May 6, 2008

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ သဘာ၀ရဲ ႔ ရင္ေသြးငယ္ေတြေလ



သဘာ၀ရဲ ႔ ရင္ေသြးငယ္ေတြ



ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ တာ၀န္ေက်ခဲ့ပါသည္။ နာဂစ္ေလျပင္းမုန္တိုင္းႀကီး ျမန္မာျပည္မေရာက္မီ နီးစပ္ရာ ျမန္မာမ်ားကို သတင္းေပးၾကရန္ႀကိဳတင္ သတိေပးခဲ့ၾကပါသည္။ ေမ ၁ ရက္ ေလာက္ကတည္းက ေအာ္ေနၾကပါသည္။
“နာဂစ္ေလျပင္းမုန္တိုင္းႀကီးလာေတာ့မည္”
“နီးစပ္ရာ အျမန္သတိေပးၾကပါ”
အဘယ္မွ်ျပင္းထန္ကာ၊ အဘယ္မွ် ထိခိုက္မည္ကိုကား မႀကံဳဘူးခဲ့သည့္ အတြက္ မခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့ၾကပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ့ဂ္တြင္ပင္လွ်င္ ေမ ၂ ရက္ေန႔၌ ေဖာ္ျပသတိေပးခဲ့ပါေသးသည္။
ယခုေတာ့ မုန္တိုင္းႀကီးလည္း တိုက္ခတ္ၿပီးသြားခဲ့ပါၿပီ။ ေသသူေတြလည္း ေသကုန္ၾကပါၿပီ။ က်န္ခဲ့သူေတြမွာလည္း ဒုကၡမ်ားစြာျဖင့္ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီ ျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေယာင္ေနမိသည္မွာ
မိဘမဲ့သြားေသာ ကေလးငယ္မ်ား (ဘယ္သြားၿပီး ဘာစားရမည္မွန္း မသိ၊ သူေတာင္းစားျဖစ္မည္လား သူခိုးေလးျဖစ္လာမည္လား) မိမိ၏ ညီေလး၊ ေမာင္ေလး၊ သားငယ္ေလး၊ သမီးငယ္ေလးအျဖစ္ ခံစားၾကည့္ပါ။

အိုးအိမ္မဲ့သြားၿပီး ေန႔ဖို႔ညစာ မရိွရွာေသာ မိသားစု (ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ပင္ မလြယ္ေသာ တစ္ေန႔စာ လုပ္ခ၊ ညအခါ မိုးလံုေလလံု အိပ္ဖို႔ပင္ မလြယ္ေတာ့ပါ။) ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ရန္ ေျပာျပလိုပါသည္။ သင္အိပ္ေနစဥ္ သင့္တစ္ကိုယ္လံုး ေရစိုေအာင္ ေလာင္းပစ္လိုက္မည္။ အ၀တ္မလဲရ၊ ေရစို အ၀တ္ျဖင့္ မနက္ထိေနရမည္။ အဘယ္ေလာက္ဆင္းရဲ ပင္ပမ္းမည္ကို ဆင္ျခင္ၾကည့္ပါ။

ေရမလာ၊ မီးမလာ။ သြားလာရမလြယ္။
ယခု ေရေစ်းႀကီးေနၿပီ။
ဆီေစ်းႀကီးေနၿပီ။
ဆန္ေစ်းႀကီးေနၿပီ။
အိုးအိမ္မၿပိဳ မပ်က္သူတို႔ပင္ စားေရး၊ ေသာက္ေရး ခက္မည္ျဖစ္သည္။
ရြာလံုးကၽြတ္ေပ်ာက္သူမ်ား (သတင္း၌ ဖတ္ရသည္။) ေသသူက ေသၿပီ ထားေတာ့။ က်န္ခဲ့သူေတြ ငတ္၍ ေသကုန္၊ ေရာဂါျဖစ္၍ ေသကုန္ေတာ့မည္။ အ၀တ္မလံုေလာက္။ အစားမလံုေလာက္။ ေဆး၀ါးမလံုေလာက္။ မုန္တိုင္းအၿပီး၌ ပတ္၀န္းက်င္ ညစ္ညမ္းေနမႈေၾကာင့္ ၀မ္းေရာဂါ၊ မိုးမိ၊ ေလမိ၍ အဖ်ားေရာဂါ လာဦးမည္။ ၿခံဳစရာ ေစာင္မရိွ။ ျခင္ေထာင္မရိွ။ ထြန္းစရာမီးခြက္မရိွ။ ေမွာင္ထဲ မည္းမည္း။

ထိုထို သို႔ေသာ သနားစရာ ဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ားကို မိမိ စားေန ၀တ္ေနသည့္ အထဲမွ လူသားဆန္စြာ ေ၀ငွေပးရန္ မသင့္ပါလား။
ဘေလာ့ဂ္ဂါညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ အေပါင္းတို႔ခင္ဗ်ား …। အားလံုး တညီတညာတည္း အကူအညီေပးၾက ေအာ္ၾကရေအာင္ဗ်ာ …
ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတို႔ အတြက္ မွ်ေ၀မယ္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း မစားရက္ပါဘူး။ သူတို႔တစ္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေသြးခ်င္းေတြေလ။ ငတ္ေန ... ဒုကၡေရာက္ေနၾကရွာတယ္ေလ ... မိတ္ေဆြစစ္ဆိုတာ ဒုကၡေရာက္ခ်ိန္မွာမွ သိရတာတဲ့ ....
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ သဘာ၀ရဲ ႔ ရင္ေသြးငယ္ေတြေလ …


No comments: