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ထိုအေတာအတြင္း အိႏၵိယေျမာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုး အႏွံ႔ လွည့္လည္သြားလာၿပီး သူေတြ႕ရိွခဲ့သည့္ သေဘာတရားမ်ား နည္းလမ္းမ်ားအား လူအမ်ားကို သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့သည္။ သူ၏ ေမတၱာက႐ုဏာ ႏွင့္ သည္းခံစိတ္ရွွည္မႈတို႔သည္ အလြန္ထင္ရွားၿပီး လူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ သူ႔ေနာက္လိုက္ျဖစ္လာခဲ့ၾကသည္။ အသက္ ၈၀ ျပည့္ေသာအခါတြင္ အိုမင္းလာၿပီး ေနမေကာင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ အသြင္အျပင္ရိွၿပီး၊ ၾကည္လင္ေအးခ်မ္းဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေသဆံုးသြားသည္။

(၄) သိဒၶတၱေဂါတမ (Siddhattha Gotama)၏ ဇနီးႏွင့္ သားကို စြန္႔ထားခဲ့ျခင္းသည္ တာ၀န္မဲ့ျခင္းေလာ?

သိဒၶတၱေဂါတမ (Siddhattha Gotama)အတြက္ သူ႔မိသားစုကို စြန္႔ခြာထားခဲ့ရန္ ကိစၥသည္ လြယ္ကူေသာ ကိစၥ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ သူသည္ သူစြန္႔ခြာမသြားမီ အခ်ိန္ထိ စိုးရိမ္ပူပန္မႈအျပည့္ျဖင့္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္ခဲ့မည္။ သူ႔တြင္ ေရြးစရာႏွစ္ခုရိွခဲ့သည္ တစ္ခုက မိသားစုအတြက္၊ တစ္ခုက ေလာက အတြက္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူ၏ႀကီးမားေသာေမတၱာတရားက ေလာကႀကီးအတြက္ သူ႔ဘ၀ကို နစ္ျမဳပ္ေပးဆပ္ရန္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယေန႔တိုင္ ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး သူ႔ေတြ႕ရိွခ်က္မ်ား၏ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ခံစားေနရဆဲျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဇနီးႏွင့္သားကို စြန္႕လြတ္ခဲ့ျခင္းသည္ တာ၀န္မဲ့ျခင္း မဟုတ္။ ထိုစြန္႔လြတ္ျခင္းသည္ပင္ သူ၏ အသိသာ၊ အထင္ရွားဆံုး တရားသေဘာတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။

မ်ိဳးသုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မည္ မိေခ်ာင္းျဖဴ

ကမၻာတြင္ အျဖဴေရာင္ မိေခ်ာင္း ( Albino Alligator) ရိွသည္။ မိေခ်ာင္းျဖဴမ်ားကို သားရိုင္းတိရိစၦာန္မ်ားေဘးမွ ကယ္ဆယ္ကာ ဖေလာ္ရီဒါ (Florida) တိရိစၦာန္ဥယ်ာဥ္သို႔ ပို႔ေဆာင္ထားခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔သည္ အျဖဴေရာင္ အေရခြံေၾကာင့္ သားရဲမ်ား၏ လြယ္ကူစြာ ဖမ္းဆီးစားေသာက္ခံရသည့္ သားေကာင္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ မိေခ်ာင္းျဖဴမ်ားကို ဂ်ာမနီသို႔ ပို႔ခဲ့ၾကသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္စာရင္းအရ မိေခ်ာင္းျဖဴဦးေရ ၃၀ သာ ရိွေတာ့သည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ သိသင့္ေသာအေမးအေျဖမ်ား

