သမီးေလးဖတ္ဖို႔

သမီးေလး ....

သမီးေလးေတာင္ ၃ လ ျပည့္ၿပီးသြားၿပီ။ သမီးေမေမေျပာျပတာ သမီးေလး ေမွာက္တတ္ေနၿပီတဲ့။ သမီးေမေမ နဲ႕ သမီးေလး ေနေကာင္းက်န္းမာၾကတာ သိရလို႔ ေဖေဖ ဝမ္းသာပါတယ္။ ဟိုး  .. တစ္ပတ္ေလာက္ကေပါ့။ မွတ္မွတ္ရရ သမီးေလး ၃ လတိတိျပည့္တဲ့ေန႔ေပါ႔။ အားအင္ရိွလာတဲ့ သမီးက ေမွာက္ဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့။ ေခါင္းမႏိုင္ေသးတဲ့ သမီးကို သမီးေမေမက စိုးရိမ္တာေပါ႔။ ညညဆို သမီးကို မအိပ္ပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနသတဲ့။ ေမေမ အိပ္ေနတုန္းသမီးေလး ေမွာက္ဖို႕ႀကိဳးစားရင္း ႏွာေခါင္းပိတ္ၿပီး သမီးေလး ေသမွာ စိုးလို႔တဲ့ သမီးေလးေရ။ အဲသမီးေလး ခုေလးတင္ "ေသ" ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သမီးအတြက္ သံုးျပဖို႔ ေဖေဖ တြန္႔သြားတယ္ သမီး။ ဒါေပမယ့္ သမီးေလးကို ရင့္က်က္ေစခ်င္တယ္။ လူတိုင္း မေရွာင္ႏိုင္ မလႊဲႏိုင္တဲ့ ကိစၥကို ေၾကာက္တာတစ္ခုတည္းနဲ႕ မသိေစဘူး ဆိုလည္း မဟုတ္ေသးပါဘူးကြယ္။ ေဖေဖငယ္ငယ္ကဆို ဒီ ေသ ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို အေတာ္ေၾကာက္တာကိုး။ ေသသြားတဲ့လူက ေဖေဖတို႔ ဆီကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာေတာ့ဘူးလို႔ သိခဲ့ရတာကိုး။

ဒီေန႔ သမီးေလးအတြက္ ေဖေဖ ဖတ္မိတဲ့ စာစုထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ကိုသမီးေလး ဖတ္မိေစခ်င္လို႕ေရးထားတာ။ ေဖေဖတို႔ ဗုဒၶဘုရားရွင္က သူ႔သားေတာ္ ၇ ႏွစ္သားအရြယ္ ရာဟုလာကို ဆံုးမတဲ့ စကားေလးသမီးရဲ႕။ ဒီစာ ဒီစကားေတြ မေပ်ာက္ မပ်က္ေအာင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ဝဝ ေက်ာ္ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကို သမီးေလး တစ္ေန႕ နားလည္တတ္လာပါလိမ့္မယ္။ နားလည္ေအာင္လည္း ေဖေဖ ေျပာျပဦးမယ္ေလ။ သမီးေလး ..... ဗုဒၶဘုရားက သူ႔သားေတာ္ ရာဟုဟာကို ဆံုးမတာ အဆီအႏွစ္သိပ္ျပည့္ဝတယ္။ အတုယူဖို႔ သိပ္ေကာင္းတယ္ သမီးေလး။ တစ္သက္လံုးအတြက္ လိုက္နာရမယ့္ နည္းလမ္းကို လြယ္လြယ္နဲ႕ ရွင္းရွင္းေလးခ်ျပတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရာဟုလာက ၇ ႏွစ္သားပဲရိွေသးတယ္။ ငယ္ငယ္ေလးေပါ့။ ခုေခတ္နဲ႕ေျပာမယ္ဆို ဒုတိယတန္း အရြယ္ပဲ ရိွေသးတယ္။ သိပ္ငယ္လြန္းေသးတာေပါ့။
ေၾကးမံုျပင္နဲ႕ ဥပမာေပးၿပီးဆံုးမတယ္ သမီးေလး။ ဆံုးမပံုက ..

ဘုရားရွင္ ။          ။ ရာဟုလာ ေၾကးမံုျပင္သည္ အဘယ္အက်ိ္ဳးရိွပါသနည္း။

ရာဟုလာ ။          ။ အျပစ္ကို ဆင္ျခင္ႏိုင္ျခင္း အက်ိဳးရိွပါသည္ ဘုရား။

ဘုရားရွင္ ။          ။ ရာဟုလာ ဤနည္းအတိုင္းပင္ ကိုယ္ျဖင့္လုပ္ရမည့္အလုပ္၊ ႏႈတ္ျဖင့္ လုပ္ရမည့္အလုပ္၊ စိတ္ျဖင့္လုပ္ရမည့္အလုပ္ တို႕ကို လုပ္ရမည္။ ရာဟုလာ ကိုယ္ျဖင့္ အလုပ္လုပ္မည္ရိွေသာအခါ ငါျပဳေသာ ဤကာယကံမႈသည္ မိမိအတြက္လည္း ဆင္းရဲပင္ပန္း၊ သူတစ္ပါးအတြက္လည္း ဆင္းရဲပင္ပန္းျဖစ္မည္လား ဟု ဆင္ျခင္ရမည္။ ရာဟုလာ ဤသို႔ဆင္ျခင္ေသာအခါ မိမိလည္းဆင္းရဲ သူတစ္ပါလည္း ဆင္းရဲဖို႔ ျဖစ္သည္။ ဒုကၡကို ျဖစ္ေစ၍ ဆင္းရဲေသာအက်ိဳးရိွသည္ဟု သင္ထင္ျမင္လွ်င္ ဤသို႔ေသာ ကာယကံကို သင္သည္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် မျပဳသင့္။ ရာဟုလာ အကယ္၍ သင္ဆင္ျခင္ေသာအခါ မိမိလည္းဆင္းရဲ၊ သူတစ္ပါးလည္း ဆင္းရဲဖို႔မျဖစ္။ ခ်မ္းသာျခင္းကို ျဖစ္ေစ၍ ခ်မ္းသာေသာအက်ိဳးရိွသည္ဟု သင္ထင္ျမင္လွ်င္ ဤသို႔ေသာ ကာယကံကို သင္ မခၽြတ္ျပဳရမည္။ ႏႈတ္ျဖင့္ေျပာေသာ ဝစီကံ၊ စိတ္ျဖင့္ႀကံေသာ မေနာကံ တို႔ကိုလည္း ထိုနည္းတူပင္ ျပဳသင့္မျပဳသင့္ ဆင္ျခင္၍ မိမိသူတစ္ပါးဆင္းရဲျခင္းကင္း၍ ခ်မ္းသာျခင္းအက်ိဳးကိုေဆာင္ေသာ အမႈကိုသာ ျပဳရာ၏။

လို႔ ဆံုးမ သတဲ့ သမီးေလးေရ။
 ေဖေဖေတာ့ ဖတ္ဖတ္ၿပီးခ်င္း သေဘာက်သဗ်။ ေၾကးမံုျပင္နဲ႕ ဥပမာေပးတာက ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ေျပာျပခ်င္လို႔ပဲသမီး။ ေၾကးမံုလို႔ေခၚတဲ့ ၾကည့္မွန္ဟာ သမီးေလးလို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ ေန႔စဥ္ သံုးျဖစ္မယ့္ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္ေပပဲ။ သမီးေလး မွန္ၾကည့္တုန္း သမီးေလးမ်က္ႏွာ ၿပံဳးတဲ့အခါ မွန္ထဲက မ်က္ႏွာေလးၿပံဳးမယ္။ သမီးေလးမဲ့လိုက္တဲ့အခါ မွန္ထဲက သမီးအရိပ္လည္း မဲ့မွာေပါ့ကြယ္။ သေဘာကေတာ့ ကိုယ္ျပဳခဲ့သလို ကိုယ္ျပန္ရမွာပါပဲ။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္က မေကာင္းမႈျပဳခဲ့ဖူးရင္ မေကာင္းမႈအက်ိဳးကို ကိုယ္ပဲခံစားရလိမ့္မယ္။ ေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့ရင္လည္း ေကာင္းမႈအက်ိဳးကိုယ္ပဲ စံစားရလိမ့္မေပါ့ကြယ္။ သမီးေရ လူတိုင္းလူတိုင္း ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈ ျပဳခဲ့ၾကဖူးမွာခ်ည္းပါပဲကြယ္။ မေကာင္းမႈ အျပစ္ေတြကို သမီးခံစားရတဲ့အခါ ဘယ္ေလာက္ဆင္းရဲတယ္ဆိုတာ ဆင္ျခင္တတ္ဖို႔ လိုမယ္။ အဲဒီလို သူမ်ား ဆင္းရဲေစမယ့္ အလုပ္မ်ိဳး မလုပ္မိေစဖို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိေပးရမယ္သမီး။ မွန္ၾကည့္တဲ့ အခါတိုင္း ဗုဒၶ အဆံုးအမကို သတိရမိရင္ သမီးေလး ကုသိုလ္စိတ္ တစ္ခါ ျဖစ္ပါေစကြယ္။ ဒီလို မေကာင္းမႈအက်ိဳးကို ခံစားရတိုင္းမွာလည္း ေနာင္တရဖို႔လိုမယ္။ ေၾသာ္... ငါျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ မေကာင္းမႈအက်ိဳး ငါခံရတယ္။ ေနာင္ဒီလို မေကာင္းမႈမ်ိဳးေစ့မ်ားမ်ား မရိွဖို႔ .. ဗုဒၶ ဆံုးမတဲ့ တရားအတိုင္း
လုပ္ေတာ့မယ့္အခါ၊ ေျပာေတာ့မယ့္အခါ၊ ႀကံေတာ့မယ့္အခါ မိမိေရာ သူတစ္ပါးပါ ဆင္းရဲကင္းၿပီး ခ်မ္းသာျခင္း အက်ိဳးကို ျဖစ္ေစမယ့္ အလုပ္ကေလးေတြ လုပ္မိေစဖို႔ သမီးေလး မွန္ၾကည့္တိုင္း၊ ၾကည့္တိုင္း ဆင္ျခင္ ႏွလံုးသြင္းတတ္ပါေစကြယ္ ...