(၂) ဗုဒၶ၀ါဒ သည္ သာမာန္အေတြးအေခၚတစ္ခု မွ်သာလား

အေတြးအေခၚ (Philosophy) ဟူေသာ စကားလံုးသည္ ဖီလို (Philo) "ေမတၱာတရား" ႏွင့္ ဆိုဖီယာ (Sophia) "ဉာဏ္ပညာ" ဟူေသာ စကား ၂ လံုးမွ ဆင္းသက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေတြးအေခၚ (Philosophy)ဆိုသည္မွာ "ေမတၱာတရား ႏွင့္ ဉာဏ္ပညာ" ကို ကိုယ္စားျပဳေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒ ကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေဖာ္ညႊန္းႏိုင္ သလိုရိွပါသည္။ ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အား အမွန္တရားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိျမင္သေဘာေပါက္ေစရန္အတြက္ အသိဉာဏ္ပိုင္း တိုးတက္ျပည့္စံုလာေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရန္ တိက်ေသာနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ သင္ၾကားလမ္းညႊန္သည္။ ထို႔ျပင္ ရိွရိွသမွ် သတၱ၀ါအားလံုးအား မိမိ၏ ေသြးသားရင္ခ်ာကဲ့သို႔ အၾကင္နာ ေမတၱာတရားထားၾကရန္လည္း သြန္သင္သည္။ သို႔ေသာ္ ဗုဒၶ၀ါဒသည္ သာမာန္အေတြးအေခၚသက္သက္မွ်မဟုတ္၊ သာမာန္ေတြးေခၚရွင္တို႔၏ အေတြးအေခၚထက္ အဆင့္လြန္သည့္ အေတြးအေခၚ (Supreme Philosophy) (၀ါ) အၿမဲတမ္းမွန္ေနသည့္အေတြးအေခၚမ်ားျဖစ္သည္။

(စကားခ်ပ္။ ။ ဗုဒၶသည္ သစၥာ ေလးပါးကို သိရိွျခင္းမွာ ေတြးေခၚ၍ မဟုတ္ပါ။ ေလ့က်င့္၍ ရလာျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသစၥာေလးပါးကို သိရန္ ေလ့က်င့္ရမည့္နည္းလမ္းလည္း အတိအက်ရိွသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ နည္းလမ္းမွအစ အရာအားလံုး၊ သိစရာမွန္သမွ်အားလံုးကို သူကိုယ္တိုင္ ေလ့က်င့္မႈေၾကာင့္ တပ္အပ္သိျမင္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ေတြးေတာယူဆျခင္းေၾကာင့္ သိလာျခင္းမဟုတ္ ဟုဆိုပါသည္။)

ငွက္ကမၻာသို႔ အလည္တစ္ေခါက္ (၂)

Jurong Bird Park ထဲက ငွက္ႀကီး မလႈပ္မယွက္ႀကီး ရပ္ေနေတာ့ အ႐ုပ္ႀကီးဟုပင္ ထင္ခဲ့မိပါေသးသည္။ အနားတအားကပ္ၿပီး အသံျပဳမွ ေခါင္းကေလး ငဲ့ၾကည့္သည္။ အေတာ္အိေျႏၵႀကီးသည္။ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား႐ိုက္ခဲ့သည္။ အကုန္တင္လွ်င္ စာေလးမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ခ်န္ထားလိုက္သည္။ :D

(ထိုငွက္တြင္ အေဖာ္ရိွပံု မေပၚပါ။ ငူငူႀကီးရပ္ေနသည္။ အစာစားသည္လည္း မဟုတ္။ ေတာထဲတြင္ က်န္ခဲ့ေသာ မေဟသီကိုမ်ား လြမ္းေနလာ မသိပါ။)


ထို႔ေနာက္ ငွက္ဥယ်ာဥ္ကို ဆက္လမ္းေလွ်ာက္။ ဆက္ၾကည့္သည္။ ျဖဴသလိုလို နီသလိုလို ငွက္မ်ား။ ဘာငွက္မွန္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ ဗ်ိဳင္းလိုလို ငွက္ဟုသာ မွတ္ပါသည္။ ငွက္ကို အဲေလာက္ စိတ္၀င္တစားမေလ့လာျဖစ္တာေတာ့ ၀န္ခံရမည္။

ဒီငွက္ေတြေပါ့ဗ်ာ နီသလိုလို ျဖဴသလိုလိုနဲ႕

စုစုစည္းစည္း ညီညီညြတ္ညြတ္ေနၾကတာကို တကယ္ကို အားက်သည္

တေကာင္တည္းကြက္ၿပီးလည္း ေသခ်ာ႐ိုက္ျဖစ္ခဲ့သည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ သိသင့္ေသာအေမးအေျဖမ်ား

(၁) ဗုဒၶ၀ါဒ ဆိုတာဘာလဲ
"ဗုဒၶ၀ါဒ" (Buddhism) ဆိုသည္မွာ "ေဗာဓိ" (bodhi) ဟူသည့္ စကားလံုးမွ ဆင္းသက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ေဗာဓိဟူေသာ စကားလံုး၏ အဓိပၸါယ္မွာ "အမွန္ကိုအတပ္သိျခင္း" (Enlightenment) ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒ ဆိုသည္မွာ "အမွန္တရားကို သိသည့္ ၀ါဒ" ဟုေျပာႏိုင္ေပသည္။ ထို၀ါဒသည္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္တြင္ သူကိုယ္တိုင္ဆင္ျခင္သိျမင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ ဗုဒၶ (Buddha) ဟု သိၾကသည့္ သိဒၶတၱေဂါတမ (Siddhattha Gotama) ၏ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားမွ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္သက္တမ္းရိွခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ကမၻာတစ္၀ွမ္းရိွ လူသန္းေပါင္း ၃၈၀ ေက်ာ္က လိုက္နာေနေသာ ၀ါဒျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ကာလထိ ဗုဒၶ၀ါဒသည္ အဓိကအားျဖင့္ အေရွ႔တိုင္းတြင္သာ လိုက္နာက်င့္သံုးေသာ၀ါဒအျဖစ္သာ တည္ရိွေနခဲ့သည္။ ေနာင္ပိုင္းတြင္ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔လာၿပီး ဥေရာပ၊ ၾသစေၾတးလ် ႏွင့္ အေမရိက တို႔တြင္ပါ လိုက္နာက်င့္သံုးလာၾကသည္။

ျမန္မာလူငယ္တစ္ဦးဖန္တီးေသာ တကယ္အသံုး၀င္သည့္ အဘိဓာန္ေဆာ့၀ဲ

ျမန္မာ ကြန္ပ်ဴတာ User မ်ားအတြက္ ျမန္မာ-အဂၤလိပ္ ၊ အဂၤလိပ္ - ျမန္မာ အဘိဓာန္ေဆာ့၀္ေကာင္းေလးတစ္ခု ထြက္လာပါၿပီ။ ဖန္တီးသူကေတာ့ ကိုစိုးမင္း။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာ လူငယ္တစ္ဦး။ ေခါင္းစားေဖာ္ ေခါင္းစားဖက္ ေနာက္တစ္ေယာက္က ကိုမင္းေက်ာ္။ သူက ဆြီဒင္မွာ။

ကိုစိုးမင္း၏ ကိုယ္ပိုင္ေနရာေလးတစ္ခုမွာ http://www.soemin.net/ သြားေရာက္ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ သူ႔စ႐ိုက္ႏွင့္ သူေစတနာကို ေတြ႔ျမင္ရလိမ့္မည္။ ဖတ္စရာမ်ားစြာ၊ ဗဟုသုတယူစရာမ်ားစြာ။ သူအားထုတ္မႈေတြလည္း အားက်စရာ ......

ဒီမွာ http://code.google.com/p/wxpydict/ သြားဖတ္ၾကည့္လို႔ရသည္။ တကယ္ခ်ီးက်ဳးထိုက္သည့္ သူျဖစ္ပါသည္။ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ေပးဆပ္မႈတစ္ခုကို သူျပဳခဲ့ၿပီ။

ကိုေစတန္ေဂါ့ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မိမိတို႔စုထားေသာ ေဒတာမ်ားကို ေစတနာဗရပြျဖင့္ ေထာက္ပံ့လိုက္ၾကသည္။ အလြန္သံုး၍ေကာင္းေသာ အဘိဓာန္ျဖစ္သည္။

အင္စေတာလုပ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုရွာၾကည့္သည္။ "စိုင္း" ဆိုတာ .... ေအာက္က ပံုအတိုင္းေပၚလာသည္။ ကဲ ဘယ္ေလာက္ .... လြယ္လဲ ........

တအားရွာရခက္ေနရင္ ဒီမွာ ....

ငွက္ကမၻာသို႔ အလည္တစ္ေခါက္ (၁)

ငွက္ျဖစ္ရင္ကြယ္ ... ၾကက္ျဖစ္ရင္ကြယ္ တစ္ကိုင္းတည္းနားခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ဆုေတာင္းျပည့္ေနသူ

စားမွာပဲ ... ကိုယ္ကေတာ့ စားတာတစ္ခုပဲ သိတယ္ ....

အထီးက်န္ သိမ္ငယ္မႈမ်ားစြာရယ္ ....

အနမ္းမ်ားစြာျဖင့္ .....

အေဖာ္မပါ တစ္ကိုယ္ရည္တည္း ....




မိသားတစ္စု ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး



အားက်ဖြယ္ စည္းလံုးမႈ




ေရဘဲေလးျမင္ေတာ့ ငယ္ငယ္က လယ္ေတာထဲက ဖမ္းမိေသာ ေရဘဲေလးေျပးသတိရမိသည္။

ပင္ဂြင္းတို႔ဆီ

လြန္ခဲ့ေသာ အပတ္ စေနေန႔က ပင္ဂြင္းငွက္မ်ားေပ်ာ္စံရာေနရာသို႕မ်က္စိလည္လမ္းမွားၿပီး ေရာက္သြားသည္။ လိုလိုမယ္မယ္ယူလာသည့္ ကင္မရာျဖင့္မွတ္တမ္းတင္လာခဲ့သည္။

စာဖတ္ပရိတ္သတ္ ဗဟုသုတအလို႔ငွာ သို႔မဟုတ္ မ်က္စိေႏွာက္စရာ အျဖစ္ တင္ျပလိုက္ရေပသည္။

ပင္ဂြင္းငွက္တို႔၏ ဤလို စုစည္းညီညြတ္မႈကို ကၽြန္ေတာ္အားရသည္။

ဤလို ၾကင္ၾကင္နာနာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလးကိုလည္း အားက်သည္။ :D

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေတာတြင္းကာလမ်ား (၇)

အဖြား ...........

လူတို္င္းတြင္ အဖြားရိွသည္။ အေဖဖက္က အဖြား၊ အေမဖက္က အဖြား။ အဖိုး၊ အဖြားမ်ားႏွင့္ ေနဖူးသူမ်ား အဖိုး အဖြားကို ေျမးေတြဘယ္ေလာက္ သံေယာဇဥ္ႀကီးတာ နားလည္ခံစားႏိုင္ၾကမည္။ အေဖ အေမဆူေတာ့ ႐ိုက္ေတာ့ ေရွာင္ပုန္းစရာ။ မိမိတို႔ ေတာင္မဟုတ္ ေျမာက္မဟုတ္ ေမးသည္ ေျပာသည္ကို စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ ေျဖၾကား၊ သင္ၾကားေျပာျပၾကသည္မွာ အဖိုးမ်ား၊ အဖြားမ်ား။ ခ်စ္လိုက္သည္မွာလည္း တုန္လို႔။ သားအခ်စ္ ေျမးအႏွစ္ ဆိုတာ အလကားေပၚလာေသာ စကားမဟုတ္။

ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ ဖက္က အဖြားအေၾကာင္းကို အရင္ေျပာျပလိုသည္။ အဖြားနာမည္က ေဒၚျမေမ။ အဖြားက ေရႊေက်ာင္းရြာသူႀကီးသမီး။ စာတတ္သည္။ နယ္ဆိုေတာ့ အတန္းႀကီး၊ တကၠသိုလ္ပညာမဟုတ္ပါ။ ေလးတန္းထိေနဖူးသည္ဟုဆိုသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေလးသည္။ ေတာင္ေပၚေတာက်က် ၿမိဳ႔ေလးဆိုတာကို သိဖို႔လိုပါသည္။ ေတာထဲ ေတာင္ထဲ ထို ေခတ္ ထိုအခါ စစ္ေဘး၊ စစ္ဒဏ္ၾကားမွ စာတတ္သူက ခပ္ရွားရွား။ အဖြားက ထိုလို လူထဲမွ တစ္ေယာက္။ အသံုးလံုးေခတ္တြင္ အဖြားေက်ာင္းျပန္တက္စရာမလို။ အဖြားစာေကာင္းေကာင္းတတ္သည္။ အတြက္အခ်က္ႏိုင္သည္။ ဘယ္အထိ တတ္မွန္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိပါ။ အဖြားသက္ရိွထင္ရွားရိွစဥ္ ကၽြန္ေတာ္က လူမမယ္။ အဖြားရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေလ့ ရိွေသာ တရားသံမ်ားကို နံနက္ေစာေစာ ၾကားေနၾက။ ထို တရားသံမ်ားကို သာယာနာေပ်ာ္စြာၾကားေနၿမဲ။ အိမ္၏ က်က္သေရေဆာင္ အျဖစ္ သိေနဆဲ။ အဖြားသည္ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔ အၾကင္နာတရား၊ ကိုယ္က်င့္တရားျပည့္၀သူႏွင့္ ဘာသာတရားကိုင္း႐ိႈင္းသူ တစ္ဦး။

အဖြား ဥပုသ္ေက်ာင္းသြားလွ်င္ အဖြားသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ စုစုၿပီးသြားသည္။ ထမီအညိဳေရာင္ေလး၀တ္၊ တံဘက္ေလး ပုခံုးေပၚတင္၊ ေခါင္းေပၚတင္ၿပီး ဥပုသ္ေက်ာင္း အသြားအျပန္ျမင္ကြင္းမ်ားက ခု ျပန္စဥ္းစာေတာ့ ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္းေပၚလာသည္။ အေဖ၊ အေမႏွင့္ အရီး၊ ဦးေလးတို႔က အဖြားတို႔တစ္ေတြ အျပန္ေရခ်ိဳးဖို႔ ေရခပ္ၿပီး ကုသိုလ္ယူၾက။ ေဖ်ာ္ရည္တိုက္ၾကတာေတြ အမွတ္ရသည္။ ဥပုသ္သည္ အားလံုး၏ မ်က္ႏွာသည္ ေအးခ်မ္းလ်က္။ ေတာသူေတာင္သားတို႔၏ ပကတိမ်က္ႏွာကပင္ အျပစ္က စင္ၿပီးသား။ ဥပုသ္တရားမ်ားနာလာေသာအခါ ေလးနက္တည္ၿငိမ္မႈေလးပါ ထပ္ကာေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကည္ညိဳမဆံုးေသာ ေက်းလက္ျမင္ကြင္းမ်ား။ ျမင္လိုေသးေသာ ေအးခ်မ္းသည့္မ်က္ႏွာမ်ား။ ၿမိဳ႔ျပမွ လူမ်ား၏မ်က္ႏွာကို အဓိပၸာယ္ မေဖာ္တတ္ေသာအခါ ေက်းလက္၏ ႐ိုးသားမႈဆိုတာကို ေလးေလးနက္နက္ႀကီး သေဘာေပါက္လာတတ္ပါသည္။ အ႐ိုင္းေတာ့ဆန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အ႐ိုးခံေနသည္။ ဤသည္က ခ်စ္စရာ။

အဖြားကို ကၽြန္တာ္ အမွတ္အရဆံုးက မိုးရြာခ်ိန္။ ကၽြန္ေတာ္ခ်က္ျမဳပ္ရာ ေအာင္သာကုန္းေက်းရြာမွာ ေတာင္ကုန္းေပၚတြင္ အိမ္ေဆာက္ၿပီးေနၾကသည့္ ရြာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ဖူးသည္။ မိုးရြာလွ်င္ ေတာင္က်ေရမ်ားက စုစည္းလာၾကၿပီး ေျမနိမ့္ရာေတာင္ေျခဖက္ စီးဆင္းလာၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မိုးရြာၿပီးစတြင္ လမ္းမေပၚတြင္ ေခ်ာင္းကေလးလို နာရီပိုင္းေလာက္ စီးေနတတ္သည္။ ေျမနီကို ျဖတ္စီးလာသည့္ ေရနီမ်ား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ေလးမွာ ေတာင္ေျခတြင္ရိွသည့္အတြက္ မိုးရြားၿပီးခ်ိန္ စီးဆင္းလာသည့္ နာရီပိုင္းသာခံသည့္ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေလးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္ေရွ႕ မွျဖတ္စီးသည္။ ထိုျဖတ္စီးသည့္ ခဏ၌ အဖြားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကစားရန္ သတင္းစာစကၠဴကို ေလွ အျဖစ္ေခါက္ေပးသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညီေနာင္ႏွစ္ဦး တစ္ေယာက္ ေလွတစ္စင္းစီ ကိုင္းၿပီး ေလွလႊတ္ၿပိဳင္ၾကသည္။ ေတာင္က် ေခ်ာင္းေလးထဲ။ ေလွကေလးေနာက္ေျပးလိုက္ၿပီးၾကည့္ရသည္။ စကၠဴေလွက ေရစီးနည္းနည္းၾကမ္းသည့္ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေလးထဲ ၾကာၾကာမခံပါ လိႈင္းေတြပုတ္လိုက္ေတာ့ ဟိုေစာင္း သည္ေစာင္းႏွင့္ ေရစိုၿပီး နစ္ေတာ့သည္။ စကၠဴေလွကေလးနစ္၍ ပ်က္သြားလွ်င္ အဖြားဆီ အၿပိဳင္းေျပးၿပီး စကၠဴေလွ အေခါက္ခိုင္းရျပန္သည္။ ေလွ ၃ - ၄ ပြဲေလာက္ၿပိဳင္ၿပီးလွ်င္ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေလး ေရအားနည္းသြားပါၿပီး ေခ်ာင္းကေလးအျဖစ္ မစီးေတာ့။ ေရစီးေၾကာင္းရာေလးသာရိွေတာ့သည္။ ထိုေတာင္က်ေခ်ာင္းေလး မေပ်ာက္မီ စကၠဴေလွ ကေလးႏွင့္ ကစားရသည္ကို လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ရိွသည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ားသည္ အဖြားဆံုးၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အတမ္းတဆံုး။ မိုးသည္းသည္းရြာၿပီးတိုင္း အဖြားနားကပ္ၿပီး စကၠဴေလွ ေခါက္ခိုင္းၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ အဖြားသင္ေပးသည္။ အဖြားမေသခင္ သင္ေပခဲ့သည့္ အမွတ္တရ ကစားစရာ။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့ သားသမီး၊ ေျမးျမစ္မ်ားထိ ကၽြန္ေတာ္လည္း လက္ဆင့္ကမ္း သင္ေပးျဖစ္မည္ျဖစ္သည္။ စကၠဴေလွကေလးသည့္ ကၽြန္ေတာ့ အတြက္ေတာ့ သံေယာဇဥ္၏ သေကၤတ တစ္ခု။ ယခု စာေရးေနရင္း ....... လူမွန္းပင္ေကာင္းေကာင္း မသိတတ္ေသးသည့္ အရြယ္က အဖြားလုပ္ေပးခဲ့သည့္ စကၠဴေလွငယ္ငယ္ေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ့္စိတ္မ်က္စိထဲ ေရနီေတာင္က် ေခ်ာင္းေလးတစ္ေလွ်ာက္ လႈပ္လႈပ္လဲ့လဲ့ျဖင့္ ေ၀့ကာ ၀ိုက္ကာ တေရြ႕ေရြ႕ ေမ်ာပါဆင္းေနသည္ကို ျမင္ေယာင္ေနမိရင္း ..... ဤ ပို႕စ္ကို အဖြား အမွတ္တရအျဖစ္ ေရးလိုက္ရပါသည္။

စကၠဴေလွေလးတစ္စင္း အဖြားအမွတ္တရအျဖစ္ ျပန္ေခါက္ျဖစ္သည္ ................. အဖြားသင္ေပးခဲ့ေသာ စကၠဴေလွေခါက္နည္း

ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္